Dahi kafalar
New member
Amerika’nın 46. başkanı olarak göreve başladıktan üç ay sonra, Joe Biden dünyaya ciddi bir söz verdi: İklim krizinden diğer tüm uluslardan daha fazla sorumlu olan Amerika Birleşik Devletleri’nin 2030 yılına kadar sera gazı emisyonlarını yarıya indireceğini ilan etti. 2005 zirvesinden.
Kongre’nin yeni çıkardığı büyük iklim yasası, Bay Biden’ın hedefine ulaşmak için uzun bir yol kat edecek. Diğer politikalar ve piyasadaki eğilimlerle birleştiğinde, emisyonları yüzde 40 gibi bir oranda azaltması bekleniyor.
Ancak yasa – gelecek yıllardaki Cumhuriyetçi saldırılardan ve finansman girişimlerinden sağ kurtulduğunu varsaysa bile – Bay Biden’ın taahhüdünü tam olarak yerine getirmiyor. Amerika yüzde 50 hedefine ulaşmak için yolun geri kalanını nasıl alabilir?
Cevap hepimizin elinde. Birçoğumuz, belki de termostatı bir veya iki derece dürterek, daha az sürerek veya daha az uçarak veya farklı yiyerek elimizden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyoruz. Bu eylemler faydalıdır, ancak yeterli değildir. Halk, yeşil tüketicilerden yeşil vatandaşlara geçişi yapmalı ve temiz bir ekonomiye geçişinde Amerika’yı ilerletmek için daha fazla siyasi enerji harcamalı.
Nasıl? Cevaplar belediyeniz veya ilçe komisyonunuz kadar yakın olabilir. Yerel okul yönetim kurulunuz – evet, okul yönetim kurulunun – önümüzdeki birkaç yıl içinde vermesi gereken bazı kritik kararlar var. Eyaletinizin başkentinde bir fark yaratma fırsatları boldur.
Halkın sesini yükseltmesinin nedeni basit. Kongre’nin yaptığı şey, kısaca, temiz enerji ve temiz arabaların ekonomisini değiştirmek, onları daha uygun hale getirmek için vergi kodunu kullanmaktı. Ancak bu teknolojilerin benimsenmesinin önündeki diğer birçok engeli kaldırmadı ve bu engellerin çoğu eyalet ve yerel yönetimlerin kontrolü altında.
Şunu düşünün: Her okul günü, milyonlarca Amerikalı çocuklarını kirli dizel otobüslere bindiriyor. Bu otobüslerden çıkan emisyonlar sadece çocukların yaşamak zorunda kalacağı gezegeni mahvetmeye yardımcı olmakla kalmıyor, aynı zamanda dumanlar yüzlerine de çarpıyor ve Amerika’nın büyüyen çocukluk çağı astımı sorununa katkıda bulunuyor.
Bu dizel otobüsleri temiz, elektrikli otobüslerle değiştirmek artık mümkün. Okul yönetim kurulunuz bunu yapmak için bir plan yaptı mı? Neden Amerika’daki her ebeveyn bunu talep etmek için okul bölgesi genel merkezine gitmiyor? Elektrikli otobüsler şu anda daha pahalı, ancak işletme maliyetleri o kadar düşük ki, yaratıcı finansmanla aradaki fark kapatılabilir. Bu konuda fazla düşünmeyen ve geçiş için planlar yapan bir okul yönetim kurulu, işini yapmıyor demektir.
İşte başka bir örnek. Eyaletinizdeki elektrik şebekesi, kamu hizmetleri komisyonu veya kamu hizmeti komisyonu olarak bilinen siyasi bir kuruluşun kontrolü altındadır. Elektrik şirketlerine hangi santralleri kurmalarına izin verildiğini ve hangi oranları talep edebileceklerini söyleme yetkisine sahiptir. Yasaya göre, bu kurulların vatandaşları dinlemesi ve kamu yararına kararlar alması gerekiyor, ancak halk nadiren ağırlığını koyuyor.
Kamu hizmetlerini yenilenebilir enerjiye yönlendirmek için önceden özel eyalet yasalarına ihtiyacımız vardı, ancak Kongre sadece temel kuralları değiştirdi. Rüzgar ve güneş çiftliklerinin çok daha uygun fiyatlı hale gelmesiyle, Amerika’daki her şirketin gelecekte nasıl güç elde edeceğine dair hesap tablosunu yeniden incelemesi gerekiyor. Kamu hizmeti komisyonları bu süreci denetler ve kamu hizmetlerinin makul olarak yapabilecekleri en uygun fiyatlı sistemleri kurmasını sağlamaları beklenir.
Ancak kirli enerjiye yoğun bir şekilde yatırım yapan çok sayıda kamu kuruluşu, hala temiz enerjiyi bir tehdit olarak görüyor. Ayaklarını sürüyecekler ve bundan kurtulmaya çalışmak için eyalet hükümeti üzerindeki nüfuzlarını kullanacaklar. Vatandaşların basit bir taleple bu komisyon üyelerinin karşısına çıkmaları gerekiyor: İşinizi yapın. Kamu hizmetlerinin tüm seçenekleri incelemesini sağlayın ve mümkün olan her yerde temiz güce yönelin.
Bir örnek daha: Elektrikli arabalara dönüşüm başladı ama herkesin bildiği gibi, özellikle uzun yolculuklarda olan insanlar için hala onları şarj edecek yeterli yerimiz yok. Eyalet hükümetleri bu darboğazı hafifletmede önemli bir rol oynayabilir. Colorado’daki Vali Jared Polis yönetiminde, devlet, yoksul mahalleler de dahil olmak üzere şarj istasyonları inşa etmek için yüz milyonlarca dolar yatırım yapıyor. Diğer devletler de aynısını yapabilir ve vatandaşların bunu talep etmek için konuşmaları gerekir.
Büyük bir şehirde veya ilçede yaşıyorsanız, yerel yönetiminiz muhtemelen otomotiv geçişini de yavaşlatıyor. Bu hükümetler işçileri için araç filoları satın alıyor ve bu yıl çoğu önce yine benzinle çalışan arabalar sipariş edecek. Neden? Niye? Çünkü buna alışkınlar. Vatandaşların bu kararları veren insanlarla yüzleşmesi ve onları uyuşukluklarından kurtarması gerekiyor.
İkimiz on yıllardır iklim sorunu üzerinde çalışıyoruz. Amerika’nın sonunda uzlaşmazlığından kurtulacağı ve geleceği ele geçireceği konusunda hiçbir zaman bugünkü kadar umutlu olmamıştık. Hepimiz, bu yeni yasayı çıkaran Kongre’ye, konuya öncülük ettiği için Başkan Biden’a ve özellikle acilen değişim talep eden gençlere minnettar olmalıyız. Yaşanabilir bir dünyayı miras almak için ahlaki bir hakları var.
Ancak hiçbir yasa kendi kendini yürütmez. Değişime direnen güçler hala güçlü. Temiz enerjinin tartışıldığı her yerde yalanları ve kafa karışıklığını körükleyerek ülke çapında iş başındalar. Sadece Washington’da değil, her belediye binasında, her okul yönetim kurulunda, her devlet evinde ve her kamu hizmeti komisyonunda dezenformasyona karşı duracak kadar bu konuyla ilgilenen bir vatandaşlığa ihtiyacımız var.
Justin Gillis ve Hal Harvey, 20 Eylül’de yayınlanacak olan “The Big Fix: 7 Practical Steps to Save Our Planet” kitabının yazarlarıdır. Bay Gillis, The Times için eski bir çevre muhabiridir. Bay Harvey, iklim politikasını analiz eden bir San Francisco kuruluşu olan Energy Innovation’ın genel müdürüdür.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .
Kongre’nin yeni çıkardığı büyük iklim yasası, Bay Biden’ın hedefine ulaşmak için uzun bir yol kat edecek. Diğer politikalar ve piyasadaki eğilimlerle birleştiğinde, emisyonları yüzde 40 gibi bir oranda azaltması bekleniyor.
Ancak yasa – gelecek yıllardaki Cumhuriyetçi saldırılardan ve finansman girişimlerinden sağ kurtulduğunu varsaysa bile – Bay Biden’ın taahhüdünü tam olarak yerine getirmiyor. Amerika yüzde 50 hedefine ulaşmak için yolun geri kalanını nasıl alabilir?
Cevap hepimizin elinde. Birçoğumuz, belki de termostatı bir veya iki derece dürterek, daha az sürerek veya daha az uçarak veya farklı yiyerek elimizden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyoruz. Bu eylemler faydalıdır, ancak yeterli değildir. Halk, yeşil tüketicilerden yeşil vatandaşlara geçişi yapmalı ve temiz bir ekonomiye geçişinde Amerika’yı ilerletmek için daha fazla siyasi enerji harcamalı.
Nasıl? Cevaplar belediyeniz veya ilçe komisyonunuz kadar yakın olabilir. Yerel okul yönetim kurulunuz – evet, okul yönetim kurulunun – önümüzdeki birkaç yıl içinde vermesi gereken bazı kritik kararlar var. Eyaletinizin başkentinde bir fark yaratma fırsatları boldur.
Halkın sesini yükseltmesinin nedeni basit. Kongre’nin yaptığı şey, kısaca, temiz enerji ve temiz arabaların ekonomisini değiştirmek, onları daha uygun hale getirmek için vergi kodunu kullanmaktı. Ancak bu teknolojilerin benimsenmesinin önündeki diğer birçok engeli kaldırmadı ve bu engellerin çoğu eyalet ve yerel yönetimlerin kontrolü altında.
Şunu düşünün: Her okul günü, milyonlarca Amerikalı çocuklarını kirli dizel otobüslere bindiriyor. Bu otobüslerden çıkan emisyonlar sadece çocukların yaşamak zorunda kalacağı gezegeni mahvetmeye yardımcı olmakla kalmıyor, aynı zamanda dumanlar yüzlerine de çarpıyor ve Amerika’nın büyüyen çocukluk çağı astımı sorununa katkıda bulunuyor.
Bu dizel otobüsleri temiz, elektrikli otobüslerle değiştirmek artık mümkün. Okul yönetim kurulunuz bunu yapmak için bir plan yaptı mı? Neden Amerika’daki her ebeveyn bunu talep etmek için okul bölgesi genel merkezine gitmiyor? Elektrikli otobüsler şu anda daha pahalı, ancak işletme maliyetleri o kadar düşük ki, yaratıcı finansmanla aradaki fark kapatılabilir. Bu konuda fazla düşünmeyen ve geçiş için planlar yapan bir okul yönetim kurulu, işini yapmıyor demektir.
İşte başka bir örnek. Eyaletinizdeki elektrik şebekesi, kamu hizmetleri komisyonu veya kamu hizmeti komisyonu olarak bilinen siyasi bir kuruluşun kontrolü altındadır. Elektrik şirketlerine hangi santralleri kurmalarına izin verildiğini ve hangi oranları talep edebileceklerini söyleme yetkisine sahiptir. Yasaya göre, bu kurulların vatandaşları dinlemesi ve kamu yararına kararlar alması gerekiyor, ancak halk nadiren ağırlığını koyuyor.
Kamu hizmetlerini yenilenebilir enerjiye yönlendirmek için önceden özel eyalet yasalarına ihtiyacımız vardı, ancak Kongre sadece temel kuralları değiştirdi. Rüzgar ve güneş çiftliklerinin çok daha uygun fiyatlı hale gelmesiyle, Amerika’daki her şirketin gelecekte nasıl güç elde edeceğine dair hesap tablosunu yeniden incelemesi gerekiyor. Kamu hizmeti komisyonları bu süreci denetler ve kamu hizmetlerinin makul olarak yapabilecekleri en uygun fiyatlı sistemleri kurmasını sağlamaları beklenir.
Ancak kirli enerjiye yoğun bir şekilde yatırım yapan çok sayıda kamu kuruluşu, hala temiz enerjiyi bir tehdit olarak görüyor. Ayaklarını sürüyecekler ve bundan kurtulmaya çalışmak için eyalet hükümeti üzerindeki nüfuzlarını kullanacaklar. Vatandaşların basit bir taleple bu komisyon üyelerinin karşısına çıkmaları gerekiyor: İşinizi yapın. Kamu hizmetlerinin tüm seçenekleri incelemesini sağlayın ve mümkün olan her yerde temiz güce yönelin.
Bir örnek daha: Elektrikli arabalara dönüşüm başladı ama herkesin bildiği gibi, özellikle uzun yolculuklarda olan insanlar için hala onları şarj edecek yeterli yerimiz yok. Eyalet hükümetleri bu darboğazı hafifletmede önemli bir rol oynayabilir. Colorado’daki Vali Jared Polis yönetiminde, devlet, yoksul mahalleler de dahil olmak üzere şarj istasyonları inşa etmek için yüz milyonlarca dolar yatırım yapıyor. Diğer devletler de aynısını yapabilir ve vatandaşların bunu talep etmek için konuşmaları gerekir.
Büyük bir şehirde veya ilçede yaşıyorsanız, yerel yönetiminiz muhtemelen otomotiv geçişini de yavaşlatıyor. Bu hükümetler işçileri için araç filoları satın alıyor ve bu yıl çoğu önce yine benzinle çalışan arabalar sipariş edecek. Neden? Niye? Çünkü buna alışkınlar. Vatandaşların bu kararları veren insanlarla yüzleşmesi ve onları uyuşukluklarından kurtarması gerekiyor.
İkimiz on yıllardır iklim sorunu üzerinde çalışıyoruz. Amerika’nın sonunda uzlaşmazlığından kurtulacağı ve geleceği ele geçireceği konusunda hiçbir zaman bugünkü kadar umutlu olmamıştık. Hepimiz, bu yeni yasayı çıkaran Kongre’ye, konuya öncülük ettiği için Başkan Biden’a ve özellikle acilen değişim talep eden gençlere minnettar olmalıyız. Yaşanabilir bir dünyayı miras almak için ahlaki bir hakları var.
Ancak hiçbir yasa kendi kendini yürütmez. Değişime direnen güçler hala güçlü. Temiz enerjinin tartışıldığı her yerde yalanları ve kafa karışıklığını körükleyerek ülke çapında iş başındalar. Sadece Washington’da değil, her belediye binasında, her okul yönetim kurulunda, her devlet evinde ve her kamu hizmeti komisyonunda dezenformasyona karşı duracak kadar bu konuyla ilgilenen bir vatandaşlığa ihtiyacımız var.
Justin Gillis ve Hal Harvey, 20 Eylül’de yayınlanacak olan “The Big Fix: 7 Practical Steps to Save Our Planet” kitabının yazarlarıdır. Bay Gillis, The Times için eski bir çevre muhabiridir. Bay Harvey, iklim politikasını analiz eden bir San Francisco kuruluşu olan Energy Innovation’ın genel müdürüdür.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .