Dahi kafalar
New member
HICKORY, NC – 2021’de serin bir bahar akşamında Tim Nolan, McDonald’s çöplüğünün yanına taşınabilir bir bağımlılık kliniği kurdu ve bekledi. Masası gri Prius’unun gösterge paneliydi, ofisi kızartma yağı ve çöp gibi kokan bu otoparktı. Uygulayıcı hemşirenin arabasının hatchback’i hepatit C test kitleri, temiz iğneler, fentanil test şeritleri ve pizzalarla doluydu.
Bay Nolan’ın gece ilk randevusu, bir kulağından sarkan kırık bir yüz maskesiyle, çökmüş eski bir Ford’da geç gelen ve yüksek eroinle gelen Sammy adında orta yaşlı bir fabrika işçisiyleydi. O lanet iğneden kurtulmaya hazırım, dedi Sammy.
“Neden istiyorsun?” Bay Nolan nazikçe sordu.
Sammy’nin gözleri doldu. “Üzgünüm dostum,” dedi. En son uyuşturucuyla ilgili suçlamalardan iki kez hapsedildiğini açıkladı. Hapsedilirken, Sammy, Sammy’nin ani geri çekilmekle suçladığı tam gelişmiş bir psikotik bölüm gibi görünen bir şey sırasında bir hapishane gardiyanına saldırdığı için ek bir suçlama ile karşı karşıya kaldı. Bir yıl önce nişanlısının 18 yaşındaki oğlu öldürüldü. Bir kavganın ardından forklift kullanma işinden yeni kovulmuştu.
Sammy gözyaşlarını sildi ve bir sonraki işine başlamadan önce eroin enjekte etmeyi bırakacağına yemin etti. “Bütün bunları kimseye söylemedim bile.”
Sammy’nin deneyimi, Amerika’nın aşırı doz krizinin neden daha da kötüleşmeye devam ettiğini aydınlatıyor: ABD tarihindeki en kötü bağımlılık krizine çeyrek yüzyılı geride bırakan bir milletiz, hala ölüm, hapsetme ve uyuşturucu satın almayı kanıta dayalı tedaviden çok daha kolay hale getiren bir milletiz.
Birçoğu Bay Nolan gibi gönüllülerden oluşan, yetersiz finanse edilmiş, aşırı motive olmuş bir bağımlılık savaşçısı ekibinin, bazı seçkin şehirlerde yenilikçi, hatta sezgilere aykırı stratejiler kullanarak neden adım atabildiğini ve hükümetin iktidarsızlığının neden olduğu tedavi boşluklarını doldurabildiğini aydınlatıyor. Amerika genelinde kırsal alanlar. Bazı durumlarda, bu önyükleyiciler, hayat kurtaran ilaçlar getirmek ve temiz şırıngalar ve fentanil test şeritleri gibi zarar azaltma malzemelerine kendi topluluklarında en marjinalize edilmiş kişilere getirmek için kolluk kuvvetleri yetkililerinden kaçınmalıdır. Genel olarak isim hoc olarak çalışıyorlar ve hemen hepsi kapasitenin düzensiz sınırında çalışıyor.
OxyContin’in 1996’da piyasaya sürülmesinden bu yana, yalnızca geçen yıl yaklaşık 108.000 Amerikalı’nın rekoru da dahil olmak üzere, 1 milyondan fazla Amerikalı aşırı dozda uyuşturucudan öldü. Ve yavaşlamıyor: Aşırı doz ölümleri 2030 yılına kadar ikiye katlanarak 2 milyona ulaşacak.
Büyük ölçüde başlangıçta kök saldığı Appalachian topluluklarından, aşırı doz krizini on yıldır aralıksız olarak ele alan biri olarak, Bay Nolan’ın sunduğu türden bir devanın elde edilmesinin son derece zor olduğunu biliyorum. Bu, özellikle, kaderci bir kültürün uyuşturucu kullanıcılarını tedavi edilebilir bir tıbbi durumu olan kişilerden ziyade ahlaki başarısızlıklar olarak gördüğü, işlerin yok edilmesiyle zaten çarpılmış yerlerde geçerlidir.
Geçen yıl, Batı Virginia, tıpkı eyalet başkenti Charleston’un ilçe merkezinin Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri tarafından ülkedeki en çok ilgili HIV salgınına sahip olarak belirlenmesi gibi, iğne değişim programlarını ciddi şekilde kısıtladı. Opioid kullanım bozukluğu veya OUD olan Amerikalıların yaklaşık yüzde 87’si, bağımlılık ilaçları ile kanıta dayalı tedavi görmemektedir. Aslında Haziran ayında yayınlanan araştırma, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki 6,7 ila 7,6 milyon yetişkinin şu anda OUD ile yaşadığını gösteriyor – daha önce bilinenin kabaca dört katı.
Ancak, başarılı bir bağımlılık devasının nasıl görünebileceğini görmeye başlamam, Tim Nolan ve onun zarar azaltma akranlarını izleyerek bir yıl geçirmeden önce değildi.
Ülke genelinde, zarar azaltma hizmetleri, örneğin geçen sonbaharda ülkenin ilk resmi denetimli tüketim sitelerine izin veren New York City’den, kırsal kasaba ve ilçelerde çok farklı görünüyor. Birçok kırsal Amerikalı, tamamen bireylerin çabalarına bağlı olan karmakarışık bir tedavi ortamıyla idare ediyor. Yine de bu tür devanın işe yaradığı defalarca kanıtlanmıştır, federal hükümet aşırı doz ölümlerini gerçekten engellemeyi umuyorsa buna dikkat etmelidir.
Bay Nolan, açılış için Sammy’ye teşekkür etti. “İşte bu şekilde birlikte çalışacağız” dedi. Ertesi gün, yeni hastası için düşük maliyetli buprenorfin reçetesi yazacaktı. (Sammy sigortasızdı ,kısmen Kuzey Carolina, Medicaid olmayan 12 genişleme durumundan biri olduğu için.) Ama şu anda, Bay Nolan’ın yeni hastasının iki şeyi anlaması gerekiyordu:
İlk sen Yapabilmekiyileşmek.
İkincisi ve belki daha da önemlisi: “Kaybolma.”
Bu, Bay Nolan’ın nüksetse bile ertesi hafta Sammy’yi görmeyi beklediği anlamına geliyordu. Sammy’nin aracı bozulursa ve McDonald’s’a gidemezse, Bay Nolan arabayla ona giderdi.
Sammy’nin artık bir ev adresi yoksa -birçok bağımlı Amerikalı için bu bir gerçek- Bay Nolan, birçok hasta için yaptığı gibi, onunla bir köprünün altında, bir çadır kampında veya kendi seçeceği başka bir park yerinde buluşmaya tamamen hazırdı. Bir uygulama uzmanları düşük bariyer veya düşük eşik olarak adlandırır.
Anladığım kadarıyla başarı, iki basit fermana indirgenebilir: umut ve yardım.
Bay Nolan, Hickory, NC’de bulunan ve mezhebe bağlı olmayan bir Hıristiyan bakan olan Rev. Michelle Mathis ve eşi Karen Lowe tarafından ortaklaşa kurulan Zeytin Dalı Bakanlığı için gönüllüdür. Ön kolunda Latince “Acta Non Verba” yazan bir çiçek dövmesi olan Bayan Mathis, “On şırınga Nature’s Valley granola kutusuna birkaç bar çıkardığınızda çok güzel uyuyor” dedi. , “Bok yap. Sadece bunun hakkında konuşmayın.”
Ülkenin ilk queer, çift ırklı, inanç temelli zarar azaltma örgütünü işleten çift, 2009 yılında, devletin iğne değişimini yasallaştırmasından yedi yıl önce, kamyonetlerinin arkasından çıktıkları bir yiyecek kilerinin himayesinde çalışmaya başladı.
O zamanlar verdikleri kuru gıda kutularına gizlice steril şırınga, prezervatif ve yara bakım kitleri eklediler. Sadece bir telefon numarası ve bakanlığın adının olduğu kartvizitleri de sıkıştırdılar, böylece onaylamayan akrabalar kartları keşfederse şöyle düşünürler: nasıl kaç kiliseye gidiyorlar.
Yardım etmek istediğini iddia edenler arasında bile köklü önyargılara karşı mücadele eden Bay Nolan, Bayan Lowe ve Bayan Mathis, etkili kanıta dayalı devaya kritik bağlantılar sağlıyor. Bayan Mathis ile ilk olarak üç yıl önce NC, Surry County’de tanıştım. O, insanları Mount Airy kasabasındaki bir klinikte bağımlılık-ilaç tedavisi ve terapisine götürmek isteyen bir kilise gönüllüleri ağına tavsiyede bulunmak için çağrılmıştı. Bu bölgedeki uyuşturucu kullanıcılarının çoğu muayenehaneden çok uzakta yaşıyordu ve randevu almanın hiçbir yolu yoktu.
O zamanlar Surry County, eyalette kişi başına en yüksek doz aşımı oranına sahipti. Hapishanesi o kadar bağımlı insanlarla doluydu ki, son zamanlarda uyuşturucu bağımlısı olan tutuklular bir giriş alanında kusmuk kovalarını tuttu ve fazla mahkumların diğer ilçelere otobüsle taşınması gerekiyordu. İlçe, kısmen başvuranların çoğu uyuşturucu testini geçemediği için doldurmakta zorlandığı yüzlerce iş ilanına sahipti.
2019 yılına gelindiğinde, Olive Branch eyaletin eski mobilya fabrikası kuşağında üç iğne erişim alanı işletiyordu ve bir akran destek uzmanları ekibine sahipti – bağımlıları triyaj yapmak ve onları hizmetlere bağlamak için eğitilmiş iyileşmekte olan insanlar. Bir akran, arabasıyla arka yolları ve köprü altı kamp yerlerini dolaşarak, kedisiyle yaşayan bir müşteriye yiyecek, güvenli enjeksiyon malzemeleri ve hatta evcil hayvan maması dağıttı.
Kısa süre sonra organizasyon, halihazırda şırınga hizmetlerini kullanmakta olan insanlara opioid isteklerine yol açan düşük bariyerli bağımlılık ilacı (genellikle kısaca “bupe” olarak adlandırılan buprenorfin) sunacaktı. Zeytin Dalı gönüllüsü olarak, Bay Nolan, kamyon duraklarında ve fast food otoparklarında insanlara iğne ve diğer malzemeleri dağıtmaya başladı. Bazı katılımcılar uyuşturucu kullanmayı bırakmaya hazır olmasalar bile, çoğu yaşamı tehdit eden, enerji tüketen hepatit C’den tedavi edilmek istedi.
Birkaç hasta daha sonra evlerinde pizza eşliğinde hepatit C testi tedavisi toplantılarına ev sahipliği yapmaya başladı ve arkadaşlarının temiz iğneler ve aşırı dozu tersine çeviren ilaç olan nalokson da dahil olmak üzere aynı elde edilmesi zor hizmetlere erişmelerine yardımcı oldu.
Fast food otoparkları, karavanlar ve çadırlar kısa süre sonra Appalachia’nın küçük bir köşesinde fiili bağımlılık triyaj merkezlerine dönüştü ve yerel sağlık departmanlarının bütçe kesintileri tarafından engellenen başarısızlıklarını ve birçok sağlık deva bekçisi arasında devam eden isteksizliği doldurdu. bağımlılık.
Bay Nolan, Zeytin Dalı müşterisi arasında güven oluşturduğundan, yabancılar neredeyse her saat başı mesaj atmaya, ondan “hepimi düzeltmesini” veya “beni iğneden kurtarmasını” istemeye başladı.
Takip ettiğim zarar azaltmacılar eşit parçalar coşkulu ve bitkindi. Bürokratlar ve seçilmiş liderler zarar azaltma gerçeğini kabul etmeyi ve değişiklik yapmayı reddettiklerinde, tedavi rejimlerini zarfların, politik arka kanallarının ve küt küt kafaların arkasında hazırladılar.
Kederli akrabalar, en cesur tedavi şampiyonları arasındaydı – özellikle anneler ve kız kardeşler. Peoria, Illinois’de, 16 yaşındaki oğlunu aşırı dozdan kaybetmiş bir OB-GYN olan Dr. Tamara Olt, temiz iğnelere ve düşük bariyerli “bupe”a erişim sağlamak için büyüyen bir nalokson dağıtım programı başlattı. İlk kez erkekleri tedavi ediyordu.
Pandeminin ilk aylarında aşırı dozlar tahmini olarak yüzde 40 arttığında, Dr. Olt’un zarar azaltma projesi bölgeyi naloksonla kapladı, bağımlı seks işçilerine (elden prezervatif ve kayganlaştırıcılar) erişimi artırdı ve bir mahallede gıda dağıtımını devraldı. gıda kiler kapalı.
Kuzey Virginia’da, erkek kardeşini aşırı dozdan kaybetmiş bir kadın, kendi adına bir zarar azaltma grubu kurdu – Chris Atwood Vakfı – bu grup artık düzenli olarak bağımlı mahkûmlarla bir araya geliyor, onlara danışmanlık ve hapishane tarafından destek veriliyor. Bazı milletvekillerinin itirazları üzerine hapishane protokollerini değiştirmeye cesaret eden bir şerif sayesinde Amerika Birleşik Devletleri’nde nadir görülen bir olay. Akranlar, mahkumların takip devalarını düzenler ve hatta serbest bırakıldıklarında onları konutlara taşırlar – insanların aşırı doz alma ve ölme olasılığının çok daha yüksek olduğu kritik bir an.
New York eyaletinin dışında bir anne, aileleri aşırı doz ölümlerini doğrudan Facebook aracılığıyla kendisine bildirdikten sonra ilçe liderlerini aşırı dozları eksik saymayı bırakmaya zorlamak için yorulmadan çalıştı. Ölenlerin yakınları için belediye binası önünde düzenlediği basın toplantısında, sevdiklerini temsil etmek için yaptıkları oluklu plastik mezar taşları fonunda işlem yapılmasını talep ettiler.
Ancak uyuşturucu kullanıcılarının aileleri ve akranları bu sorunu çözmekten sorumlu olmamalı ya da liderleri ikna edici bir sorun var. Federal hükümet, ülkenin ve dünyanın başka yerlerinde, Portekiz ve İsviçre gibi, zarar azaltma stratejilerinin uzun süredir norm olduğu patchwork bölümlerinde neyin işe yaradığını dikkate almalıdır. İç bölgelerde başlayan, ancak kurbanları artık hiçbir siyasi veya demografik sınır tanımayan bu insan yapımı krizi durdurmadaki başarısızlığını telafi etmelidir.
Zararı azaltmak, zararı yok etmek değildir, ancak HIV ve hepatit C’nin yayılmasını önlemek ve aşırı doz ölümlerini önlemek için çalışır – ve hükümet etkinliğini kabul etmelidir: Yakın zamanda önemli ve yargılayıcı olmayan köprüler sağlayabilen şırınga hizmet programlarını kullanmaya başlayan kişiler deva’ya yakalanma olasılığı, tedaviye başlamayanlara göre beş kat, uyuşturucu kullanmayı tamamen bırakma olasılığı ise üç kat daha fazladır.
Uyuşturucu üreticileri ve distribütörlerinden gelen opioid dava uzlaşma parası topluluklara inmeye başladıkça, ülkemizin OUD’ye fiili yanıtı olmaya devam eden yoksunluk temelli programlar ve hapsetme-ilk modeller tarafından yanlış bir şekilde emileceğinden endişeleniyorum. ‘ uzun süreli kullanım için bağımlılık ilaçları sunuyoruz ve ülkenin çok fazla bölgesi, hapishanede bağımlılık tedavisi sunmayı mahkûmların şımarıklığı olarak gören politikacılar ve kanun uygulayıcı liderler tarafından yönetiliyor.
Aşırı doz ölümlerini geri döndürmek için Kongre ve Madde Bağımlılığı ve Ruh Sağlığı Hizmetleri İdaresi, soruna aciliyet ve yenilikle saldırmalıdır. Biden yönetimi yakın zamanda zararın azaltılması için önemli mali destek sözü verirken ve uyuşturucu çarı Rahul Gupta, 2018’de Batı Virginia’daki Charleston’da önemli bir zarar azaltma programının kapatılmasına feci bir şekilde başkanlık ettikten sonra, zarar azaltma stratejilerini savunuyor gibi görünüyor. Başkan Bidenshould kampanya taahhüdünde başarılı olmak, talep üzerine tedaviyi istisnadan ziyade kural haline getirecek uzun vadeli fon sağlama taahhüdünde bulunur. Ayrıca uyuşturucu çarı’nın işini eskiden olduğu gibi kabine düzeyinde bir konuma yükseltmeli ve liderlerimiz birlikte tüm sağlık devası sağlayıcılarını, sonuçları önemli ölçüde iyileştirebilecek ilaçlarla bağımlılığı tedavi etmeye teşvik etmelidir. Vakalar daha az akut hale geldikçe, hastalar acil veya düşük bariyerli devadan geçer – ideal olarak akranları, danışmanlık hizmetleri, barınma ve diğer sosyal desteklerle eşleşir.
Bu gerçekleşene kadar, şu anda koli bandı ve yapıştırıcı üzerinde çalışan Olive Branch gibi dağınık organizasyonların umutsuzca daha fazla desteğe ihtiyacı var. Son teknoloji deva, arabalarından çalışan gönüllülere bırakılmamalıdır.
Beth Macy, bu makalenin uyarlandığı, yakında çıkacak olan “Raising Lazarus: Hope, Justice, and the Future of America’s Overdose Crisis” adlı kitabın yazarıdır.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .
Bay Nolan’ın gece ilk randevusu, bir kulağından sarkan kırık bir yüz maskesiyle, çökmüş eski bir Ford’da geç gelen ve yüksek eroinle gelen Sammy adında orta yaşlı bir fabrika işçisiyleydi. O lanet iğneden kurtulmaya hazırım, dedi Sammy.
“Neden istiyorsun?” Bay Nolan nazikçe sordu.
Sammy’nin gözleri doldu. “Üzgünüm dostum,” dedi. En son uyuşturucuyla ilgili suçlamalardan iki kez hapsedildiğini açıkladı. Hapsedilirken, Sammy, Sammy’nin ani geri çekilmekle suçladığı tam gelişmiş bir psikotik bölüm gibi görünen bir şey sırasında bir hapishane gardiyanına saldırdığı için ek bir suçlama ile karşı karşıya kaldı. Bir yıl önce nişanlısının 18 yaşındaki oğlu öldürüldü. Bir kavganın ardından forklift kullanma işinden yeni kovulmuştu.
Sammy gözyaşlarını sildi ve bir sonraki işine başlamadan önce eroin enjekte etmeyi bırakacağına yemin etti. “Bütün bunları kimseye söylemedim bile.”
Sammy’nin deneyimi, Amerika’nın aşırı doz krizinin neden daha da kötüleşmeye devam ettiğini aydınlatıyor: ABD tarihindeki en kötü bağımlılık krizine çeyrek yüzyılı geride bırakan bir milletiz, hala ölüm, hapsetme ve uyuşturucu satın almayı kanıta dayalı tedaviden çok daha kolay hale getiren bir milletiz.
Birçoğu Bay Nolan gibi gönüllülerden oluşan, yetersiz finanse edilmiş, aşırı motive olmuş bir bağımlılık savaşçısı ekibinin, bazı seçkin şehirlerde yenilikçi, hatta sezgilere aykırı stratejiler kullanarak neden adım atabildiğini ve hükümetin iktidarsızlığının neden olduğu tedavi boşluklarını doldurabildiğini aydınlatıyor. Amerika genelinde kırsal alanlar. Bazı durumlarda, bu önyükleyiciler, hayat kurtaran ilaçlar getirmek ve temiz şırıngalar ve fentanil test şeritleri gibi zarar azaltma malzemelerine kendi topluluklarında en marjinalize edilmiş kişilere getirmek için kolluk kuvvetleri yetkililerinden kaçınmalıdır. Genel olarak isim hoc olarak çalışıyorlar ve hemen hepsi kapasitenin düzensiz sınırında çalışıyor.
OxyContin’in 1996’da piyasaya sürülmesinden bu yana, yalnızca geçen yıl yaklaşık 108.000 Amerikalı’nın rekoru da dahil olmak üzere, 1 milyondan fazla Amerikalı aşırı dozda uyuşturucudan öldü. Ve yavaşlamıyor: Aşırı doz ölümleri 2030 yılına kadar ikiye katlanarak 2 milyona ulaşacak.
Büyük ölçüde başlangıçta kök saldığı Appalachian topluluklarından, aşırı doz krizini on yıldır aralıksız olarak ele alan biri olarak, Bay Nolan’ın sunduğu türden bir devanın elde edilmesinin son derece zor olduğunu biliyorum. Bu, özellikle, kaderci bir kültürün uyuşturucu kullanıcılarını tedavi edilebilir bir tıbbi durumu olan kişilerden ziyade ahlaki başarısızlıklar olarak gördüğü, işlerin yok edilmesiyle zaten çarpılmış yerlerde geçerlidir.
Geçen yıl, Batı Virginia, tıpkı eyalet başkenti Charleston’un ilçe merkezinin Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri tarafından ülkedeki en çok ilgili HIV salgınına sahip olarak belirlenmesi gibi, iğne değişim programlarını ciddi şekilde kısıtladı. Opioid kullanım bozukluğu veya OUD olan Amerikalıların yaklaşık yüzde 87’si, bağımlılık ilaçları ile kanıta dayalı tedavi görmemektedir. Aslında Haziran ayında yayınlanan araştırma, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki 6,7 ila 7,6 milyon yetişkinin şu anda OUD ile yaşadığını gösteriyor – daha önce bilinenin kabaca dört katı.
Ancak, başarılı bir bağımlılık devasının nasıl görünebileceğini görmeye başlamam, Tim Nolan ve onun zarar azaltma akranlarını izleyerek bir yıl geçirmeden önce değildi.
Ülke genelinde, zarar azaltma hizmetleri, örneğin geçen sonbaharda ülkenin ilk resmi denetimli tüketim sitelerine izin veren New York City’den, kırsal kasaba ve ilçelerde çok farklı görünüyor. Birçok kırsal Amerikalı, tamamen bireylerin çabalarına bağlı olan karmakarışık bir tedavi ortamıyla idare ediyor. Yine de bu tür devanın işe yaradığı defalarca kanıtlanmıştır, federal hükümet aşırı doz ölümlerini gerçekten engellemeyi umuyorsa buna dikkat etmelidir.
Bay Nolan, açılış için Sammy’ye teşekkür etti. “İşte bu şekilde birlikte çalışacağız” dedi. Ertesi gün, yeni hastası için düşük maliyetli buprenorfin reçetesi yazacaktı. (Sammy sigortasızdı ,kısmen Kuzey Carolina, Medicaid olmayan 12 genişleme durumundan biri olduğu için.) Ama şu anda, Bay Nolan’ın yeni hastasının iki şeyi anlaması gerekiyordu:
İlk sen Yapabilmekiyileşmek.
İkincisi ve belki daha da önemlisi: “Kaybolma.”
Bu, Bay Nolan’ın nüksetse bile ertesi hafta Sammy’yi görmeyi beklediği anlamına geliyordu. Sammy’nin aracı bozulursa ve McDonald’s’a gidemezse, Bay Nolan arabayla ona giderdi.
Sammy’nin artık bir ev adresi yoksa -birçok bağımlı Amerikalı için bu bir gerçek- Bay Nolan, birçok hasta için yaptığı gibi, onunla bir köprünün altında, bir çadır kampında veya kendi seçeceği başka bir park yerinde buluşmaya tamamen hazırdı. Bir uygulama uzmanları düşük bariyer veya düşük eşik olarak adlandırır.
Anladığım kadarıyla başarı, iki basit fermana indirgenebilir: umut ve yardım.
Bay Nolan, Hickory, NC’de bulunan ve mezhebe bağlı olmayan bir Hıristiyan bakan olan Rev. Michelle Mathis ve eşi Karen Lowe tarafından ortaklaşa kurulan Zeytin Dalı Bakanlığı için gönüllüdür. Ön kolunda Latince “Acta Non Verba” yazan bir çiçek dövmesi olan Bayan Mathis, “On şırınga Nature’s Valley granola kutusuna birkaç bar çıkardığınızda çok güzel uyuyor” dedi. , “Bok yap. Sadece bunun hakkında konuşmayın.”
Ülkenin ilk queer, çift ırklı, inanç temelli zarar azaltma örgütünü işleten çift, 2009 yılında, devletin iğne değişimini yasallaştırmasından yedi yıl önce, kamyonetlerinin arkasından çıktıkları bir yiyecek kilerinin himayesinde çalışmaya başladı.
O zamanlar verdikleri kuru gıda kutularına gizlice steril şırınga, prezervatif ve yara bakım kitleri eklediler. Sadece bir telefon numarası ve bakanlığın adının olduğu kartvizitleri de sıkıştırdılar, böylece onaylamayan akrabalar kartları keşfederse şöyle düşünürler: nasıl kaç kiliseye gidiyorlar.
Yardım etmek istediğini iddia edenler arasında bile köklü önyargılara karşı mücadele eden Bay Nolan, Bayan Lowe ve Bayan Mathis, etkili kanıta dayalı devaya kritik bağlantılar sağlıyor. Bayan Mathis ile ilk olarak üç yıl önce NC, Surry County’de tanıştım. O, insanları Mount Airy kasabasındaki bir klinikte bağımlılık-ilaç tedavisi ve terapisine götürmek isteyen bir kilise gönüllüleri ağına tavsiyede bulunmak için çağrılmıştı. Bu bölgedeki uyuşturucu kullanıcılarının çoğu muayenehaneden çok uzakta yaşıyordu ve randevu almanın hiçbir yolu yoktu.
O zamanlar Surry County, eyalette kişi başına en yüksek doz aşımı oranına sahipti. Hapishanesi o kadar bağımlı insanlarla doluydu ki, son zamanlarda uyuşturucu bağımlısı olan tutuklular bir giriş alanında kusmuk kovalarını tuttu ve fazla mahkumların diğer ilçelere otobüsle taşınması gerekiyordu. İlçe, kısmen başvuranların çoğu uyuşturucu testini geçemediği için doldurmakta zorlandığı yüzlerce iş ilanına sahipti.
2019 yılına gelindiğinde, Olive Branch eyaletin eski mobilya fabrikası kuşağında üç iğne erişim alanı işletiyordu ve bir akran destek uzmanları ekibine sahipti – bağımlıları triyaj yapmak ve onları hizmetlere bağlamak için eğitilmiş iyileşmekte olan insanlar. Bir akran, arabasıyla arka yolları ve köprü altı kamp yerlerini dolaşarak, kedisiyle yaşayan bir müşteriye yiyecek, güvenli enjeksiyon malzemeleri ve hatta evcil hayvan maması dağıttı.
Kısa süre sonra organizasyon, halihazırda şırınga hizmetlerini kullanmakta olan insanlara opioid isteklerine yol açan düşük bariyerli bağımlılık ilacı (genellikle kısaca “bupe” olarak adlandırılan buprenorfin) sunacaktı. Zeytin Dalı gönüllüsü olarak, Bay Nolan, kamyon duraklarında ve fast food otoparklarında insanlara iğne ve diğer malzemeleri dağıtmaya başladı. Bazı katılımcılar uyuşturucu kullanmayı bırakmaya hazır olmasalar bile, çoğu yaşamı tehdit eden, enerji tüketen hepatit C’den tedavi edilmek istedi.
Birkaç hasta daha sonra evlerinde pizza eşliğinde hepatit C testi tedavisi toplantılarına ev sahipliği yapmaya başladı ve arkadaşlarının temiz iğneler ve aşırı dozu tersine çeviren ilaç olan nalokson da dahil olmak üzere aynı elde edilmesi zor hizmetlere erişmelerine yardımcı oldu.
Fast food otoparkları, karavanlar ve çadırlar kısa süre sonra Appalachia’nın küçük bir köşesinde fiili bağımlılık triyaj merkezlerine dönüştü ve yerel sağlık departmanlarının bütçe kesintileri tarafından engellenen başarısızlıklarını ve birçok sağlık deva bekçisi arasında devam eden isteksizliği doldurdu. bağımlılık.
Bay Nolan, Zeytin Dalı müşterisi arasında güven oluşturduğundan, yabancılar neredeyse her saat başı mesaj atmaya, ondan “hepimi düzeltmesini” veya “beni iğneden kurtarmasını” istemeye başladı.
Takip ettiğim zarar azaltmacılar eşit parçalar coşkulu ve bitkindi. Bürokratlar ve seçilmiş liderler zarar azaltma gerçeğini kabul etmeyi ve değişiklik yapmayı reddettiklerinde, tedavi rejimlerini zarfların, politik arka kanallarının ve küt küt kafaların arkasında hazırladılar.
Kederli akrabalar, en cesur tedavi şampiyonları arasındaydı – özellikle anneler ve kız kardeşler. Peoria, Illinois’de, 16 yaşındaki oğlunu aşırı dozdan kaybetmiş bir OB-GYN olan Dr. Tamara Olt, temiz iğnelere ve düşük bariyerli “bupe”a erişim sağlamak için büyüyen bir nalokson dağıtım programı başlattı. İlk kez erkekleri tedavi ediyordu.
Pandeminin ilk aylarında aşırı dozlar tahmini olarak yüzde 40 arttığında, Dr. Olt’un zarar azaltma projesi bölgeyi naloksonla kapladı, bağımlı seks işçilerine (elden prezervatif ve kayganlaştırıcılar) erişimi artırdı ve bir mahallede gıda dağıtımını devraldı. gıda kiler kapalı.
Kuzey Virginia’da, erkek kardeşini aşırı dozdan kaybetmiş bir kadın, kendi adına bir zarar azaltma grubu kurdu – Chris Atwood Vakfı – bu grup artık düzenli olarak bağımlı mahkûmlarla bir araya geliyor, onlara danışmanlık ve hapishane tarafından destek veriliyor. Bazı milletvekillerinin itirazları üzerine hapishane protokollerini değiştirmeye cesaret eden bir şerif sayesinde Amerika Birleşik Devletleri’nde nadir görülen bir olay. Akranlar, mahkumların takip devalarını düzenler ve hatta serbest bırakıldıklarında onları konutlara taşırlar – insanların aşırı doz alma ve ölme olasılığının çok daha yüksek olduğu kritik bir an.
New York eyaletinin dışında bir anne, aileleri aşırı doz ölümlerini doğrudan Facebook aracılığıyla kendisine bildirdikten sonra ilçe liderlerini aşırı dozları eksik saymayı bırakmaya zorlamak için yorulmadan çalıştı. Ölenlerin yakınları için belediye binası önünde düzenlediği basın toplantısında, sevdiklerini temsil etmek için yaptıkları oluklu plastik mezar taşları fonunda işlem yapılmasını talep ettiler.
Ancak uyuşturucu kullanıcılarının aileleri ve akranları bu sorunu çözmekten sorumlu olmamalı ya da liderleri ikna edici bir sorun var. Federal hükümet, ülkenin ve dünyanın başka yerlerinde, Portekiz ve İsviçre gibi, zarar azaltma stratejilerinin uzun süredir norm olduğu patchwork bölümlerinde neyin işe yaradığını dikkate almalıdır. İç bölgelerde başlayan, ancak kurbanları artık hiçbir siyasi veya demografik sınır tanımayan bu insan yapımı krizi durdurmadaki başarısızlığını telafi etmelidir.
Zararı azaltmak, zararı yok etmek değildir, ancak HIV ve hepatit C’nin yayılmasını önlemek ve aşırı doz ölümlerini önlemek için çalışır – ve hükümet etkinliğini kabul etmelidir: Yakın zamanda önemli ve yargılayıcı olmayan köprüler sağlayabilen şırınga hizmet programlarını kullanmaya başlayan kişiler deva’ya yakalanma olasılığı, tedaviye başlamayanlara göre beş kat, uyuşturucu kullanmayı tamamen bırakma olasılığı ise üç kat daha fazladır.
Uyuşturucu üreticileri ve distribütörlerinden gelen opioid dava uzlaşma parası topluluklara inmeye başladıkça, ülkemizin OUD’ye fiili yanıtı olmaya devam eden yoksunluk temelli programlar ve hapsetme-ilk modeller tarafından yanlış bir şekilde emileceğinden endişeleniyorum. ‘ uzun süreli kullanım için bağımlılık ilaçları sunuyoruz ve ülkenin çok fazla bölgesi, hapishanede bağımlılık tedavisi sunmayı mahkûmların şımarıklığı olarak gören politikacılar ve kanun uygulayıcı liderler tarafından yönetiliyor.
Aşırı doz ölümlerini geri döndürmek için Kongre ve Madde Bağımlılığı ve Ruh Sağlığı Hizmetleri İdaresi, soruna aciliyet ve yenilikle saldırmalıdır. Biden yönetimi yakın zamanda zararın azaltılması için önemli mali destek sözü verirken ve uyuşturucu çarı Rahul Gupta, 2018’de Batı Virginia’daki Charleston’da önemli bir zarar azaltma programının kapatılmasına feci bir şekilde başkanlık ettikten sonra, zarar azaltma stratejilerini savunuyor gibi görünüyor. Başkan Bidenshould kampanya taahhüdünde başarılı olmak, talep üzerine tedaviyi istisnadan ziyade kural haline getirecek uzun vadeli fon sağlama taahhüdünde bulunur. Ayrıca uyuşturucu çarı’nın işini eskiden olduğu gibi kabine düzeyinde bir konuma yükseltmeli ve liderlerimiz birlikte tüm sağlık devası sağlayıcılarını, sonuçları önemli ölçüde iyileştirebilecek ilaçlarla bağımlılığı tedavi etmeye teşvik etmelidir. Vakalar daha az akut hale geldikçe, hastalar acil veya düşük bariyerli devadan geçer – ideal olarak akranları, danışmanlık hizmetleri, barınma ve diğer sosyal desteklerle eşleşir.
Bu gerçekleşene kadar, şu anda koli bandı ve yapıştırıcı üzerinde çalışan Olive Branch gibi dağınık organizasyonların umutsuzca daha fazla desteğe ihtiyacı var. Son teknoloji deva, arabalarından çalışan gönüllülere bırakılmamalıdır.
Beth Macy, bu makalenin uyarlandığı, yakında çıkacak olan “Raising Lazarus: Hope, Justice, and the Future of America’s Overdose Crisis” adlı kitabın yazarıdır.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .