arkamikontrolet
New member
Beşerler; doğar, yaşar ve ölürler. Doğum ve vefatımız içinde yaşadığımız şeyler bizi tanımlar. Yaşadığımız tüm aşklar, tüm iş gerilimleri, tüm sıhhat meseleleri, tüm mutluluklarımız, tüm kederlerimiz, tüm çıktığımız seyahatler, doğum ve mevt dediğimiz bu iki nokta içinde bulunuyor. Şayet bu nokta içinde istediklerimizi yapamazsak, pişmanlıkla dolu bir son hayatış oluyoruz. Bunu yaşamamak için de ömrümüzü daha evvel yanlış yaşayan bireylerden çıkarım yaparak devam ettirmeliyiz.
Avustralyalı hemşire Bronnie Ware, 8 yıl boyunca İngiltere’de palyatik bakım hemşiresi olarak çalıştı. Ölmek üzere olan hastaları rahatlatmak için son haftalarında yanında olan Ware, bu insanların hayatının son faslında nelerden pişmanlık duyduğunu not etti. Hastaları ile dertleşen Ware, ondan sonrasındasında bu anılarını “Ölmedilk evvel en çok pişman olduğumuz 5 şey” isimli kitapta bir ortaya getirdi. Bizler de bugün sizlere Ware’in blog sayfasında deklare ettiğı insanların ölmedilk evvel pişman olduğu 5 şeyi sizlere sunacağız. Bu içerikteki pişmanlıklara bakarak, kendimize ders çıkarabiliriz.
Mevt döşeğindeki insanların pişmanlık duyduğu 5 şey
Keşke diğerlerinin benden beklediği üzere yaşamak yerine, düşlerimi gerçekleştirmeye cüret edebilseydim.
Keşke bu kadar epey çalışmasaydım.
Keşke hislerimi lisana getirmeye cüretim olsaydı.
Keşke arkadaşlarımla alakamı sürdürseydim.
Keşke kendime daha fazla keyifli olmak için müsaade verseydim.
Keşke oburlarının benden beklediği üzere yaşamak yerine, düşlerimi gerçekleştirmeye yürek edebilseydim.
Bronnie Ware’e bakılırsa beşerler; hayatlarının sona ermekte olduğunun farkına varıp geriye baktıklarında, hayalini kurdukları şeylerin hayli büyük bir kısmını gerçekleştirmediklerini görüyor ve pişman oluyorlar.
Keşke bu kadar fazlaca çalışmasaydım.
Hemşire Ware, bilhassa erkek hastaların büyük bir kısmının, işleri sebebiyle kendilerine, ailelerine ve dostlarına gereğince vakit ayıramadıkları için pişman olduğunu belirtiyor.
Keşke hislerimi lisana getirmeye yüreğim olsaydı.
bir fazlaca insanın diğerleriyle bağlarını makul bir seviyede tutmak ismine hislerini ve hislerini bastırdığını kaydeden Ware, bastırılan hislerin insan sıhhati üzerinde son derece olumsuz tesirleri olduğunu vurguladı.
Keşke arkadaşlarımla alakamı sürdürseydim.
İnsanların kendi ömürlerine hayli fazla odaklandığını ve bu yüzden de arkadaşlarıyla olan bağlantılarını yitirdiğini lakin vefat döşeğindeyken anladığını söyleyen Ware, ölmekte olan insanların en epeyce da eski arkadaşlarını özlediğini lisana getirdi.
Keşke kendime daha fazla keyifli olmak için müsaade verseydim.
Birçok insanın, mutluluğun temelinde bir ‘tercih’ olduğunu vefat anı yaklaşana dek fark edemediğini belirten Bronnie Ware; insanların, yalnızca rahat yaşamak uğruna eski alışkanlıklarına sıkı sıkıya bağlı kaldığını söz etti.
Alışkanlıklarından vazgeçmek istemeyen, öteki bir deyişle ‘değişim korkusu’ yaşayan insanların, daha fazla keyifli olma bahtını kendi elleriyle yok ettiklerini söyleyen Ware; hayattaki son günlerini yaşayan hastalarının, “Keşke daha epey gülseydim” , “Keşke aptalca şeyler yapmaktan bu kadar korkmasaydım” diyerek pişmanlıklarını lisana getirdiklerini kaydetti.
Avustralyalı hemşire Bronnie Ware, 8 yıl boyunca İngiltere’de palyatik bakım hemşiresi olarak çalıştı. Ölmek üzere olan hastaları rahatlatmak için son haftalarında yanında olan Ware, bu insanların hayatının son faslında nelerden pişmanlık duyduğunu not etti. Hastaları ile dertleşen Ware, ondan sonrasındasında bu anılarını “Ölmedilk evvel en çok pişman olduğumuz 5 şey” isimli kitapta bir ortaya getirdi. Bizler de bugün sizlere Ware’in blog sayfasında deklare ettiğı insanların ölmedilk evvel pişman olduğu 5 şeyi sizlere sunacağız. Bu içerikteki pişmanlıklara bakarak, kendimize ders çıkarabiliriz.
Mevt döşeğindeki insanların pişmanlık duyduğu 5 şey
Keşke diğerlerinin benden beklediği üzere yaşamak yerine, düşlerimi gerçekleştirmeye cüret edebilseydim.
Keşke bu kadar epey çalışmasaydım.
Keşke hislerimi lisana getirmeye cüretim olsaydı.
Keşke arkadaşlarımla alakamı sürdürseydim.
Keşke kendime daha fazla keyifli olmak için müsaade verseydim.
Keşke oburlarının benden beklediği üzere yaşamak yerine, düşlerimi gerçekleştirmeye yürek edebilseydim.
Bronnie Ware’e bakılırsa beşerler; hayatlarının sona ermekte olduğunun farkına varıp geriye baktıklarında, hayalini kurdukları şeylerin hayli büyük bir kısmını gerçekleştirmediklerini görüyor ve pişman oluyorlar.
Keşke bu kadar fazlaca çalışmasaydım.
Hemşire Ware, bilhassa erkek hastaların büyük bir kısmının, işleri sebebiyle kendilerine, ailelerine ve dostlarına gereğince vakit ayıramadıkları için pişman olduğunu belirtiyor.
Keşke hislerimi lisana getirmeye yüreğim olsaydı.
bir fazlaca insanın diğerleriyle bağlarını makul bir seviyede tutmak ismine hislerini ve hislerini bastırdığını kaydeden Ware, bastırılan hislerin insan sıhhati üzerinde son derece olumsuz tesirleri olduğunu vurguladı.
Keşke arkadaşlarımla alakamı sürdürseydim.
İnsanların kendi ömürlerine hayli fazla odaklandığını ve bu yüzden de arkadaşlarıyla olan bağlantılarını yitirdiğini lakin vefat döşeğindeyken anladığını söyleyen Ware, ölmekte olan insanların en epeyce da eski arkadaşlarını özlediğini lisana getirdi.
Keşke kendime daha fazla keyifli olmak için müsaade verseydim.
Birçok insanın, mutluluğun temelinde bir ‘tercih’ olduğunu vefat anı yaklaşana dek fark edemediğini belirten Bronnie Ware; insanların, yalnızca rahat yaşamak uğruna eski alışkanlıklarına sıkı sıkıya bağlı kaldığını söz etti.
Alışkanlıklarından vazgeçmek istemeyen, öteki bir deyişle ‘değişim korkusu’ yaşayan insanların, daha fazla keyifli olma bahtını kendi elleriyle yok ettiklerini söyleyen Ware; hayattaki son günlerini yaşayan hastalarının, “Keşke daha epey gülseydim” , “Keşke aptalca şeyler yapmaktan bu kadar korkmasaydım” diyerek pişmanlıklarını lisana getirdiklerini kaydetti.