Dahi kafalar
New member
Jewel, Teksas’ta yaşayan 20’li yaşlarının başında bir öğrencidir. Doktoru hamile olduğunu doğrulayınca, Jewel paniğe kapıldı. Çocuk sahibi olmak için doğru zaman olmadığını ve kürtajın kendi eyaletinde yasa dışı olduğunu biliyordu.
Neyse ki, Jewel’in kaynakları vardı. Araştırmasını yaptıktan sonra bir çanta topladı ve kız kardeşinin yaşadığı New York’a uçtu. Oradan, iki kadın birimizi görmeye geldi – 20 yılı aşkın süredir New York City’deki küçük muayenehanesinde kürtaj sağlayan bir aile hekimi olan Joan Fleischman.
Göbek adıyla tanınmasını isteyen Jewel, Dr. Fleischman’a Teksas’taki deneyimini anlattı. Sağlık personeli “ben mutsuzken ve ağlarken mutlu bir hamilelik geçirmeye çalışıyorlardı” dedi. Jewel, doktorunun ehliyetini kaybetmekten korktuğu için diğer seçenekler hakkında konuşmaktan bile korktuğunu hissetti.
Dr. Fleischman, hamileliği beş ila altı hafta arasında tarihlendiren bir ultrason yaptı. Jewel’in seçeneklerini tartıştı ve Jewel’in hamileliği sonlandırmak istediğini doğruladıktan sonra manuel rahim aspirasyon prosedürünü tamamladı. Bu yöntem elde tutulan bir cihaz kullanır ve normal bir muayene odasında tamamlanması birkaç dakika sürer.
Dr. Fleischman daha sonra rutin bir doku muayenesi yaptı. Bu, ince bir elek kullanarak dokunun su ile durulanmasını içerir. Gebeliğin görünür kanıtı olan yaprak döken doku veya uterus astarının yanı sıra gebelik kesesini tanımladı. Gebeliğin bu aşamasında, embriyo tipik olarak çıplak gözle görülmez.
Daha sonra, Jewel’e erken gebelik dokusunu göstermeyi teklif etti. Jewel, Dr. Fleischman’a beklediği gibi olmadığını söyledi. Jewel, “Küçük bir fetüs ya da onun gibi bir şeye benzeyen bir şey getireceğini düşünmüştüm ve hiç de öyle olmadı,” dedi.
Kürtaj için manuel uterin aspirasyon prosedürlerinden sonra erken gebelik dokusu. İlk görüntü uterus astarının (desidua) parçalarını göstermektedir. Sonraki görüntüler, gebeliğin beş haftasından dokuz haftasına kadar olan gebelik dokusunu (gebelik keseleri) göstermektedir. Kredi… Kürtaj Ağım
Bizim gibi uygulamalarında erken kürtaj sağlayan primer deva klinisyenleri, çıkardığımız gebelik dokusunun çoğu insanın beklediği gibi görünmediğini uzun zamandır biliyorlar. Roe v. Wade geçen yaz Dobbs v. Jackson Kadın Sağlığı Örgütü davasında bozulduktan ve bir düzineden fazla eyalette erken gebelik sonlandırması yasaklandıktan sonra, bu bilgiyi herkese açık hale getirmenin ve gördüğümüz görüntüleri daha geniş kitlelere göstermenin önemli olduğunu hissettik.
Erken gebelikle ilgili tıbbi yanlış bilgilere karşı koymak bizim için önemlidir çünkü Amerika Birleşik Devletleri’ndeki kürtajların yaklaşık yüzde 80’i dokuz hafta veya daha önce gerçekleşir. İnsanların kürtaj hakkında gördüğü görüntülerin çoğu, amaçlarını ilerletmek için yanıltıcı cenin görüntüleri yaymak için onlarca yılını harcayan kürtaj karşıtlarından geliyor.
Geçen sonbaharda, insanları kürtaj konusunda eğitmeye ve erken kürtaj hizmetlerini birincil deva ortamlarına yaymaya adanmış, klinisyen liderliğindeki bir kuruluş olan MYA (Kürtajım) Ağı’nın üyeleri olarak, kürtajdan sonra erken gebelik dokusu hakkında doğru bilgiler sağlamak için bir multimedya projesi başlattık. .
The Guardian ilk fotoğraflarımızı 19 Ekim’de yayınladı; viral oldular, medya kuruluşlarında göründüler ve sosyal medyada geniş çapta paylaşıldılar.
Birçok kişi, hatta kürtaj hakkını savunanlar bile fotoğrafların doğru olduğuna inanmadı. Bazıları, fotoğrafları çekmeden önce kasıtlı olarak embriyoları çıkardığımız konusunda ısrar etti. Görüntüler, embriyolojik ders kitaplarında sıklıkla görülen, ultrasonda büyütülmüş veya kürtaj karşıtı propagandada kullanılan görüntülerle tutarlı değildi; Bu büyütülmüş görüntüler, kürtajdan sonra çıplak gözle gördüğünüz gibi değil. Bir Stanford jinekolojik patoloğu fotoğraflarımızı doğruladı, ancak birçok kişi fotoğrafların değiştirilmeden sunulduğuna inanamadı.
Vitriol bizi şaşırtmadı. Geri itmeyle karşılaşacağımızı biliyorduk. Hastalarımıza kürtajdan sonra hamilelik dokusunu göstermek konusunda uzun süredir rahat hissediyor olsak da, görüntüleri web sitemizde herkese açık hale getirmeden önce ciddi bir değerlendirmeden geçtik. Mesajımızın, görünür bir embriyo veya fetüsün olduğu daha sonraki aşamalarda bu kararı veren hastalara verdiğimiz kesin desteği baltalamasını istemedik.
Ayrıca, kürtaj hapı kullanan veya düşük yapan kişilerin, vücuttan çıkan kanı göstermedikleri için görüntüleri kafa karıştırıcı bulabileceklerini de fark ettik. Ve tabii ki, istediği hamilelikten sonra düşük yapan biri, fotoğrafları incelerken büyük bir üzüntü hissedebilir.
Ancak bu görüntülerin gösterilmesi, sadece hastalar için değil, meslektaşlarımız için de yanlış bilgilere karşı koymak için hayati önem taşıyor. Dr. Jeffrey Levine, Rutgers Robert Wood Johnson Tıp Okulu’nda aile hekimliği profesörü ve üreme ve toplumsal cinsiyet sağlığı programlarının direktörüdür. Yaklaşık yirmi yıldır meslektaşlarına, asistanlara ve tıp öğrencilerine kürtaj devası öğretiyor.
“Bir işlemden sonra dokuyu incelediğimizde, herkes sürekli olarak şaşırıyor. Bir embriyo, fetüs veya en azından bazı vücut parçalarını görmeyi bekliyorlar” dedi ve öğrencilerin deneyimlerini “yetersiz” olarak nitelendirdi.
Ama birincil günlük işimiz elbette hastalarla. Ve hastalarımız dokuya baktıklarında, bu son derece kişisel kararı verirken toplumun yargısından ne kadar suçluluk ve hatta utanç içselleştirdiklerini fark etmelerini sağlıyor.
Rahatlama, Jewel’in hamilelik dokusunu görme deneyimiydi. “Tüm korku hikayeleri ve travma hakkında gerçekten korkmuştum. Buraya gelme kaygısı, onu gerçekten yaşamaktan daha kötüydü,” dedi Dr. Fleischman’a.
Birçok yönden, kürtajla ilgili tıbbi deva hiç bu kadar basit olmamıştı. Ve kürtajın birincil devanın önemli bir parçası olduğunu ve ana akım uygulama ortamlarında yaygın olarak bulunabileceğini biliyoruz – eğer Dobbs kararı birdenbire ülkenin dört bir yanındaki eyaletlerdeki birçok meslektaşımızı tehlikeye atmasaydı.
Bunun yerine, kendimizi sabırlı ihtiyaçlardan ziyade siyasetle bölünmüş bir ülkede buluyoruz. Hastalarımızın, meslektaşlarımızın ve genel kamuoyunun kürtaj hakkında açık ve objektif bilgilere sahip olmasını sağlamak, hastaların hak ettikleri devayı almaları için kritik öneme sahiptir.
Erika Bliss, Washington Eyaletindeki özel muayenehanesi aracılığıyla birincil deva ve tele sağlık ilaçları kürtaj hizmetleri sunan bir aile hekimidir. Joan Fleischman, New York’taki Early Options muayenehanesinde ilaçlı kürtaj ve manuel uterin aspirasyon sağlayan bir aile hekimidir. Michele Gomez, California’da ilaç kürtajı ve manuel uterin aspirasyon sağlayan ve öğreten bir aile hekimidir. MYA Network’ün kurucu ortaklarıdır.
The Times yayınlamaya kararlı çeşitli harfler editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Görüş bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve instagram .
Neyse ki, Jewel’in kaynakları vardı. Araştırmasını yaptıktan sonra bir çanta topladı ve kız kardeşinin yaşadığı New York’a uçtu. Oradan, iki kadın birimizi görmeye geldi – 20 yılı aşkın süredir New York City’deki küçük muayenehanesinde kürtaj sağlayan bir aile hekimi olan Joan Fleischman.
Göbek adıyla tanınmasını isteyen Jewel, Dr. Fleischman’a Teksas’taki deneyimini anlattı. Sağlık personeli “ben mutsuzken ve ağlarken mutlu bir hamilelik geçirmeye çalışıyorlardı” dedi. Jewel, doktorunun ehliyetini kaybetmekten korktuğu için diğer seçenekler hakkında konuşmaktan bile korktuğunu hissetti.
Dr. Fleischman, hamileliği beş ila altı hafta arasında tarihlendiren bir ultrason yaptı. Jewel’in seçeneklerini tartıştı ve Jewel’in hamileliği sonlandırmak istediğini doğruladıktan sonra manuel rahim aspirasyon prosedürünü tamamladı. Bu yöntem elde tutulan bir cihaz kullanır ve normal bir muayene odasında tamamlanması birkaç dakika sürer.
Dr. Fleischman daha sonra rutin bir doku muayenesi yaptı. Bu, ince bir elek kullanarak dokunun su ile durulanmasını içerir. Gebeliğin görünür kanıtı olan yaprak döken doku veya uterus astarının yanı sıra gebelik kesesini tanımladı. Gebeliğin bu aşamasında, embriyo tipik olarak çıplak gözle görülmez.
Daha sonra, Jewel’e erken gebelik dokusunu göstermeyi teklif etti. Jewel, Dr. Fleischman’a beklediği gibi olmadığını söyledi. Jewel, “Küçük bir fetüs ya da onun gibi bir şeye benzeyen bir şey getireceğini düşünmüştüm ve hiç de öyle olmadı,” dedi.
Kürtaj için manuel uterin aspirasyon prosedürlerinden sonra erken gebelik dokusu. İlk görüntü uterus astarının (desidua) parçalarını göstermektedir. Sonraki görüntüler, gebeliğin beş haftasından dokuz haftasına kadar olan gebelik dokusunu (gebelik keseleri) göstermektedir. Kredi… Kürtaj Ağım
Bizim gibi uygulamalarında erken kürtaj sağlayan primer deva klinisyenleri, çıkardığımız gebelik dokusunun çoğu insanın beklediği gibi görünmediğini uzun zamandır biliyorlar. Roe v. Wade geçen yaz Dobbs v. Jackson Kadın Sağlığı Örgütü davasında bozulduktan ve bir düzineden fazla eyalette erken gebelik sonlandırması yasaklandıktan sonra, bu bilgiyi herkese açık hale getirmenin ve gördüğümüz görüntüleri daha geniş kitlelere göstermenin önemli olduğunu hissettik.
Erken gebelikle ilgili tıbbi yanlış bilgilere karşı koymak bizim için önemlidir çünkü Amerika Birleşik Devletleri’ndeki kürtajların yaklaşık yüzde 80’i dokuz hafta veya daha önce gerçekleşir. İnsanların kürtaj hakkında gördüğü görüntülerin çoğu, amaçlarını ilerletmek için yanıltıcı cenin görüntüleri yaymak için onlarca yılını harcayan kürtaj karşıtlarından geliyor.
Geçen sonbaharda, insanları kürtaj konusunda eğitmeye ve erken kürtaj hizmetlerini birincil deva ortamlarına yaymaya adanmış, klinisyen liderliğindeki bir kuruluş olan MYA (Kürtajım) Ağı’nın üyeleri olarak, kürtajdan sonra erken gebelik dokusu hakkında doğru bilgiler sağlamak için bir multimedya projesi başlattık. .
The Guardian ilk fotoğraflarımızı 19 Ekim’de yayınladı; viral oldular, medya kuruluşlarında göründüler ve sosyal medyada geniş çapta paylaşıldılar.
Birçok kişi, hatta kürtaj hakkını savunanlar bile fotoğrafların doğru olduğuna inanmadı. Bazıları, fotoğrafları çekmeden önce kasıtlı olarak embriyoları çıkardığımız konusunda ısrar etti. Görüntüler, embriyolojik ders kitaplarında sıklıkla görülen, ultrasonda büyütülmüş veya kürtaj karşıtı propagandada kullanılan görüntülerle tutarlı değildi; Bu büyütülmüş görüntüler, kürtajdan sonra çıplak gözle gördüğünüz gibi değil. Bir Stanford jinekolojik patoloğu fotoğraflarımızı doğruladı, ancak birçok kişi fotoğrafların değiştirilmeden sunulduğuna inanamadı.
Vitriol bizi şaşırtmadı. Geri itmeyle karşılaşacağımızı biliyorduk. Hastalarımıza kürtajdan sonra hamilelik dokusunu göstermek konusunda uzun süredir rahat hissediyor olsak da, görüntüleri web sitemizde herkese açık hale getirmeden önce ciddi bir değerlendirmeden geçtik. Mesajımızın, görünür bir embriyo veya fetüsün olduğu daha sonraki aşamalarda bu kararı veren hastalara verdiğimiz kesin desteği baltalamasını istemedik.
Ayrıca, kürtaj hapı kullanan veya düşük yapan kişilerin, vücuttan çıkan kanı göstermedikleri için görüntüleri kafa karıştırıcı bulabileceklerini de fark ettik. Ve tabii ki, istediği hamilelikten sonra düşük yapan biri, fotoğrafları incelerken büyük bir üzüntü hissedebilir.
Ancak bu görüntülerin gösterilmesi, sadece hastalar için değil, meslektaşlarımız için de yanlış bilgilere karşı koymak için hayati önem taşıyor. Dr. Jeffrey Levine, Rutgers Robert Wood Johnson Tıp Okulu’nda aile hekimliği profesörü ve üreme ve toplumsal cinsiyet sağlığı programlarının direktörüdür. Yaklaşık yirmi yıldır meslektaşlarına, asistanlara ve tıp öğrencilerine kürtaj devası öğretiyor.
“Bir işlemden sonra dokuyu incelediğimizde, herkes sürekli olarak şaşırıyor. Bir embriyo, fetüs veya en azından bazı vücut parçalarını görmeyi bekliyorlar” dedi ve öğrencilerin deneyimlerini “yetersiz” olarak nitelendirdi.
Ama birincil günlük işimiz elbette hastalarla. Ve hastalarımız dokuya baktıklarında, bu son derece kişisel kararı verirken toplumun yargısından ne kadar suçluluk ve hatta utanç içselleştirdiklerini fark etmelerini sağlıyor.
Rahatlama, Jewel’in hamilelik dokusunu görme deneyimiydi. “Tüm korku hikayeleri ve travma hakkında gerçekten korkmuştum. Buraya gelme kaygısı, onu gerçekten yaşamaktan daha kötüydü,” dedi Dr. Fleischman’a.
Birçok yönden, kürtajla ilgili tıbbi deva hiç bu kadar basit olmamıştı. Ve kürtajın birincil devanın önemli bir parçası olduğunu ve ana akım uygulama ortamlarında yaygın olarak bulunabileceğini biliyoruz – eğer Dobbs kararı birdenbire ülkenin dört bir yanındaki eyaletlerdeki birçok meslektaşımızı tehlikeye atmasaydı.
Bunun yerine, kendimizi sabırlı ihtiyaçlardan ziyade siyasetle bölünmüş bir ülkede buluyoruz. Hastalarımızın, meslektaşlarımızın ve genel kamuoyunun kürtaj hakkında açık ve objektif bilgilere sahip olmasını sağlamak, hastaların hak ettikleri devayı almaları için kritik öneme sahiptir.
Erika Bliss, Washington Eyaletindeki özel muayenehanesi aracılığıyla birincil deva ve tele sağlık ilaçları kürtaj hizmetleri sunan bir aile hekimidir. Joan Fleischman, New York’taki Early Options muayenehanesinde ilaçlı kürtaj ve manuel uterin aspirasyon sağlayan bir aile hekimidir. Michele Gomez, California’da ilaç kürtajı ve manuel uterin aspirasyon sağlayan ve öğreten bir aile hekimidir. MYA Network’ün kurucu ortaklarıdır.
The Times yayınlamaya kararlı çeşitli harfler editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Görüş bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve instagram .