arkamikontrolet
New member
Gezegenimizin tek doğal uydusu olan Ay, Dünya’ya en yakın olduğu pozisyonda bile yeryüzünden en az 356 bin kilometre uzaklıkta bulunuyor. Gezegenimizden 4 kat daha küçük çapa sahip olan uydu, haliyle direkt baktığımızda koca gökyüzünde fazlaca da büyük olmayan bir nokta olarak yer ediniyor.
Pekala, Ay’ın çekildiği fotoğraflara baktığımızda Ay niye olağanda gördüğümüzden onlarca kat daha büyük gözüküyor? Biroldukca kişi bunun büsbütün fotoğraf üzerinde yapılan oynamalardan kaynaklandığını düşünse de -ve birtakım fotoğraflar için bu geçerli olsa da- aslında bunun farklı bir açıklaması daha bulunuyor.
Ay, fotoğraflarda niye devasa gözüküyor?
Ay’ın fotoğraflarda daha büyük gözükmesi, neredeyse büsbütün kelam konusu fotoğrafı çeken fotoğrafçının çekimi sırasında uyguladığı teknikler yardımıyla oluyor. Ay fotoğraflarının çekimi sırasında öznenin, yani Ay’ın pozisyonu ve fotoğraf makinesinde kullanılan lens büyük bir değer taşıyor. Nasıl mı?
Ay’ın etrafındaki nesnelerle olan bağı büyük değer taşıyor:
Kamera ise sihri gerçek kılıyor:
Ay illüzyonu, yalnızca akıllı telefonunuzla bile Ay’ı olduğundan büyük göstermenizi sağlarken farklı kamera lensleri, bu illüzyona bile muhtaçlık duymadan Ay’ı epeyce daha büyük göstermenize aracı olabiliyor. Ay fotoğrafçıları, uzak uzaklık çekimlerinde kullanılan yüksek odak uzaklığına sahip lensler tercih ediyorlar.
‘mm’ ile söz edilen odak uzaklığı, fotoğraf çekiminde en belirleyici faktörlerin başında geliyor ve kameraya giren ışıkların toplandığı alan ile bu ışıkların kesiştiği sensör içindeki arayı tabir ediyor. Sensör ve kesişme alanı içindeki aralık arttıkça manzara daralıyor ya da genişliyor.
Ay fotoğrafçılığına başlayacak olan bir fazlaca kişi için en az 300 mm odak uzaklığına sahip kameralar önerilirken, her yerde gördüğümüz ve Ay’ı devasa gösteren o fotoğraflar genelde 600 mm üzeri odak uzaklığa sahip lenslerle elde ediliyor. Düşük ve yüksek odak uzaklığına sahip lensler içindeki fark da şöyle görülebiliyor:
Öznenin etrafındaki cisimlerle bağlantısı ve kamera lensinin yanı sıra fotoğrafçıların kullandığı bir öbür taktik de aslında fotoğrafı kırpmak olabiliyor. Uzak uzaklıktaki objelerin kırpılmasıyla hem uzaktaki objeler, tıpkı vakitte Ay’ın uzunluğu artırılabiliyor. Ufak arada Ay’dan uzak objelerin Ay ile kırpılmasıyla birlikte de Ay’ın epey daha büyük görülmesi sağlanabiliyor. Bunları sıradan bir örnekle şöyle gösterebiliriz:
Pekala, Ay’ın çekildiği fotoğraflara baktığımızda Ay niye olağanda gördüğümüzden onlarca kat daha büyük gözüküyor? Biroldukca kişi bunun büsbütün fotoğraf üzerinde yapılan oynamalardan kaynaklandığını düşünse de -ve birtakım fotoğraflar için bu geçerli olsa da- aslında bunun farklı bir açıklaması daha bulunuyor.
Ay, fotoğraflarda niye devasa gözüküyor?
Ay’ın fotoğraflarda daha büyük gözükmesi, neredeyse büsbütün kelam konusu fotoğrafı çeken fotoğrafçının çekimi sırasında uyguladığı teknikler yardımıyla oluyor. Ay fotoğraflarının çekimi sırasında öznenin, yani Ay’ın pozisyonu ve fotoğraf makinesinde kullanılan lens büyük bir değer taşıyor. Nasıl mı?
Ay’ın etrafındaki nesnelerle olan bağı büyük değer taşıyor:
- Her iki Ay da birebir boyutta. Lakin yalnızca sağdaki Ay’a bakacak olursak, şuurumuz Ay’ı daha büyük konumlandırıyor. Soldaki Ay’a görseldeki binalar eşlik ediyor.
- Ebbinghaus illüzyonu, turuncu noktalar birebir boyutta.
Kamera ise sihri gerçek kılıyor:
Ay illüzyonu, yalnızca akıllı telefonunuzla bile Ay’ı olduğundan büyük göstermenizi sağlarken farklı kamera lensleri, bu illüzyona bile muhtaçlık duymadan Ay’ı epeyce daha büyük göstermenize aracı olabiliyor. Ay fotoğrafçıları, uzak uzaklık çekimlerinde kullanılan yüksek odak uzaklığına sahip lensler tercih ediyorlar.
‘mm’ ile söz edilen odak uzaklığı, fotoğraf çekiminde en belirleyici faktörlerin başında geliyor ve kameraya giren ışıkların toplandığı alan ile bu ışıkların kesiştiği sensör içindeki arayı tabir ediyor. Sensör ve kesişme alanı içindeki aralık arttıkça manzara daralıyor ya da genişliyor.
Ay fotoğrafçılığına başlayacak olan bir fazlaca kişi için en az 300 mm odak uzaklığına sahip kameralar önerilirken, her yerde gördüğümüz ve Ay’ı devasa gösteren o fotoğraflar genelde 600 mm üzeri odak uzaklığa sahip lenslerle elde ediliyor. Düşük ve yüksek odak uzaklığına sahip lensler içindeki fark da şöyle görülebiliyor:
- 160 mm / 840 mm odak uzaklığı, In Light of Nature
Öznenin etrafındaki cisimlerle bağlantısı ve kamera lensinin yanı sıra fotoğrafçıların kullandığı bir öbür taktik de aslında fotoğrafı kırpmak olabiliyor. Uzak uzaklıktaki objelerin kırpılmasıyla hem uzaktaki objeler, tıpkı vakitte Ay’ın uzunluğu artırılabiliyor. Ufak arada Ay’dan uzak objelerin Ay ile kırpılmasıyla birlikte de Ay’ın epey daha büyük görülmesi sağlanabiliyor. Bunları sıradan bir örnekle şöyle gösterebiliriz: