Dahi kafalar
New member
Geçen ay ekonomistlerin görüşlerinin sıradan insanlardan ne kadar farklı olduğuna dair bir haber bülteni yazdıktan sonra, “İktisatçılar bu kadar zekiyse neden zengin değiller? ” Ben bir ekonomist değilim, bu yüzden soru tüylerimi diken diken etmiyor. Yine de olası açıklamalar ilginç – bazen komik, bazen biraz derin. İşte beş teori.
1. Ekonomistler zengin olmaya çalışmıyorlar. Pek çok ekonomist devlet kurumlarında ve yüksek öğrenim kurumlarında çalışmaya başlar. Bu tür işverenler için çalışmaya gitmiyorsunuz çünkü büyük zenginliklere talipsiniz. Çalışma İstatistikleri Bürosu’na göre, Mayıs 2021’de ekonomistlerin ortalama yıllık maaşları 105.630 dolardı. Bu, gökbilimcilerin, nükleer mühendislerin, tıbbi dozimetristlerin ve tiyatro ve performans makyaj sanatçılarının medyan hissesinden daha düşük.
Hiç kimse Trappist rahiplere neden zengin olmadıklarını sormuyor, çünkü zengin olmanın onların arzusu olmadığı anlaşılıyor. Ekonomi de aynı şekilde paranın ötesinde ödüller sunar. Quora’da bir ekonomi profesörüne bu kadar zekiyse neden zengin olmadığını soran bir grup yatırım bankacısı hakkında bir şaka var. Bu kadar zenginlerse neden zeki olmadıklarını sorar.
2. İktisatçılar ekonomide çok iyiler. Biraz ekonomi öğrenmek, yönetimden bankacılığa kadar birçok kazançlı kariyer için faydalıdır. Warren Buffett, Steven Cohen, Kenneth Griffin, Henry Kravis ve Elon Musk, ekonomi alanında lisans veya yüksek lisans derecesine sahip milyarderler arasında yer alıyor. Hata, onu o kadar çok sevmektir ki, doktoranızı alırsınız ve yoksul bir doktora sonrası veya yardımcı doçent olursunuz. Zor bilimlerde de durum aynıdır. Teorik fizikçi Emanuel Derman, “My Life as a Quant”ta, hiçbir zaman dünyaca ünlü bir fizikçi olmayacağını anlayana ve matematik becerilerinin yoğun olduğu Wall Street’te çalışmaya başlayana kadar gerçek para kazanmaya başlamadığını yazıyor. büyük talep.
3. Ekonomistler aslında akıllı değiller. Bunu satın almam. Ekonomistlerin akıllı olduğunu düşünüyorum. Ama bazıları – iyi olanlar değil – kör olabilir. Alt uzmanlıklarını iyi bilirler, ancak iktisat tarihi gibi diğerlerinde zayıftırlar. Bu ekonomistlerin teknik uzmanlığı var ama bilgeliği yok.
4. Ekonomistler, “etkin piyasa hipotezi” tarafından engelleniyor. Kaldırımda gördüğü 20 dolarlık banknotu almak için eğilen genç bir ekonomist hakkında bir şaka var. Daha yaşlı bir meslektaşı ona zahmet etmemesini çünkü orada gerçekten 20 dolarlık bir banknot olsaydı, birileri onu çoktan almış olurdu diyor. Fiyatların mevcut tüm bilgileri yansıttığını varsayan etkin piyasalar hipotezine bağlılık, ekonomistleri piyasayı yenmeye çalışmaktan caydırır ve bu yüzden asla zengin olamıyorlar.
5. Ekonomistler piyasayı yenebileceklerini düşünüyorlar ama yanılıyorlar . Bunun harika bir örneği, bir çift Nobel ekonomi ödülü sahibi Robert Merton ve Myron Scholes’u içeren müjdeli bir hedge fonu olan Uzun Vadeli Sermaye Yönetimi’dir. 1998’de olağanüstü bir şekilde iflas etti.
1990’da “Eğer Çok Akıllıysan: Ekonomik Uzmanlığın Öyküsü” başlıklı bir kitap yazan bir ekonomist olan Deirdre McCloskey bana bir e-postada yazdı. 1970’lerde Chicago Üniversitesi’ndeydi, kıdemli öğretim üyeleri tahvil piyasasında spekülasyon yapıyorlardı. Milton Friedman ona faiz oranlarının düşmeye mahkum olduğunu söyledi. “Bu, faiz oranlarının yüzde 6 olduğu zamandı” diye yazdı. Kısa süre sonra “Aslında yüzde 10’a yükseldiler” ve “akıllı ekonomistler gömleklerini kaybettiler.”
Warren Buffett, 1951’de Columbia Üniversitesi’nden ekonomi alanında yüksek lisans derecesi almasına rağmen, 2016’da bir CNBC görüşmecisine “Açıkçası ekonomistlerin söylediklerine hiç dikkat etmiyorum” dedi. O ekledi: “Hayatlarını onu incelemek için harcayan bu 160 IQ’ya sahip tüm bu ekonomistlere sahipsiniz. Bana şimdiye kadar menkul kıymetlerden para kazanan süper zengin bir ekonomist söyleyebilir misiniz?”
Buffett, büyük İngiliz ekonomist John Maynard Keynes’in, işletmelerin ne yapacağını tahmin etmek için kredi döngüsünü kullanmaya çalıştığında ve başarılı olduğunda bir yatırımcı olarak defalarca başarısız olduğunu söyledi. bundan vazgeçti ve Buffett’in kendi yaklaşımıyla “iyi işletmeleri ucuza satın almaya karar verdi”.
Buffett, ekonominin yatırımcı olarak para kazanmanın bir ülkü yolu olmadığı konusunda haklı. Öte yandan, bunun için değil. Bu bir araç ve amaç bilimidir. Ekonomistler ekonomist olsun!
Haftanın sayısı
220 milyar dolar
FactSet tarafından anket yapılan ekonomistlerin medyanına göre, federal hükümetin Nisan ayındaki fazlası. Bakiye, Sosyal Güvenlik gibi bütçe dışı hesapları içerir. Devlet genellikle Ocak, Nisan ve Eylül aylarında para kazanır ve yılın geri kalanında para kaybeder. Resmi sayının Çarşamba günü açıklanması planlanıyor.
Günün alıntısı
“İktisadi insan ne rekabet eder ne de takla atar – psikolojik olarak konuşursak işbirliği de yapmaz; diğer insanlara kumar makinesiymiş gibi davranıyor.”
— Frank Knight, “Ethics and Economic Islahat. I. The Ethics of Liberalism,” Economica’da (1939)
Geri bildiriminiz var mı? [email protected] adresine bir not gönderin.
1. Ekonomistler zengin olmaya çalışmıyorlar. Pek çok ekonomist devlet kurumlarında ve yüksek öğrenim kurumlarında çalışmaya başlar. Bu tür işverenler için çalışmaya gitmiyorsunuz çünkü büyük zenginliklere talipsiniz. Çalışma İstatistikleri Bürosu’na göre, Mayıs 2021’de ekonomistlerin ortalama yıllık maaşları 105.630 dolardı. Bu, gökbilimcilerin, nükleer mühendislerin, tıbbi dozimetristlerin ve tiyatro ve performans makyaj sanatçılarının medyan hissesinden daha düşük.
Hiç kimse Trappist rahiplere neden zengin olmadıklarını sormuyor, çünkü zengin olmanın onların arzusu olmadığı anlaşılıyor. Ekonomi de aynı şekilde paranın ötesinde ödüller sunar. Quora’da bir ekonomi profesörüne bu kadar zekiyse neden zengin olmadığını soran bir grup yatırım bankacısı hakkında bir şaka var. Bu kadar zenginlerse neden zeki olmadıklarını sorar.
2. İktisatçılar ekonomide çok iyiler. Biraz ekonomi öğrenmek, yönetimden bankacılığa kadar birçok kazançlı kariyer için faydalıdır. Warren Buffett, Steven Cohen, Kenneth Griffin, Henry Kravis ve Elon Musk, ekonomi alanında lisans veya yüksek lisans derecesine sahip milyarderler arasında yer alıyor. Hata, onu o kadar çok sevmektir ki, doktoranızı alırsınız ve yoksul bir doktora sonrası veya yardımcı doçent olursunuz. Zor bilimlerde de durum aynıdır. Teorik fizikçi Emanuel Derman, “My Life as a Quant”ta, hiçbir zaman dünyaca ünlü bir fizikçi olmayacağını anlayana ve matematik becerilerinin yoğun olduğu Wall Street’te çalışmaya başlayana kadar gerçek para kazanmaya başlamadığını yazıyor. büyük talep.
3. Ekonomistler aslında akıllı değiller. Bunu satın almam. Ekonomistlerin akıllı olduğunu düşünüyorum. Ama bazıları – iyi olanlar değil – kör olabilir. Alt uzmanlıklarını iyi bilirler, ancak iktisat tarihi gibi diğerlerinde zayıftırlar. Bu ekonomistlerin teknik uzmanlığı var ama bilgeliği yok.
4. Ekonomistler, “etkin piyasa hipotezi” tarafından engelleniyor. Kaldırımda gördüğü 20 dolarlık banknotu almak için eğilen genç bir ekonomist hakkında bir şaka var. Daha yaşlı bir meslektaşı ona zahmet etmemesini çünkü orada gerçekten 20 dolarlık bir banknot olsaydı, birileri onu çoktan almış olurdu diyor. Fiyatların mevcut tüm bilgileri yansıttığını varsayan etkin piyasalar hipotezine bağlılık, ekonomistleri piyasayı yenmeye çalışmaktan caydırır ve bu yüzden asla zengin olamıyorlar.
5. Ekonomistler piyasayı yenebileceklerini düşünüyorlar ama yanılıyorlar . Bunun harika bir örneği, bir çift Nobel ekonomi ödülü sahibi Robert Merton ve Myron Scholes’u içeren müjdeli bir hedge fonu olan Uzun Vadeli Sermaye Yönetimi’dir. 1998’de olağanüstü bir şekilde iflas etti.
1990’da “Eğer Çok Akıllıysan: Ekonomik Uzmanlığın Öyküsü” başlıklı bir kitap yazan bir ekonomist olan Deirdre McCloskey bana bir e-postada yazdı. 1970’lerde Chicago Üniversitesi’ndeydi, kıdemli öğretim üyeleri tahvil piyasasında spekülasyon yapıyorlardı. Milton Friedman ona faiz oranlarının düşmeye mahkum olduğunu söyledi. “Bu, faiz oranlarının yüzde 6 olduğu zamandı” diye yazdı. Kısa süre sonra “Aslında yüzde 10’a yükseldiler” ve “akıllı ekonomistler gömleklerini kaybettiler.”
Warren Buffett, 1951’de Columbia Üniversitesi’nden ekonomi alanında yüksek lisans derecesi almasına rağmen, 2016’da bir CNBC görüşmecisine “Açıkçası ekonomistlerin söylediklerine hiç dikkat etmiyorum” dedi. O ekledi: “Hayatlarını onu incelemek için harcayan bu 160 IQ’ya sahip tüm bu ekonomistlere sahipsiniz. Bana şimdiye kadar menkul kıymetlerden para kazanan süper zengin bir ekonomist söyleyebilir misiniz?”
Buffett, büyük İngiliz ekonomist John Maynard Keynes’in, işletmelerin ne yapacağını tahmin etmek için kredi döngüsünü kullanmaya çalıştığında ve başarılı olduğunda bir yatırımcı olarak defalarca başarısız olduğunu söyledi. bundan vazgeçti ve Buffett’in kendi yaklaşımıyla “iyi işletmeleri ucuza satın almaya karar verdi”.
Buffett, ekonominin yatırımcı olarak para kazanmanın bir ülkü yolu olmadığı konusunda haklı. Öte yandan, bunun için değil. Bu bir araç ve amaç bilimidir. Ekonomistler ekonomist olsun!
Haftanın sayısı
220 milyar dolar
FactSet tarafından anket yapılan ekonomistlerin medyanına göre, federal hükümetin Nisan ayındaki fazlası. Bakiye, Sosyal Güvenlik gibi bütçe dışı hesapları içerir. Devlet genellikle Ocak, Nisan ve Eylül aylarında para kazanır ve yılın geri kalanında para kaybeder. Resmi sayının Çarşamba günü açıklanması planlanıyor.
Günün alıntısı
“İktisadi insan ne rekabet eder ne de takla atar – psikolojik olarak konuşursak işbirliği de yapmaz; diğer insanlara kumar makinesiymiş gibi davranıyor.”
— Frank Knight, “Ethics and Economic Islahat. I. The Ethics of Liberalism,” Economica’da (1939)
Geri bildiriminiz var mı? [email protected] adresine bir not gönderin.