arkamikontrolet
New member
İzlediğiniz sinema yahut dizilerde ölen şahıslara makyaj yapıldığını illaki görmüşsünüzdür. Bu sahneler bizim için bir ölçü tüyler ürpertici görünse de biroldukca inançta ölen şahıslar, açık bir tabutta cenaze merasimine hazırlanmaya devam ediyor.
Biliyorsunuz ki geçtiğimiz günlerde Kraliçe II. Elizabeth ömrünü kaybetti. Birleşik Krallık’taki geleneklere bakılırsa ise ölen kral yahut kraliçenin cenazesi bir epeyce bölgeye gdolayılüyor ve günlerce dolaştırılıyor. Pekala nasıl oluyor da cenazeler uzun mühlet devam eden merasimler sırasında kokmuyor ve hoş görünüyor?
Bu bir meslek ve hatta bir sanat
Ölen bireylere makyaj yapan ve onları cenaze merasimlerine hazırlayan kişiler‘morg makyaj sanatçısı’ yahut mortisyen olarak geçiyor. Bilhassa ABD’de çekilen dizi ve sinemalarda de bunun yapıldığını çoğunlukla görüyoruz. ‘Cenaze makyajı’ ismi verilen bu uygulamadaki kimi prosedürler ise çok şaşırtan.
Üstelik sanatkarlar, bayağı bir makyaj yapmıyorlar ve zatenız canlı bir beşere makyaj yapmaktan fazlaca daha sıkıntı bir iş. Ölen bireylerin yüzüne sadece allık yahut ruj sürmekle de kalmıyorlar. Pekala neler yapıyorlar?
Öncelikle meyyit vücutların kokmaması ve çürümemesini nasıl sağladıklarından başlayalım.
Vücudumuz biz öldükten daha sonra içeride kalan sıvı ve gazları dışarıya atmaya başlar. Açık tabutla düzenlenen bu cenaze süreçlerinde de evvela bu sıvı ve gazlara odaklanılır. Ölen kişinin ağız, burun, anüs ve (kadınsa) vajinasıçeşitli gereçlerle kapatılır. Akabinde ise bir nevi mumyalama süreci diyebileceğimiz adıma geçilir.
Ancak doğal ki burada Mısır firavunlarının mumyalanması üzere bir süreçten bahsetmiyoruz. Vücuttaki tüm kan çekilerek, yerine kimyasal bir sıvı enjekte ediliyor. Mumyalama (embalming) yahut tahnit sıvısı olarak geçen karışımlı sıvı, cildin daha sıkı ve pürüzsüz görünmesine yardımcı olur. Bu sıvıların ortasında yaygın olarak en hayli kullanılan husus ise formaldehittir. tıpkı vakitte tahnit olarak da bilinen bu yöntemi uygulamak için ise biroldukca ülkede sanatkarların ekstra bir evraka sahip olması gerektiğini belirtelim.
Gelelim makyaj kısmına…
Hassas görsel.
Görüntüde yer alan yüz, gerçek bir beşere ilişkin değildir.
Ölen bireylerin bedenlerinde kimi vakit çeşitli yanıklar yahut yaralar olabilir. Makyaj sanatkarları, evvel bu küçük yaraları kapatarak cildi makyaja hazırlar. Bunu yaparken de birtakım sanatkarların tuvalet kağıdı ve protez diş yapıştırıcısı üzere farklı malzemelere başvurduğunu nazaranbiliyoruz. Makyajla kapatılamayacağı düşünülen sararma ve morluklarla karşılaşıldığında ise çeşitli sıvı enjeksiyonları sayesinde cilt rengi nötrlenebiliyor.
Cilde yapılan makyajda ise ‘canlı’ göstermek emeliyle daha parlak gereçler kullanılır. Fondöten üzere kapatıcılar ise genelde püskürtme fırçası sayesinde uygulanır. Bunun niçini ise enjekte edilen sıvılar ötürüsıyla cildin hayli sıkı olması ve püskürtülerek uygulanan materyallerin cilt görünüme daha doğal durmasıdır. Dudaklarda ise vefattan daha sonra yaşanan çökmenin gözle görülür olmaması için gerekli durumlarda balmumu üzere gereçlere başvurulabiliyor.
Tabii bu kadarla kalınmıyor.
Biroldukça cenaze merasiminde ölen şahısların eline bir çiçek yahut farklı bir nesne konularak fotoğrafları çekilebilir. Bu sebeple makyaj sanatkarları, manikür ve pedikür yaparak el ve ayakları da küçük bir bakımdan geçiriyor.
Eğer kişi üzerinde bir otopsi gerçekleştiyse, kafatasında bu sürecin izleri kalabilir. Bunun için de vakit zaman peruk kullanılabiliyor.
Peki açık tabutla düzenlenen cenaze merasimleri hangi inançlarda var?
Birçoğunuzun kestirim edeceği üzere açık tabutla cenaze merasimi düzenleyip, ölen şahıslara makyaj yapmak çoklukla Hristiyanlık inancında görülen bir durum. En yaygın olduğu bölgeler ise ABD ve Kanada. Emsal bir uygulama bir daha Japon kültüründe de mevcut. Lakin bu uygulamalar büsbütün isteğe bağlı, yani bir mecburilik kelam konusu değil.
Ülkemizin yaygın inanışı olan İslam ise bu çeşit cenaze merasimlerini kesin bir lisanla yasaklıyor. Ölülerin yakıldığı Budizm, Hinduizm ve Yahudilik üzere inanışlarda da açık tabutla düzenlenen cenaze merasimlerini görmüyoruz. Ortodoks Museviler bunu kesin bir lisanlar yasaklıyor olsa da aslında ölülerin yakıldığı cenaze merasimlerinde buna pek de gerek olmadığını söyleyebiliriz.
II. Elizabeth’in cenazesi ise kapalı bir tabutta günlerdir dolaşıyor.
Tabii ki kraliçenin cenazesinin bozulmaması için de bir daha tahnit yolunun kullanıldığını iddia etmek kolay olsa gerek. Çünkü kraliyet ailesinde nesillerdir ölen bireyler, vücutlarının sağlam kalması için mumyalanmış yani tahnit edilmiştir.
II. Elizabeth’in cenazesinde ise bu durum biraz farklı. Zira Elizabeth’in ortasında bulunduğu tabut, içi büsbütün kurşunla kaplı ahşap bir tabut. Bu sayede de kraliçenin vücudu hiç bir biçimde hava almıyor ve ötürüsıyla da çürümesi yavaşlıyor. II. Elizabeth’in vücudu tüm bu süreçlerle beraber yaklaşık 1 yıl daha bozulmadan kalabilecek.
Her ne kadar ölen kişi, yakınları tarafınca son sefer hoş bir biçimde hatırlanıyor olsa da bizce bu tip cenaze merasimleri pek tüyler ürpertici. Pekala siz bu hususta ne düşünüyorsunuz? Sizce dehşetli mu yoksa düzgün bir şey mi?
Kaynaklar: Ranker 1, Ranker 2, Vox, Refinery29, OregonFuneral, Express
Biliyorsunuz ki geçtiğimiz günlerde Kraliçe II. Elizabeth ömrünü kaybetti. Birleşik Krallık’taki geleneklere bakılırsa ise ölen kral yahut kraliçenin cenazesi bir epeyce bölgeye gdolayılüyor ve günlerce dolaştırılıyor. Pekala nasıl oluyor da cenazeler uzun mühlet devam eden merasimler sırasında kokmuyor ve hoş görünüyor?
Bu bir meslek ve hatta bir sanat
Ölen bireylere makyaj yapan ve onları cenaze merasimlerine hazırlayan kişiler‘morg makyaj sanatçısı’ yahut mortisyen olarak geçiyor. Bilhassa ABD’de çekilen dizi ve sinemalarda de bunun yapıldığını çoğunlukla görüyoruz. ‘Cenaze makyajı’ ismi verilen bu uygulamadaki kimi prosedürler ise çok şaşırtan.
Üstelik sanatkarlar, bayağı bir makyaj yapmıyorlar ve zatenız canlı bir beşere makyaj yapmaktan fazlaca daha sıkıntı bir iş. Ölen bireylerin yüzüne sadece allık yahut ruj sürmekle de kalmıyorlar. Pekala neler yapıyorlar?
Öncelikle meyyit vücutların kokmaması ve çürümemesini nasıl sağladıklarından başlayalım.
Vücudumuz biz öldükten daha sonra içeride kalan sıvı ve gazları dışarıya atmaya başlar. Açık tabutla düzenlenen bu cenaze süreçlerinde de evvela bu sıvı ve gazlara odaklanılır. Ölen kişinin ağız, burun, anüs ve (kadınsa) vajinasıçeşitli gereçlerle kapatılır. Akabinde ise bir nevi mumyalama süreci diyebileceğimiz adıma geçilir.
Ancak doğal ki burada Mısır firavunlarının mumyalanması üzere bir süreçten bahsetmiyoruz. Vücuttaki tüm kan çekilerek, yerine kimyasal bir sıvı enjekte ediliyor. Mumyalama (embalming) yahut tahnit sıvısı olarak geçen karışımlı sıvı, cildin daha sıkı ve pürüzsüz görünmesine yardımcı olur. Bu sıvıların ortasında yaygın olarak en hayli kullanılan husus ise formaldehittir. tıpkı vakitte tahnit olarak da bilinen bu yöntemi uygulamak için ise biroldukca ülkede sanatkarların ekstra bir evraka sahip olması gerektiğini belirtelim.
Gelelim makyaj kısmına…
Hassas görsel.
Görüntüde yer alan yüz, gerçek bir beşere ilişkin değildir.
Ölen bireylerin bedenlerinde kimi vakit çeşitli yanıklar yahut yaralar olabilir. Makyaj sanatkarları, evvel bu küçük yaraları kapatarak cildi makyaja hazırlar. Bunu yaparken de birtakım sanatkarların tuvalet kağıdı ve protez diş yapıştırıcısı üzere farklı malzemelere başvurduğunu nazaranbiliyoruz. Makyajla kapatılamayacağı düşünülen sararma ve morluklarla karşılaşıldığında ise çeşitli sıvı enjeksiyonları sayesinde cilt rengi nötrlenebiliyor.
Cilde yapılan makyajda ise ‘canlı’ göstermek emeliyle daha parlak gereçler kullanılır. Fondöten üzere kapatıcılar ise genelde püskürtme fırçası sayesinde uygulanır. Bunun niçini ise enjekte edilen sıvılar ötürüsıyla cildin hayli sıkı olması ve püskürtülerek uygulanan materyallerin cilt görünüme daha doğal durmasıdır. Dudaklarda ise vefattan daha sonra yaşanan çökmenin gözle görülür olmaması için gerekli durumlarda balmumu üzere gereçlere başvurulabiliyor.
Tabii bu kadarla kalınmıyor.
Biroldukça cenaze merasiminde ölen şahısların eline bir çiçek yahut farklı bir nesne konularak fotoğrafları çekilebilir. Bu sebeple makyaj sanatkarları, manikür ve pedikür yaparak el ve ayakları da küçük bir bakımdan geçiriyor.
Eğer kişi üzerinde bir otopsi gerçekleştiyse, kafatasında bu sürecin izleri kalabilir. Bunun için de vakit zaman peruk kullanılabiliyor.
Peki açık tabutla düzenlenen cenaze merasimleri hangi inançlarda var?
Birçoğunuzun kestirim edeceği üzere açık tabutla cenaze merasimi düzenleyip, ölen şahıslara makyaj yapmak çoklukla Hristiyanlık inancında görülen bir durum. En yaygın olduğu bölgeler ise ABD ve Kanada. Emsal bir uygulama bir daha Japon kültüründe de mevcut. Lakin bu uygulamalar büsbütün isteğe bağlı, yani bir mecburilik kelam konusu değil.
Ülkemizin yaygın inanışı olan İslam ise bu çeşit cenaze merasimlerini kesin bir lisanla yasaklıyor. Ölülerin yakıldığı Budizm, Hinduizm ve Yahudilik üzere inanışlarda da açık tabutla düzenlenen cenaze merasimlerini görmüyoruz. Ortodoks Museviler bunu kesin bir lisanlar yasaklıyor olsa da aslında ölülerin yakıldığı cenaze merasimlerinde buna pek de gerek olmadığını söyleyebiliriz.
II. Elizabeth’in cenazesi ise kapalı bir tabutta günlerdir dolaşıyor.
Tabii ki kraliçenin cenazesinin bozulmaması için de bir daha tahnit yolunun kullanıldığını iddia etmek kolay olsa gerek. Çünkü kraliyet ailesinde nesillerdir ölen bireyler, vücutlarının sağlam kalması için mumyalanmış yani tahnit edilmiştir.
II. Elizabeth’in cenazesinde ise bu durum biraz farklı. Zira Elizabeth’in ortasında bulunduğu tabut, içi büsbütün kurşunla kaplı ahşap bir tabut. Bu sayede de kraliçenin vücudu hiç bir biçimde hava almıyor ve ötürüsıyla da çürümesi yavaşlıyor. II. Elizabeth’in vücudu tüm bu süreçlerle beraber yaklaşık 1 yıl daha bozulmadan kalabilecek.
Her ne kadar ölen kişi, yakınları tarafınca son sefer hoş bir biçimde hatırlanıyor olsa da bizce bu tip cenaze merasimleri pek tüyler ürpertici. Pekala siz bu hususta ne düşünüyorsunuz? Sizce dehşetli mu yoksa düzgün bir şey mi?
Kaynaklar: Ranker 1, Ranker 2, Vox, Refinery29, OregonFuneral, Express