Dahi kafalar
New member
Bir siyasetçinin başına gelebilecek en kötü şeylerden biri, birinin gazetede sizin hakkınızda yazı yazmasıdır. En son örnek: Pazartesi günü, The New York Times, Temsilci seçilen George Santos’un özgeçmişinin şaşırtıcı derecede büyük bir bölümünü yanlış tanıttığını bildirdi.
Long Island ve Queens’in bazı kısımlarını içeren bir New York bölgesini temsil etmek üzere önümüzdeki ay yemin edecek olan Bay Santos’un eğitimi, çalışma geçmişi ve bir hayvan kurtarma yardım kuruluşunun işleyişi hakkında yanlış iddialarda bulunduğu görülüyor. Times muhabirlerinin mülk kayıtları ve mali açıklamalarla ilgili incelemesine göre, Twitter’da bir ev sahibi olduğundan bahsetti, ancak New York City veya Nassau County’de mülk sahibi görünmüyor. Hatta çalışanlarından dördünün Orlando, Florida’daki Pulse gece kulübünde toplu silahlı saldırıda öldüğünü iddia etti, ancak Times muhabirleri kurbanlardan hiçbiri ile rapor ettiği şirketler arasında herhangi bir halka açık bağlantı bulamadı. (Avukatı, muhabirlerin “bu iftira niteliğindeki iddialarla onun itibarını lekelemeye çalıştıklarını” söyledi.)
Bu bariz aldatma modeli, bir kampanyayı kendi kendine finanse etmek için aniden yeterli servete sahip olması hakkında ciddi soruları gündeme getiriyor.
Ama daha da büyük soru şu: Şimdiye kadar kimse bunu nasıl yakalayamadı? Kimse bu adam hakkında herhangi bir muhalefet araştırması yapmadı mı? Gazeteciler seçimden önce onu araştırmadı mı? Burada ne oldu?
Kesin olarak belirlemek muhtemelen imkansız olacaktır. Ancak benim cevabım, yakından bakarsanız, Demokratlar bu muhalefet araştırmasının ana hatlarını yaptılar, ancak resmin tamamının ortaya çıkması için yeterli değil. Sonunda, birçok insan onun hakkındaki en büyük hikayeyi kaçırdı: onun bir seri fabulist olabileceği. Bunun yerine Demokratlar, çok mantıklı nedenlerle Bay Santos hakkında farklı bir hikayeyi vurguladılar.
Kartlarımı masaya yatırmak için: Bu yarışa dahil olmadım, bu geçmiş döngüde New York’ta herhangi bir düzeyde siyasi çalışma yapmadım. Ancak Demokratlar için muhalefet araştırması yapma konusunda 12 küsur yıllık deneyimim var, bu yüzden umarım bir yanıt sunmaya yetkiliyimdir.
Muhalefet araştırma sürecini inceleyelim. Kıdemsiz bir araştırmacı, bir “kitap” yazmakla görevlendirilir; bu, belirli bir rakibe yönelik bir dizi muhalif araştırma saldırısını ortaya koyan kapsamlı bir rapordur. Daha sonra kıdemli bir araştırmacı kitabı denetler ve düzenler. 2020’de Demokratların rahat kazandığı bir ilçede 23 Ağustos’a kadar Demokrat aday seçilmediği için bu süreç muhtemelen geç başladı ve aceleye getirildi.
Hayır kurumu olarak kayıtlı olmadığı bildirilen kar amacı gütmeyen hayvan kurtarma kuruluşunu tekrar düşünün. Bay Santos bundan nasıl fark edilmeden kurtuldu? Tam olarak yapmadı. Demokratik Kongre Kampanya Komitesi’nin Bay Santos hakkındaki araştırma kitabının bir kopyasına sahibiz, kamu tüketimi için parlatılmış ve Ağustos ayında çevrimiçi olarak yayınlandı. Mühlet yeter, Santos Bey’in hayır kurumunun bir IRS veritabanında bulunamaz olarak belgelendiğini görüyoruz.
2010’lardaki tahliyeler ve Times haberinde görünen açıklanmayan kişisel mali durum örnekleri de belgelendi. Neredeyse 90 sayfalık bir belgenin arasına serpiştirilmiş küçük bölümler halindeler, yine de oradalar. Araştırmacılara daha fazla zaman tanındığında, kar amacı gütmeyen kuruluşun devlet beyannamesi eksikliğini doğrulamak için daha ileri gidebilir veya eski ev sahipleriyle iletişime geçebilirdi.
Ya Bay Santos’un işverenleri ve eğitimi hakkında açıkça yalan söylemesi? Times, Baruch College’ın iddia ettiği yılda mezun olduğunu doğrulayamadığını ve listelediği Goldman Sachs ve Citigroup gibi şirketlerin onun çalıştığına dair hiçbir kayıt bulamadığını bildirdi. Çoğu zaman, muhalefet araştırması, veritabanlarında arama yapmanın ve muhabirlere bilgi istemi yazabilmeniz için bilgileri kopyalayıp yapıştırmanın karanlık arka planıdır. Yeterli zaman ve yönlendirme verilen 20’li yaşların bir kişi hakkında neler öğrenebileceğini bilseniz şok olursunuz. Ancak rakip araştırmacıları özel dedektif değildir ve kaynaklarını dikkate almakta fayda vardır. Bir araştırmacı, çalışmaları sırasında, adayın geçmişi hakkında kendi iddiaları dışında tek bir kanıt olmadığını fark edebilir.
Peki nasıl doğrularsınız? İşverenler tarafından eğitim kontrolleri için kullanılan yıllıklar ve hizmetler gibi kaynaklar vardır veya her zaman kibarca sormayı deneyebilirsiniz. İşverenler ve üniversiteler, bu bilgileri arayan hiç kimseyle – siyasi araştırma uğruna soran rastgele bir kişi de dahil olmak üzere – paylaşmak zorunda değildir. (Yine de şunu vurgulamama rağmen: sorarsanız olasılıklar düşündüğünüzden daha iyi.) Alternatif bir çözüm, gazete muhabirlerini bu soruları sormaları için rahatsız etmek ve gazetelerinin itibarının bir yanıtı zorunlu kılacağını ummaktır.
İşverenler ve okullar The New York Times ile konuşurken muhabirler Bay Santos’a ne olduğunu soruyor. Daha önce bu derece deneyen oldu mu, bilmiyoruz. Bu hikaye kesinlikle araştırmacıların ve muhabirlerin bir adayın küçük iddialarına bile neden kulak asmaları gerektiğini gösteriyor.
Araştırma sürecine geri dönelim: Bir kitap tamamlandıktan sonra, iletişim ekibi üyeleri, kampanya yetkilileri ve danışmanlar, araştırmacıların muhabirlere satış konuşması yapmak ve reklam yapmak amacıyla bulabilecekleri en iyi hitler hakkında bilgilendirilir. Bu brifinglerin bir sonucunu, DCCC’nin Bay Santos’u “gölgeli bir Wall Street kardeşi” olarak patlatan araştırma dolu bir haber bülteninde görebiliriz. Spesifik olarak, kar amacı gütmeyen kuruluşun IRS veri tabanında bulunmadığını ve daha önce açıklanmayan kişisel mali durumunu vurgular. Hikayenin tamamı bu değil ama aylar önce Demokrat bir ajan ona “güvenilmez” demeyi düşündü.
Sonra ne oldu? DCCC araştırma departmanı muhtemelen bir sonraki projeye geçti. Her iki yılda bir olduğu gibi bu yıl da Demokratlar yüzlerce Meclis yarışında yarıştı. Kıdemsiz personel, teknik olarak ayrı bir bölümde bir pozisyona bile taşınabilir ve yasal olarak eski iş arkadaşlarıyla iletişim kuramayabilir. Bu nedenle, bazı sorgu satırları hiçbir zaman PDF dosyalarının ötesine geçmez.
Bununla birlikte, nazikçe, hazırlanan Demokratik araştırmanın geri kalanının oldukça ikna edici olduğunu öneriyorum. Bay Santos, Washington’daki Stop the Steal mitinginde Ellipse’de olduğunu iddia etti, izleyiciler tarafından yakalanan bir görüntüde Capitol isyancılarına meşru ücretlerle yardım ettiğini iddia etti ve ulusal kürtaj yasağını desteklediğini söyledi. Ağır şeyler! Bu, Sosyal Güvenlik için bir tür kısmi özelleştirme peşinde koşarken, zenginler için vergileri kesmeye yönelik standart, politik olarak zehirli Cumhuriyetçi gündeminizle birlikte.
Son veriyi bekliyoruz ama Cumhuriyetçiler muhtemelen bu New York bölgesini vali ve senatör olarak taşıdılar. Ve bu, Senatör Chuck Schumer’in rakibinin eyalet çapındaki 545.000 $’ına 41 milyon $ harcamasına rağmen. Belki de olası bir dolandırıcılık olarak Bay Santos’a daha güçlü bir saldırı, Demokrat rakibinin böylesi bir ağırlıktan kurtulmasına izin verebilirdi.
Bay Santos’un rakibi ve Demokrat ajanlar bu hikayeyi daha sıkı takip edip çok daha fazlasını öğrenmiş olabilirler mi? Bunun neden olmadığını tahmin edebiliyorum: Özgeçmiş süslemesi, tahliyeler ve meşru yükümlülükler gibi görünen şeylerden bahsediyoruz. Bunlar siyasette her zaman tek başına şok edici şeyler olmuyor; Bay Santos’un oldukça sıra dışı olan yanlış iddialarının boyutu.
Demokratların seçtiği mesaj bunun yerine New York’ta esintiler aldı, ancak partiyi ulusal olarak tarihsel olarak güçlü bir ara sınav döngüsüne götürdü. Bir kampanyada daha fazlasını elde edemediğiniz tek şey zaman olduğunda, onu ne hakkında konuşarak harcayacaksınız?
Tyson Brody, Hillary Clinton, Bernie Sanders ve Barack Obama gibi Demokrat adaylar için çalışmış bir araştırma ve iletişim danışmanıdır.
The Times yayınlamaya kararlı çeşitli harfler editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Görüş bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve instagram .
Long Island ve Queens’in bazı kısımlarını içeren bir New York bölgesini temsil etmek üzere önümüzdeki ay yemin edecek olan Bay Santos’un eğitimi, çalışma geçmişi ve bir hayvan kurtarma yardım kuruluşunun işleyişi hakkında yanlış iddialarda bulunduğu görülüyor. Times muhabirlerinin mülk kayıtları ve mali açıklamalarla ilgili incelemesine göre, Twitter’da bir ev sahibi olduğundan bahsetti, ancak New York City veya Nassau County’de mülk sahibi görünmüyor. Hatta çalışanlarından dördünün Orlando, Florida’daki Pulse gece kulübünde toplu silahlı saldırıda öldüğünü iddia etti, ancak Times muhabirleri kurbanlardan hiçbiri ile rapor ettiği şirketler arasında herhangi bir halka açık bağlantı bulamadı. (Avukatı, muhabirlerin “bu iftira niteliğindeki iddialarla onun itibarını lekelemeye çalıştıklarını” söyledi.)
Bu bariz aldatma modeli, bir kampanyayı kendi kendine finanse etmek için aniden yeterli servete sahip olması hakkında ciddi soruları gündeme getiriyor.
Ama daha da büyük soru şu: Şimdiye kadar kimse bunu nasıl yakalayamadı? Kimse bu adam hakkında herhangi bir muhalefet araştırması yapmadı mı? Gazeteciler seçimden önce onu araştırmadı mı? Burada ne oldu?
Kesin olarak belirlemek muhtemelen imkansız olacaktır. Ancak benim cevabım, yakından bakarsanız, Demokratlar bu muhalefet araştırmasının ana hatlarını yaptılar, ancak resmin tamamının ortaya çıkması için yeterli değil. Sonunda, birçok insan onun hakkındaki en büyük hikayeyi kaçırdı: onun bir seri fabulist olabileceği. Bunun yerine Demokratlar, çok mantıklı nedenlerle Bay Santos hakkında farklı bir hikayeyi vurguladılar.
Kartlarımı masaya yatırmak için: Bu yarışa dahil olmadım, bu geçmiş döngüde New York’ta herhangi bir düzeyde siyasi çalışma yapmadım. Ancak Demokratlar için muhalefet araştırması yapma konusunda 12 küsur yıllık deneyimim var, bu yüzden umarım bir yanıt sunmaya yetkiliyimdir.
Muhalefet araştırma sürecini inceleyelim. Kıdemsiz bir araştırmacı, bir “kitap” yazmakla görevlendirilir; bu, belirli bir rakibe yönelik bir dizi muhalif araştırma saldırısını ortaya koyan kapsamlı bir rapordur. Daha sonra kıdemli bir araştırmacı kitabı denetler ve düzenler. 2020’de Demokratların rahat kazandığı bir ilçede 23 Ağustos’a kadar Demokrat aday seçilmediği için bu süreç muhtemelen geç başladı ve aceleye getirildi.
Hayır kurumu olarak kayıtlı olmadığı bildirilen kar amacı gütmeyen hayvan kurtarma kuruluşunu tekrar düşünün. Bay Santos bundan nasıl fark edilmeden kurtuldu? Tam olarak yapmadı. Demokratik Kongre Kampanya Komitesi’nin Bay Santos hakkındaki araştırma kitabının bir kopyasına sahibiz, kamu tüketimi için parlatılmış ve Ağustos ayında çevrimiçi olarak yayınlandı. Mühlet yeter, Santos Bey’in hayır kurumunun bir IRS veritabanında bulunamaz olarak belgelendiğini görüyoruz.
2010’lardaki tahliyeler ve Times haberinde görünen açıklanmayan kişisel mali durum örnekleri de belgelendi. Neredeyse 90 sayfalık bir belgenin arasına serpiştirilmiş küçük bölümler halindeler, yine de oradalar. Araştırmacılara daha fazla zaman tanındığında, kar amacı gütmeyen kuruluşun devlet beyannamesi eksikliğini doğrulamak için daha ileri gidebilir veya eski ev sahipleriyle iletişime geçebilirdi.
Ya Bay Santos’un işverenleri ve eğitimi hakkında açıkça yalan söylemesi? Times, Baruch College’ın iddia ettiği yılda mezun olduğunu doğrulayamadığını ve listelediği Goldman Sachs ve Citigroup gibi şirketlerin onun çalıştığına dair hiçbir kayıt bulamadığını bildirdi. Çoğu zaman, muhalefet araştırması, veritabanlarında arama yapmanın ve muhabirlere bilgi istemi yazabilmeniz için bilgileri kopyalayıp yapıştırmanın karanlık arka planıdır. Yeterli zaman ve yönlendirme verilen 20’li yaşların bir kişi hakkında neler öğrenebileceğini bilseniz şok olursunuz. Ancak rakip araştırmacıları özel dedektif değildir ve kaynaklarını dikkate almakta fayda vardır. Bir araştırmacı, çalışmaları sırasında, adayın geçmişi hakkında kendi iddiaları dışında tek bir kanıt olmadığını fark edebilir.
Peki nasıl doğrularsınız? İşverenler tarafından eğitim kontrolleri için kullanılan yıllıklar ve hizmetler gibi kaynaklar vardır veya her zaman kibarca sormayı deneyebilirsiniz. İşverenler ve üniversiteler, bu bilgileri arayan hiç kimseyle – siyasi araştırma uğruna soran rastgele bir kişi de dahil olmak üzere – paylaşmak zorunda değildir. (Yine de şunu vurgulamama rağmen: sorarsanız olasılıklar düşündüğünüzden daha iyi.) Alternatif bir çözüm, gazete muhabirlerini bu soruları sormaları için rahatsız etmek ve gazetelerinin itibarının bir yanıtı zorunlu kılacağını ummaktır.
İşverenler ve okullar The New York Times ile konuşurken muhabirler Bay Santos’a ne olduğunu soruyor. Daha önce bu derece deneyen oldu mu, bilmiyoruz. Bu hikaye kesinlikle araştırmacıların ve muhabirlerin bir adayın küçük iddialarına bile neden kulak asmaları gerektiğini gösteriyor.
Araştırma sürecine geri dönelim: Bir kitap tamamlandıktan sonra, iletişim ekibi üyeleri, kampanya yetkilileri ve danışmanlar, araştırmacıların muhabirlere satış konuşması yapmak ve reklam yapmak amacıyla bulabilecekleri en iyi hitler hakkında bilgilendirilir. Bu brifinglerin bir sonucunu, DCCC’nin Bay Santos’u “gölgeli bir Wall Street kardeşi” olarak patlatan araştırma dolu bir haber bülteninde görebiliriz. Spesifik olarak, kar amacı gütmeyen kuruluşun IRS veri tabanında bulunmadığını ve daha önce açıklanmayan kişisel mali durumunu vurgular. Hikayenin tamamı bu değil ama aylar önce Demokrat bir ajan ona “güvenilmez” demeyi düşündü.
Sonra ne oldu? DCCC araştırma departmanı muhtemelen bir sonraki projeye geçti. Her iki yılda bir olduğu gibi bu yıl da Demokratlar yüzlerce Meclis yarışında yarıştı. Kıdemsiz personel, teknik olarak ayrı bir bölümde bir pozisyona bile taşınabilir ve yasal olarak eski iş arkadaşlarıyla iletişim kuramayabilir. Bu nedenle, bazı sorgu satırları hiçbir zaman PDF dosyalarının ötesine geçmez.
Bununla birlikte, nazikçe, hazırlanan Demokratik araştırmanın geri kalanının oldukça ikna edici olduğunu öneriyorum. Bay Santos, Washington’daki Stop the Steal mitinginde Ellipse’de olduğunu iddia etti, izleyiciler tarafından yakalanan bir görüntüde Capitol isyancılarına meşru ücretlerle yardım ettiğini iddia etti ve ulusal kürtaj yasağını desteklediğini söyledi. Ağır şeyler! Bu, Sosyal Güvenlik için bir tür kısmi özelleştirme peşinde koşarken, zenginler için vergileri kesmeye yönelik standart, politik olarak zehirli Cumhuriyetçi gündeminizle birlikte.
Son veriyi bekliyoruz ama Cumhuriyetçiler muhtemelen bu New York bölgesini vali ve senatör olarak taşıdılar. Ve bu, Senatör Chuck Schumer’in rakibinin eyalet çapındaki 545.000 $’ına 41 milyon $ harcamasına rağmen. Belki de olası bir dolandırıcılık olarak Bay Santos’a daha güçlü bir saldırı, Demokrat rakibinin böylesi bir ağırlıktan kurtulmasına izin verebilirdi.
Bay Santos’un rakibi ve Demokrat ajanlar bu hikayeyi daha sıkı takip edip çok daha fazlasını öğrenmiş olabilirler mi? Bunun neden olmadığını tahmin edebiliyorum: Özgeçmiş süslemesi, tahliyeler ve meşru yükümlülükler gibi görünen şeylerden bahsediyoruz. Bunlar siyasette her zaman tek başına şok edici şeyler olmuyor; Bay Santos’un oldukça sıra dışı olan yanlış iddialarının boyutu.
Demokratların seçtiği mesaj bunun yerine New York’ta esintiler aldı, ancak partiyi ulusal olarak tarihsel olarak güçlü bir ara sınav döngüsüne götürdü. Bir kampanyada daha fazlasını elde edemediğiniz tek şey zaman olduğunda, onu ne hakkında konuşarak harcayacaksınız?
Tyson Brody, Hillary Clinton, Bernie Sanders ve Barack Obama gibi Demokrat adaylar için çalışmış bir araştırma ve iletişim danışmanıdır.
The Times yayınlamaya kararlı çeşitli harfler editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Görüş bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve instagram .