Dahi kafalar
New member
Yeni Yıl kararları hakkında nasıl düşüneceğimi veya onları alıp almayacağımı asla bilmiyorum. Bir yandan, yeni başlangıçlar fikri beni çekiyor. Bir karar vermek için gereken kasıtlılığı ve düşünceli olmayı seviyorum. Beni neyi özlediğimi, iyi hayatın nelerden oluşabileceğini ve oraya nasıl ulaşılacağını düşünmeye zorluyorlar ki bu hepimiz için her an iyi bir egzersiz.
Öte yandan, disiplin konusunda berbatım. Bu yüzden kararlar, bana göre, hoşnutsuz bir tatbikat çavuşunun yıllık ziyareti, gereksiz bir suçluluk duygusu için bir fırsat gibi, nahoş gelebilir. Bu kararsızlık, aktif olarak kendini geliştirme sorumluluğu ile sonunda hayattaki en güzel her şeyin – aşktan kurtuluşa, iyilikten neşeye – bir hediye olarak geldiği gerçeği arasında hissettiğim bir gerilimden kaynaklanıyor. Hepsi bir rahmettir. Değişime yönelik çaba gösterme yeteneğimiz bile bir armağan, bir lütuftur ve tam olarak bizim kontrolümüzde değildir, bu, şimdiye kadar üretken bir gün planlayan ve yalnızca soğuk algınlığı, migren veya bozuk bir iletim tarafından kenara atılan herkes için açıktır.
Kararların amacı, meşgul hayatımıza bir görev daha eklemek ya da “daha iyisini yapmak” için ezici ve acımasız yükün üzerine bir tuğla daha eklemek olmamalı. Mesele şu ki, yenilenme her zaman mümkündür ve büyük bir zarafetle yeni şeyleri özgürce deneyebiliriz; büyümeye ve değişmeye devam edebiliriz. Geçen yıl yazarlardan, bilim adamlarından ve ruhani liderlerden, bir plaj vücudunu şekillendirmeye veya kişinin kazanma kapasitesini en üst düzeye çıkarmaya odaklanmayan, bunun yerine kişinin ruhunu veya toplumumuzun “ruhunu” beslemenin pratik yolları olan çözümler önermelerini istedim. Bu önerilerden bir veya ikisini (veya daha fazlasını) denemekten zevk alan birçok okuyucudan yanıt aldım, bu nedenle bu kez 2023 için ikinci yıllık “reSOULutions” için tekrar geri döndük.
Güne inanç hakkında okuyarak başlayın.
Ben evimin erkenci kuşuyum. Çoğu gün, ilk ışıktan önce uyanırım. Öyleyse neden o ilk değerli saati yatakta kıyamet akarak geçiriyorum? Kalktıktan, dişlerimi fırçaladıktan ve dua ettikten sonra bile ekranda beni kızdıran şeylere çok sık dönüyorum. Ramazan ayında farklı şeyler yapıyorum. Uyanır uyanmaz yataktan kalkarım, dua ederim, o gün için niyetimi belirlerim ve ardından inançla ilgili (çoğunlukla İslam hakkında, ama her zaman değil) fiziksel bir kitap açarım. Bunu çok yükseltici buluyorum. Ramazan ve Lent gibi zamana bağlı dini ritüellerin bir amacı, düzenli rutinlerimizi derinlemesine düşünmemize ve geliştirmemize yardımcı olmaktır. Yeni Yılı, güne inançla ilgili fiziksel bir kitapla başlama uygulamasını günlük hayatıma getirmeye çalışmak için kullanacağım.
—Eboo Patel, Interfaith America’nın kurucusu ve başkanı
Haber odağınızı daraltın.
Bir gazeteci olarak, nadiren yorum yapmaya istekli olduğum pek çok konuyla karşılaşıyorum. Önemsiz olduklarını düşündüğümden değil. Aksine, cehaletten konuşamayacak kadar benim için çok önemli olduklarını düşünüyorum ve bu konuların hakkını verecek altyapı bilgisine sahip olmadığımı biliyorum.
Bir haber tüketicisi olarak, benzer bir uygulamayı düşünün: Sadece birkaç hikaye öğrenmeye ve onları iyi tanımaya karar verin. Zamanınız ve dikkatiniz sınırlıdır. Günün her konusuna adaletli davranamazsınız ve geniş, sığ bir haber tüketim modelini sürdürmek sizi manipülasyona ve kafa karışıklığına karşı savunmasız hale getirir. Dolayısıyla bu yıl, dikkatli ve derinlemesine takip etmek için en fazla yarım düzine büyük hikaye seçin. Sadece en son manşetleri değil, kitap okuyun. Anahtar isimleri ve mevzuatı öğrenin. Sizi güncel tutacak güvenilir gazeteciler bulun. O zaman sonluluğunu hatırla ve geri kalan her şeyi görmezden gel.
—Bonnie Kristian, gazeteci ve “Güvenilmez” ve “Esnek Bir İnanç” kitabının yazarı
Sessizlik yaratın.
Danimarkalı filozof Soren Kierkegaard’ın çağımız için büyük bir bilgeliği var: “Sessizlik yaratın! Tanrı Sözü günümüzün gürültülü dünyasında işitilemez.” Ekranlarımızla daha az zaman geçirerek ve etrafımızdaki insanlara karşı daha dikkatli davranarak sessizlik yaratmamız gerekiyor. Hareketsiz kalmayı öğrenmeli ve Tanrı’nın ve komşularımızın varlığının armağanının tadını çıkarmalıyız.
Sessizlik yaratmazsak, kendimizi gürültülü monologlar içinde bulabiliriz. Bu kesinlikle bölücü ve şiddetli bir kakofoniye giden bir yoldur. Tanrı bizi, ahenkli bir senfoninin parçası olmamız için Sözünün yansımaları olarak yarattı.
—Roland Millare, St. John Paul II Vakfı teologu ve “Yaşayan Bir Kurban” kitabının yazarı
Her hafta bir mektup yaz.
İletişimin büyük çoğunluğunun bir cihaz aracılığıyla yapıldığı bir dünyada, mektup yazma ve alma eylemi daha da değerli hale geldi. Sevdiğim veya değer verdiğim birine haftada bir mektup yazacağım ve alıcıların günlük faturalarının ve postalarının ortasında el yazısıyla yazılmış bir not buldukları için ne kadar sevineceklerini mutlu bir şekilde hayal edeceğim.
—Karina Yan Glaser, çocuk kitabı yazarı ve illüstratör
Üzüntünle yüzleş.
“Cesaret”in Latince “kalp” kelimesinden türetilmesine bayılıyorum. Önümüzdeki yıl, ihtiyacım olan iyileşmeyi sürdürebilmek için kalbimin belirli şekillerde – insanlar, ırkçılık, kurumlar ve hatta Tanrı tarafından – kırıldığını cesaretle kabul etmek istiyorum. Acı çeken dünyamızı iyileştirme aracı olmak istiyorsak, cesaretle ve sürekli olarak kendi kalplerimizi iyileştirmenin peşinden koşmalıyız.
— Rahip Michelle T. Sanchez, “Cesur Renkli Müritlik” ve “Tanrı’nın Sevgili Topluluğu” kitaplarının yazarı
Dengeyi unutun ve zarafeti kucaklayın.
Her yıl, sadece bir dengesizlik noktasına ulaşmak için, her zaman zor olan iş-yaşam dengesine ulaşmak için çabalıyorum. Sonra hayal kırıklığı, hüsran, belirsizlik, kaygı, sinirlilik – veya bunların herhangi bir kombinasyonu – başlar. Rahatlama veya derinlemesine düşünme zamanlarında üretkenlik eksikliği, her anı kucaklayacağım ve hayatıma daha bilinçli bir şekilde zarafeti davet edeceğim.
Algılanan başarısızlıklar içinde yuvarlanmak yerine, odaklanmış nefes alma, meditasyon, dua veya şükran ifadeleri ile meşgul olmak için (birkaç dakika bile olsa) durabiliriz. Bunu yapmak beyin sağlığımıza ve duygusal sağlığımıza fayda sağlayacaktır. Denge, göreve dayalı bir dünyanın sahte bir yapısıdır. Lütuf, her birimizin ruhumuza barış ve uyumu davet etmesine izin verir.
— Nii Addy, sinirbilimci, Yale Üniversitesi’nde psikiyatri doçenti ve “Addy Hour” podcast’inin sunucusu
Başkalarıyla toplanın, ziyafet çekin ve dinlenin.
Yaklaşık 15 yıldır ailemle birlikte haftalık olarak Şabat’ı uyguluyorum. Durmak, dinlenmek, keyif almak ve tefekkür etmek için düzenli bir ritme sahip olmak ruhu şekillendiriyor. Bununla birlikte, son iki yılda, telaşsız sohbet, iyi içki ve oyun için bu gün başkalarıyla daha bilinçli bir şekilde bir araya gelme ihtiyacının derinleştiğini keşfettim. “Toplamak” kelimesi benim için önemli bir kelime olacak. Dağınıklıkla geçen bir pandemi mevsiminin ardından, eşim ve ben başkalarının ait olabileceği alanlar yaratacağız. Ziyafet, hayatımızda yılda birkaç kez vurgulanması gereken bir şey değildir – en önemlisi tatillerde. Ziyafet, Tanrı’nın insan ve yiyecek biçimindeki armağanlarının ve bağlantı için yaratıcı alanların tadını çıkarmaya yönelik düzenli bir ruhsal uygulama olmalıdır.
—Rich Villodas, papaz ve “Good and Beautiful and Kind” kitabının yazarı
Dahili olarak bile şiddetsizlik uygulayın.
Kararım, kafamda ve kalbimde şiddetsizliği uygulamak. Her sabah dua ettikten sonra gazeteyi okuyorum ve Ukrayna’ya saldıkları muazzam ve nedensiz acılar nedeniyle kendimi Vladimir Putin ve Ruslardan nefret ederken buluyorum. O savaşı durdurmak için fazla bir şey yapamam ama kafamdaki savaşı ve kalbimdeki nefreti durdurabilirim. Şiddetsizlik kendimi dönüştürmekle başlar.
—DePaul Üniversitesi ilahiyatçısı Bill Cavanaugh
Küçük düşün.
Geçinmek için etik başarısızlık üzerine düşünen biri olarak, dünyamızdaki veya kendi hayatımdaki büyük sorunlarla ne kadar sık bunaldığımı fark ettim ve sonra hemen eşit derecede büyük bir çözüm bulmam gerektiğini varsaydım. Bu yıl, Papa Francis’in günlük hayatımızda önce iyiyle ve Tanrı’yla barışçıl karşılaşmanın küçük anlarına odaklanmak için verdiği tavsiyeyi ciddiye almaya çalışacağım. Genellikle “yaşama sevincini ileten ve daha fazla iyi girişim öneren” bu küçük lütuf anlarıdır.
—Elisabeth Rain Kincaid, Legendre-Soulé iş etiği başkanı ve New Orleans Loyola Üniversitesi Etik ve Ekonomik Adalet Merkezi direktörü
Büyüklerin bilgeliğini arayın.
Tanıdığım herkesin hayatında ne yapacağından emin olmadığı bir alanı var. Fiziksel sağlığımız, finansal refahımız, ilişkisel kafa karışıklığımız. Elimizden gelenin en iyisini yapıyoruz, ama dürüst olmak gerekirse, bir karmaşayız. Çözüm için Google’a, TikTok’a veya Amazon’a dönebiliriz, ancak yine de kendimizi sıkışmış ve kafamız karışmış hissediyoruz. Bütün bu aracılı nasihat yerlerinden önce, köyün ileri gelenlerine gider, akıl sorardık. Onlar bizim hayatımızı ve aile geçmişlerimizi bilen insanlardı. Bireysel güçlü ve zayıf yönlerimizi görebilirler. Bu bakış açısından incelikli ve pratik tavsiyeler sunabilirlerdi – özel olarak koşullarımıza uygulanabilen kadim bilgelik. Buna tekrar ihtiyacımız var. Göz göze, diz dizine, yürekten kalbe tavsiyeye ihtiyacımız var – bilgelikten gelen ama bizimle birlikte sonuna kadar götürecek etten kemikten insanlardan gelen öğüt. Papazlar, ebeveynler ve büyükanne ve büyükbabalar ilerlememizi izleyebilir ve kutlayabilir, ayrıca bize meydan okuyabilir. Bu, insanlarla yakınlaşmayı ve savunmasız olmayı gerektirir. Ama hepimizin gerçekten ihtiyacı olan bu değil mi?
—Jay Pathak, bir kilise ağı olan Vineyard USA’nın ulusal direktörü
Bilgeliğiniz, düşünceliliğiniz ve ilhamınız için teşekkürler arkadaşlar! Yine bu yıl, sanırım küçükten başlayacağım ve bunlardan bana zorlayıcı ve umut verici gelen bir veya iki tanesini seçeceğim. Hepsi biraz çaba ve biraz zarafetten fazlasını gerektirir.
Geri bildiriminiz var mı? not gönder [email protected] .
Tish Harrison Warren (@Tish_H_Warren), Kuzey Amerika’daki Anglikan Kilisesi’nde bir rahip ve “Gece Duası: Çalışan, İzleyen veya Ağlayanlar İçin” kitabının yazarıdır.
Öte yandan, disiplin konusunda berbatım. Bu yüzden kararlar, bana göre, hoşnutsuz bir tatbikat çavuşunun yıllık ziyareti, gereksiz bir suçluluk duygusu için bir fırsat gibi, nahoş gelebilir. Bu kararsızlık, aktif olarak kendini geliştirme sorumluluğu ile sonunda hayattaki en güzel her şeyin – aşktan kurtuluşa, iyilikten neşeye – bir hediye olarak geldiği gerçeği arasında hissettiğim bir gerilimden kaynaklanıyor. Hepsi bir rahmettir. Değişime yönelik çaba gösterme yeteneğimiz bile bir armağan, bir lütuftur ve tam olarak bizim kontrolümüzde değildir, bu, şimdiye kadar üretken bir gün planlayan ve yalnızca soğuk algınlığı, migren veya bozuk bir iletim tarafından kenara atılan herkes için açıktır.
Kararların amacı, meşgul hayatımıza bir görev daha eklemek ya da “daha iyisini yapmak” için ezici ve acımasız yükün üzerine bir tuğla daha eklemek olmamalı. Mesele şu ki, yenilenme her zaman mümkündür ve büyük bir zarafetle yeni şeyleri özgürce deneyebiliriz; büyümeye ve değişmeye devam edebiliriz. Geçen yıl yazarlardan, bilim adamlarından ve ruhani liderlerden, bir plaj vücudunu şekillendirmeye veya kişinin kazanma kapasitesini en üst düzeye çıkarmaya odaklanmayan, bunun yerine kişinin ruhunu veya toplumumuzun “ruhunu” beslemenin pratik yolları olan çözümler önermelerini istedim. Bu önerilerden bir veya ikisini (veya daha fazlasını) denemekten zevk alan birçok okuyucudan yanıt aldım, bu nedenle bu kez 2023 için ikinci yıllık “reSOULutions” için tekrar geri döndük.
Güne inanç hakkında okuyarak başlayın.
Ben evimin erkenci kuşuyum. Çoğu gün, ilk ışıktan önce uyanırım. Öyleyse neden o ilk değerli saati yatakta kıyamet akarak geçiriyorum? Kalktıktan, dişlerimi fırçaladıktan ve dua ettikten sonra bile ekranda beni kızdıran şeylere çok sık dönüyorum. Ramazan ayında farklı şeyler yapıyorum. Uyanır uyanmaz yataktan kalkarım, dua ederim, o gün için niyetimi belirlerim ve ardından inançla ilgili (çoğunlukla İslam hakkında, ama her zaman değil) fiziksel bir kitap açarım. Bunu çok yükseltici buluyorum. Ramazan ve Lent gibi zamana bağlı dini ritüellerin bir amacı, düzenli rutinlerimizi derinlemesine düşünmemize ve geliştirmemize yardımcı olmaktır. Yeni Yılı, güne inançla ilgili fiziksel bir kitapla başlama uygulamasını günlük hayatıma getirmeye çalışmak için kullanacağım.
—Eboo Patel, Interfaith America’nın kurucusu ve başkanı
Haber odağınızı daraltın.
Bir gazeteci olarak, nadiren yorum yapmaya istekli olduğum pek çok konuyla karşılaşıyorum. Önemsiz olduklarını düşündüğümden değil. Aksine, cehaletten konuşamayacak kadar benim için çok önemli olduklarını düşünüyorum ve bu konuların hakkını verecek altyapı bilgisine sahip olmadığımı biliyorum.
Bir haber tüketicisi olarak, benzer bir uygulamayı düşünün: Sadece birkaç hikaye öğrenmeye ve onları iyi tanımaya karar verin. Zamanınız ve dikkatiniz sınırlıdır. Günün her konusuna adaletli davranamazsınız ve geniş, sığ bir haber tüketim modelini sürdürmek sizi manipülasyona ve kafa karışıklığına karşı savunmasız hale getirir. Dolayısıyla bu yıl, dikkatli ve derinlemesine takip etmek için en fazla yarım düzine büyük hikaye seçin. Sadece en son manşetleri değil, kitap okuyun. Anahtar isimleri ve mevzuatı öğrenin. Sizi güncel tutacak güvenilir gazeteciler bulun. O zaman sonluluğunu hatırla ve geri kalan her şeyi görmezden gel.
—Bonnie Kristian, gazeteci ve “Güvenilmez” ve “Esnek Bir İnanç” kitabının yazarı
Sessizlik yaratın.
Danimarkalı filozof Soren Kierkegaard’ın çağımız için büyük bir bilgeliği var: “Sessizlik yaratın! Tanrı Sözü günümüzün gürültülü dünyasında işitilemez.” Ekranlarımızla daha az zaman geçirerek ve etrafımızdaki insanlara karşı daha dikkatli davranarak sessizlik yaratmamız gerekiyor. Hareketsiz kalmayı öğrenmeli ve Tanrı’nın ve komşularımızın varlığının armağanının tadını çıkarmalıyız.
Sessizlik yaratmazsak, kendimizi gürültülü monologlar içinde bulabiliriz. Bu kesinlikle bölücü ve şiddetli bir kakofoniye giden bir yoldur. Tanrı bizi, ahenkli bir senfoninin parçası olmamız için Sözünün yansımaları olarak yarattı.
—Roland Millare, St. John Paul II Vakfı teologu ve “Yaşayan Bir Kurban” kitabının yazarı
Her hafta bir mektup yaz.
İletişimin büyük çoğunluğunun bir cihaz aracılığıyla yapıldığı bir dünyada, mektup yazma ve alma eylemi daha da değerli hale geldi. Sevdiğim veya değer verdiğim birine haftada bir mektup yazacağım ve alıcıların günlük faturalarının ve postalarının ortasında el yazısıyla yazılmış bir not buldukları için ne kadar sevineceklerini mutlu bir şekilde hayal edeceğim.
—Karina Yan Glaser, çocuk kitabı yazarı ve illüstratör
Üzüntünle yüzleş.
“Cesaret”in Latince “kalp” kelimesinden türetilmesine bayılıyorum. Önümüzdeki yıl, ihtiyacım olan iyileşmeyi sürdürebilmek için kalbimin belirli şekillerde – insanlar, ırkçılık, kurumlar ve hatta Tanrı tarafından – kırıldığını cesaretle kabul etmek istiyorum. Acı çeken dünyamızı iyileştirme aracı olmak istiyorsak, cesaretle ve sürekli olarak kendi kalplerimizi iyileştirmenin peşinden koşmalıyız.
— Rahip Michelle T. Sanchez, “Cesur Renkli Müritlik” ve “Tanrı’nın Sevgili Topluluğu” kitaplarının yazarı
Dengeyi unutun ve zarafeti kucaklayın.
Her yıl, sadece bir dengesizlik noktasına ulaşmak için, her zaman zor olan iş-yaşam dengesine ulaşmak için çabalıyorum. Sonra hayal kırıklığı, hüsran, belirsizlik, kaygı, sinirlilik – veya bunların herhangi bir kombinasyonu – başlar. Rahatlama veya derinlemesine düşünme zamanlarında üretkenlik eksikliği, her anı kucaklayacağım ve hayatıma daha bilinçli bir şekilde zarafeti davet edeceğim.
Algılanan başarısızlıklar içinde yuvarlanmak yerine, odaklanmış nefes alma, meditasyon, dua veya şükran ifadeleri ile meşgul olmak için (birkaç dakika bile olsa) durabiliriz. Bunu yapmak beyin sağlığımıza ve duygusal sağlığımıza fayda sağlayacaktır. Denge, göreve dayalı bir dünyanın sahte bir yapısıdır. Lütuf, her birimizin ruhumuza barış ve uyumu davet etmesine izin verir.
— Nii Addy, sinirbilimci, Yale Üniversitesi’nde psikiyatri doçenti ve “Addy Hour” podcast’inin sunucusu
Başkalarıyla toplanın, ziyafet çekin ve dinlenin.
Yaklaşık 15 yıldır ailemle birlikte haftalık olarak Şabat’ı uyguluyorum. Durmak, dinlenmek, keyif almak ve tefekkür etmek için düzenli bir ritme sahip olmak ruhu şekillendiriyor. Bununla birlikte, son iki yılda, telaşsız sohbet, iyi içki ve oyun için bu gün başkalarıyla daha bilinçli bir şekilde bir araya gelme ihtiyacının derinleştiğini keşfettim. “Toplamak” kelimesi benim için önemli bir kelime olacak. Dağınıklıkla geçen bir pandemi mevsiminin ardından, eşim ve ben başkalarının ait olabileceği alanlar yaratacağız. Ziyafet, hayatımızda yılda birkaç kez vurgulanması gereken bir şey değildir – en önemlisi tatillerde. Ziyafet, Tanrı’nın insan ve yiyecek biçimindeki armağanlarının ve bağlantı için yaratıcı alanların tadını çıkarmaya yönelik düzenli bir ruhsal uygulama olmalıdır.
—Rich Villodas, papaz ve “Good and Beautiful and Kind” kitabının yazarı
Dahili olarak bile şiddetsizlik uygulayın.
Kararım, kafamda ve kalbimde şiddetsizliği uygulamak. Her sabah dua ettikten sonra gazeteyi okuyorum ve Ukrayna’ya saldıkları muazzam ve nedensiz acılar nedeniyle kendimi Vladimir Putin ve Ruslardan nefret ederken buluyorum. O savaşı durdurmak için fazla bir şey yapamam ama kafamdaki savaşı ve kalbimdeki nefreti durdurabilirim. Şiddetsizlik kendimi dönüştürmekle başlar.
—DePaul Üniversitesi ilahiyatçısı Bill Cavanaugh
Küçük düşün.
Geçinmek için etik başarısızlık üzerine düşünen biri olarak, dünyamızdaki veya kendi hayatımdaki büyük sorunlarla ne kadar sık bunaldığımı fark ettim ve sonra hemen eşit derecede büyük bir çözüm bulmam gerektiğini varsaydım. Bu yıl, Papa Francis’in günlük hayatımızda önce iyiyle ve Tanrı’yla barışçıl karşılaşmanın küçük anlarına odaklanmak için verdiği tavsiyeyi ciddiye almaya çalışacağım. Genellikle “yaşama sevincini ileten ve daha fazla iyi girişim öneren” bu küçük lütuf anlarıdır.
—Elisabeth Rain Kincaid, Legendre-Soulé iş etiği başkanı ve New Orleans Loyola Üniversitesi Etik ve Ekonomik Adalet Merkezi direktörü
Büyüklerin bilgeliğini arayın.
Tanıdığım herkesin hayatında ne yapacağından emin olmadığı bir alanı var. Fiziksel sağlığımız, finansal refahımız, ilişkisel kafa karışıklığımız. Elimizden gelenin en iyisini yapıyoruz, ama dürüst olmak gerekirse, bir karmaşayız. Çözüm için Google’a, TikTok’a veya Amazon’a dönebiliriz, ancak yine de kendimizi sıkışmış ve kafamız karışmış hissediyoruz. Bütün bu aracılı nasihat yerlerinden önce, köyün ileri gelenlerine gider, akıl sorardık. Onlar bizim hayatımızı ve aile geçmişlerimizi bilen insanlardı. Bireysel güçlü ve zayıf yönlerimizi görebilirler. Bu bakış açısından incelikli ve pratik tavsiyeler sunabilirlerdi – özel olarak koşullarımıza uygulanabilen kadim bilgelik. Buna tekrar ihtiyacımız var. Göz göze, diz dizine, yürekten kalbe tavsiyeye ihtiyacımız var – bilgelikten gelen ama bizimle birlikte sonuna kadar götürecek etten kemikten insanlardan gelen öğüt. Papazlar, ebeveynler ve büyükanne ve büyükbabalar ilerlememizi izleyebilir ve kutlayabilir, ayrıca bize meydan okuyabilir. Bu, insanlarla yakınlaşmayı ve savunmasız olmayı gerektirir. Ama hepimizin gerçekten ihtiyacı olan bu değil mi?
—Jay Pathak, bir kilise ağı olan Vineyard USA’nın ulusal direktörü
Bilgeliğiniz, düşünceliliğiniz ve ilhamınız için teşekkürler arkadaşlar! Yine bu yıl, sanırım küçükten başlayacağım ve bunlardan bana zorlayıcı ve umut verici gelen bir veya iki tanesini seçeceğim. Hepsi biraz çaba ve biraz zarafetten fazlasını gerektirir.
Geri bildiriminiz var mı? not gönder [email protected] .
Tish Harrison Warren (@Tish_H_Warren), Kuzey Amerika’daki Anglikan Kilisesi’nde bir rahip ve “Gece Duası: Çalışan, İzleyen veya Ağlayanlar İçin” kitabının yazarıdır.