Dahi kafalar
New member
Donald Trump’ın Mar-a-Lago konutunun aranmasıyla ilgili tartışmalar iyice yıprandı. Bay Trump ve birçok Cumhuriyetçi, eylemi gayri meşru olarak kınadı. Başsavcı Merrick Garland çoğunlukla anne kalıyor. Ve Demokratlar coşkularını dizginlemek için mücadele ediyor.
Liberal heyecan anlaşılabilir. Bay Trump, Kongre’deki 6 Ocak soruşturması ve Mar-a-Lago araması nedeniyle potansiyel meşru tehlikeyle karşı karşıya. Trump yönetiminin ilk günlerine kadar uzanan bir hayali gerçekleştirmeyi umuyorlar: onu ülkenin ve dünyanın önünde hapse attığını görmek.
Ama bu bir fantezi. Şu andan itibaren, Demokratlar için bile, hiç kimse için mutlu sonla sonuçlanan bir senaryo yok.
Bir yol, eski başkanın kovuşturulmasıdır. Bu, Beyaz Saray’ın önceki işgalcisi, Cumhuriyetçi Parti’nin sözde başkanı ve şu anki favorinin 2024’te GOP başkan adayı olacak olan Demokratik bir yönetim olacaktır. Bu inanılmaz derecede tehlikeli bir emsal teşkil ederdi. Cumhurbaşkanlığının bir taraftan diğerine devredildiği her seferde, yeni yönetimin Adalet Bakanlığı tarafından yürütülen bir soruşturmanın, selefinin soruşturmasına ve olası iddianamesine yol açtığını hayal edin.
Bazıları Bay Trump’ın yine de bunu hak ettiğini söyleyecek – ve hak ediyor. Bay Garland, 6 Ocak’ta kendisine karşı suçlamada bulunmazsa veya gizli hükümet belgelerinin olası yanlış kullanımından dolayı, Bay Trump, başkan olmanın kendisini kovuşturmadan etkili bir şekilde bağışıkladığını öğrenmiş olacak. Bu, ülkenin, Bay Trump’ın her istediğini tam bir cezasızlıkla yapabileceğine ikna olduğu potansiyel bir ikinci dönemle karşı karşıya kalacağı anlamına geliyor.
Bu, normal bir olaya dönüşme riskine rağmen, bir davayı ilerletme ihtiyacına işaret ediyor gibi görünüyor. Bay Trump’ı eleştirenlerin çoğunun iddia ettiği gibi, hukukun üstünlüğü bunu gerektiriyor – ve bu talebin yerine getirilmemesi son derece tehlikeli olabilir.
Ancak daha önce çalkantılı Trump deneyiminin bir versiyonunu yaşadık. Trump yıllarında sistem stres testini geçti. Özellikle Seçim Sayım Yasası’nda yapılacak reformların, daha önce olmasa da, yaklaşan ara seçimleri izleyen topal ördek oturumu sırasında geçmesi muhtemelken, bunu tekrar yapacağını düşünmek için nedenimiz var. Cesur bir Bay Trump veya başka bir kötü aktörle savaşmak kesinlikle sinir bozucu ve riskli olurdu. Ama alternatifler de olurdu.
Mar-a-Lago baskını açıklanır duyurulmaz bu alternatif risklere bir göz attık. Saatler içinde, önde gelen Cumhuriyetçiler kışkırtıcı açıklamalar yayınladılar ve bu açıklamalar, hem Bay Trump’ın kendisinden hem de partisinin üyelerinden ve medyanın ayak uydurucularından gelebilecek herhangi bir davada muhtemelen daha yüksek ve daha kışkırtıcı hale gelecekti. (Federal bir yargıcın emriyle, emir beyanının yeniden düzenlenmiş bir versiyonu yakında yayınlanabilecek olsa da, Bay Trump ve partisinin geri kalanı, hükümetin baskının kendisinin gerçek gerekçesi ile mücadele etmek zorunda kalacak.)
Konu, Bay Trump’ın bir iddianamesi ve yargılanmasıyla sonuçlanırsa, Cumhuriyetçi argüman, yönetimi aracılığıyla her gün duyduklarımızdan daha fazla olacaktır. Savunucuları, görünüşte hukukun üstünlüğünün tarafsız bir şekilde korunmasına bağlı olan her kişinin aslında partizanlık ve kendini büyütme dürtüsü tarafından motive edildiğini iddia edeceklerdir. Bu, başsavcıya, FBI’a, Adalet Bakanlığı’na ve sözde derin devletin diğer şubelerine yönelik olacaktır. Gösteri yıpratıcı olurdu ve aslında çoğu Cumhuriyetçi seçmeni hukukun üstünlüğüne başvuranların her zaman bir sahtekarlık olduğuna ikna ederdi.
Ama kabus burada bitmeyecekti. Ya Bay Trump, iddia edildiği gibi cumhurbaşkanlığı için başka bir adaylık ilan ederse ve duruşmayı Washington bataklığının gücünü ve onu kurutmak için Cumhuriyetçileri yeniden görevlendirme ihtiyacını gösteren bir sirk olarak ele alırsa? Bu, gülünç bir iddia olurdu, ancak potansiyel olarak politik olarak etkili bir iddia. Ve mahkum olsa bile, muhtemelen bir hapishane hücresinden cumhurbaşkanlığına aday olsa bile bu kampanyaya devam edebilir. Sisteme karşı Bay Trump olurdu. Eski bir Amerikan arketipini yeniden canlandıracaktı: halk adına güçlüyü üstlenen ve devirmeye çalışan halk kahramanı kanun kaçağı.
Bay Trump’ın bir şekilde aday olmaması veya partisinin 2024’te başka bir adayın aday olmasını seçmesi durumunda, örneğin Florida valisi Ron DeSantis, potansiyel olarak vahim sonuçlardan bile kaçınmazdık. Yeni göreve başlayan bir Başkan DeSantis’in hüküm giymiş ve hapse atılmış bir Donald Trump’ı affetmesinin ne kadar süreceğini düşünüyorsunuz? Saat? dakika? Ve bu hareket muhtemelen Joe Biden’ı görevde işlediği iddia edilen çeşitli “suçlar” için soruşturma ve suçlama vaadiyle birleştirilecek.
Demokratların içgüdüsü, bu tür endişeleri öfkeyle reddetmektir. Ancak bu, bu sonuçların olmayacağı anlamına gelmez. Bay Garland’ın güdüleri ve yöntemleri sağduyu ve kısıtlama modelleri olsa bile, bir tarafın eski ve muhtemelen müstakbel başkanını suçlamak ve mahkum etmek isteyen bir partinin başsavcısının eylemi, durdurulamayacak bir zilin çalmasıdır. Mevcut ve gelecekteki suçlamaların haklı olup olmadığına bakılmaksızın tekrar yapılması garanti edilir.
Bay Trump’ın başkanlığı kazanmasından bu yana tekrar tekrar gördüğümüz gibi, yönetim sistemimiz, başkanlık düzeyinde, Kongre’de ve genel olarak seçmenlerde belli bir temel düzeyde kamu moralini varsayar. Bu eksik olduğunda – kibirli bir figür seçildiğinde, partisi içinde güçlü bir halk desteğini sürdürdüğünde ve bu parti seçim açısından ayakta kaldığında – siyaseti enfeksiyonun yayılmasına karşı koruyan antikorlar gibi davranmaya yönelik yüce gönüllü çabalar sonuçsuz kalabilir. hastaya kalıcı zarar. Trump’ın başkanlığı sırasında, yönetimin içindeki ve dışındaki iyi niyetli kaynakların, tehditleri abartarak ve yanlış yapma ve suçluluk konusunda aşırı vaatlerde bulunarak kendi güvenilirliklerini baltaladığı tüm o zamanları bir düşünün.
Bu yüzden Bay Trump’ı yargılamak için Plan A’yı bir kenara bırakmamız şart. Onun yerine, siyasi sürecin kendi yolunda yürümesine izin vermek adına, başkanlık sonrası bir suçlu yürüyüşünün hayalini erteleyen bir B Planını benimsemeliyiz. Bay Trump, 2024’te tekrar GOP adayı olursa, Demokratların onu bir kez daha, umarım geçen seferkinden daha büyük bir farkla yenmekten başka seçeneği kalmayacak.
Bay Trump’ın kendisi ve en sadık destekçileri, 2020 seçimlerinden sonra bu sonucu kabul etme olasılıklarından daha fazla olmayacak. Kaybının marjı ne kadar büyük olursa, Bay Trump’ın bir kaybeden gibi görünmekten kaçınması o kadar zor olacak ki bu da onun her şeyden çok korktuğu sonuçtur – ve büyük olasılıkla partisi üzerindeki kontrolünü gevşetecek bir sonuç.
Açık bir risk var: Bay Trump tekrar koşarsa kazanabilir. Ancak bu, kaçınamayacağımız bir risktir – bu nedenle, kendimizi kesin olarak iyi seçeneklerin olmadığı bir durumda bulmuş olabiliriz.
The Week’te eski bir köşe yazarı olan Damon Linker, “Eyes on the Right” haber bültenini yazıyor ve Niskanen Center’daki Açık Toplum Projesi’nde kıdemli bir arkadaş.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .
Liberal heyecan anlaşılabilir. Bay Trump, Kongre’deki 6 Ocak soruşturması ve Mar-a-Lago araması nedeniyle potansiyel meşru tehlikeyle karşı karşıya. Trump yönetiminin ilk günlerine kadar uzanan bir hayali gerçekleştirmeyi umuyorlar: onu ülkenin ve dünyanın önünde hapse attığını görmek.
Ama bu bir fantezi. Şu andan itibaren, Demokratlar için bile, hiç kimse için mutlu sonla sonuçlanan bir senaryo yok.
Bir yol, eski başkanın kovuşturulmasıdır. Bu, Beyaz Saray’ın önceki işgalcisi, Cumhuriyetçi Parti’nin sözde başkanı ve şu anki favorinin 2024’te GOP başkan adayı olacak olan Demokratik bir yönetim olacaktır. Bu inanılmaz derecede tehlikeli bir emsal teşkil ederdi. Cumhurbaşkanlığının bir taraftan diğerine devredildiği her seferde, yeni yönetimin Adalet Bakanlığı tarafından yürütülen bir soruşturmanın, selefinin soruşturmasına ve olası iddianamesine yol açtığını hayal edin.
Bazıları Bay Trump’ın yine de bunu hak ettiğini söyleyecek – ve hak ediyor. Bay Garland, 6 Ocak’ta kendisine karşı suçlamada bulunmazsa veya gizli hükümet belgelerinin olası yanlış kullanımından dolayı, Bay Trump, başkan olmanın kendisini kovuşturmadan etkili bir şekilde bağışıkladığını öğrenmiş olacak. Bu, ülkenin, Bay Trump’ın her istediğini tam bir cezasızlıkla yapabileceğine ikna olduğu potansiyel bir ikinci dönemle karşı karşıya kalacağı anlamına geliyor.
Bu, normal bir olaya dönüşme riskine rağmen, bir davayı ilerletme ihtiyacına işaret ediyor gibi görünüyor. Bay Trump’ı eleştirenlerin çoğunun iddia ettiği gibi, hukukun üstünlüğü bunu gerektiriyor – ve bu talebin yerine getirilmemesi son derece tehlikeli olabilir.
Ancak daha önce çalkantılı Trump deneyiminin bir versiyonunu yaşadık. Trump yıllarında sistem stres testini geçti. Özellikle Seçim Sayım Yasası’nda yapılacak reformların, daha önce olmasa da, yaklaşan ara seçimleri izleyen topal ördek oturumu sırasında geçmesi muhtemelken, bunu tekrar yapacağını düşünmek için nedenimiz var. Cesur bir Bay Trump veya başka bir kötü aktörle savaşmak kesinlikle sinir bozucu ve riskli olurdu. Ama alternatifler de olurdu.
Mar-a-Lago baskını açıklanır duyurulmaz bu alternatif risklere bir göz attık. Saatler içinde, önde gelen Cumhuriyetçiler kışkırtıcı açıklamalar yayınladılar ve bu açıklamalar, hem Bay Trump’ın kendisinden hem de partisinin üyelerinden ve medyanın ayak uydurucularından gelebilecek herhangi bir davada muhtemelen daha yüksek ve daha kışkırtıcı hale gelecekti. (Federal bir yargıcın emriyle, emir beyanının yeniden düzenlenmiş bir versiyonu yakında yayınlanabilecek olsa da, Bay Trump ve partisinin geri kalanı, hükümetin baskının kendisinin gerçek gerekçesi ile mücadele etmek zorunda kalacak.)
Konu, Bay Trump’ın bir iddianamesi ve yargılanmasıyla sonuçlanırsa, Cumhuriyetçi argüman, yönetimi aracılığıyla her gün duyduklarımızdan daha fazla olacaktır. Savunucuları, görünüşte hukukun üstünlüğünün tarafsız bir şekilde korunmasına bağlı olan her kişinin aslında partizanlık ve kendini büyütme dürtüsü tarafından motive edildiğini iddia edeceklerdir. Bu, başsavcıya, FBI’a, Adalet Bakanlığı’na ve sözde derin devletin diğer şubelerine yönelik olacaktır. Gösteri yıpratıcı olurdu ve aslında çoğu Cumhuriyetçi seçmeni hukukun üstünlüğüne başvuranların her zaman bir sahtekarlık olduğuna ikna ederdi.
Ama kabus burada bitmeyecekti. Ya Bay Trump, iddia edildiği gibi cumhurbaşkanlığı için başka bir adaylık ilan ederse ve duruşmayı Washington bataklığının gücünü ve onu kurutmak için Cumhuriyetçileri yeniden görevlendirme ihtiyacını gösteren bir sirk olarak ele alırsa? Bu, gülünç bir iddia olurdu, ancak potansiyel olarak politik olarak etkili bir iddia. Ve mahkum olsa bile, muhtemelen bir hapishane hücresinden cumhurbaşkanlığına aday olsa bile bu kampanyaya devam edebilir. Sisteme karşı Bay Trump olurdu. Eski bir Amerikan arketipini yeniden canlandıracaktı: halk adına güçlüyü üstlenen ve devirmeye çalışan halk kahramanı kanun kaçağı.
Bay Trump’ın bir şekilde aday olmaması veya partisinin 2024’te başka bir adayın aday olmasını seçmesi durumunda, örneğin Florida valisi Ron DeSantis, potansiyel olarak vahim sonuçlardan bile kaçınmazdık. Yeni göreve başlayan bir Başkan DeSantis’in hüküm giymiş ve hapse atılmış bir Donald Trump’ı affetmesinin ne kadar süreceğini düşünüyorsunuz? Saat? dakika? Ve bu hareket muhtemelen Joe Biden’ı görevde işlediği iddia edilen çeşitli “suçlar” için soruşturma ve suçlama vaadiyle birleştirilecek.
Demokratların içgüdüsü, bu tür endişeleri öfkeyle reddetmektir. Ancak bu, bu sonuçların olmayacağı anlamına gelmez. Bay Garland’ın güdüleri ve yöntemleri sağduyu ve kısıtlama modelleri olsa bile, bir tarafın eski ve muhtemelen müstakbel başkanını suçlamak ve mahkum etmek isteyen bir partinin başsavcısının eylemi, durdurulamayacak bir zilin çalmasıdır. Mevcut ve gelecekteki suçlamaların haklı olup olmadığına bakılmaksızın tekrar yapılması garanti edilir.
Bay Trump’ın başkanlığı kazanmasından bu yana tekrar tekrar gördüğümüz gibi, yönetim sistemimiz, başkanlık düzeyinde, Kongre’de ve genel olarak seçmenlerde belli bir temel düzeyde kamu moralini varsayar. Bu eksik olduğunda – kibirli bir figür seçildiğinde, partisi içinde güçlü bir halk desteğini sürdürdüğünde ve bu parti seçim açısından ayakta kaldığında – siyaseti enfeksiyonun yayılmasına karşı koruyan antikorlar gibi davranmaya yönelik yüce gönüllü çabalar sonuçsuz kalabilir. hastaya kalıcı zarar. Trump’ın başkanlığı sırasında, yönetimin içindeki ve dışındaki iyi niyetli kaynakların, tehditleri abartarak ve yanlış yapma ve suçluluk konusunda aşırı vaatlerde bulunarak kendi güvenilirliklerini baltaladığı tüm o zamanları bir düşünün.
Bu yüzden Bay Trump’ı yargılamak için Plan A’yı bir kenara bırakmamız şart. Onun yerine, siyasi sürecin kendi yolunda yürümesine izin vermek adına, başkanlık sonrası bir suçlu yürüyüşünün hayalini erteleyen bir B Planını benimsemeliyiz. Bay Trump, 2024’te tekrar GOP adayı olursa, Demokratların onu bir kez daha, umarım geçen seferkinden daha büyük bir farkla yenmekten başka seçeneği kalmayacak.
Bay Trump’ın kendisi ve en sadık destekçileri, 2020 seçimlerinden sonra bu sonucu kabul etme olasılıklarından daha fazla olmayacak. Kaybının marjı ne kadar büyük olursa, Bay Trump’ın bir kaybeden gibi görünmekten kaçınması o kadar zor olacak ki bu da onun her şeyden çok korktuğu sonuçtur – ve büyük olasılıkla partisi üzerindeki kontrolünü gevşetecek bir sonuç.
Açık bir risk var: Bay Trump tekrar koşarsa kazanabilir. Ancak bu, kaçınamayacağımız bir risktir – bu nedenle, kendimizi kesin olarak iyi seçeneklerin olmadığı bir durumda bulmuş olabiliriz.
The Week’te eski bir köşe yazarı olan Damon Linker, “Eyes on the Right” haber bültenini yazıyor ve Niskanen Center’daki Açık Toplum Projesi’nde kıdemli bir arkadaş.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .