Dahi kafalar
New member
Mike Pence ile ilgili bir şey var: Her fırsatta kendini omurgasız bir gelincik olarak gösteriyor.
Daha geçen Çarşamba günü yaptığı bir konuşmada Pence, çağrılırsa 6 Ocak komitesi önünde ifade vermeyi “düşüneceğini” söyledi. Bu ne anlama geliyor? Onunla konuşmak istiyorlar ve o bunu biliyor.
Haftalardır, Pence’in avukatının ve heyetin, onun müfettişlerle konuşması konusunda gayri resmi bir şekilde konuştuğunu biliyoruz.
Zorlanmış gibi görünmesi için mahkeme celbi mi arıyor? Sadece suları mı bulandırıyor? Pence ile söylemek her zaman zordur. Belirsiz inançları olan insanlar belirsiz bir şekilde iletişim kurmaya mahkumdur.
Geçen Ocak ayında, bir kalabalık Capitol’e gitti ve Pence’in hayatını tehdit etti. İsyancılar, “Mike Pence’i asın!” diye bağırdı. Darağacı dikildi. İsyancılardan zar zor kurtuldu.
Ve yine de bu adam, Donald Trump’ın tarikatıyla dalga geçmek istememe siyasetine o kadar kaptırmış ki, eski başkan ve o korkunç gün hakkındaki yorumlarının çoğunda hafifçe basıyor.
Pence, Trump’a gerçekten karşı çıkmadan kendisi ve Trump arasına biraz mesafe koymaya çalışırken, halk dolambaçlı ifadeleri ayrıştırmaya bırakıldı.
Pence, başkan seçilme şansı olduğuna dair bir yanılgı içinde görünüyor. Hangi dünyada? Trump’ın tarikatı ondan hâlâ nefret ediyor ve hiçbir Demokrat ona oy vermek için geçemez.
Belki de Trump’ın birçok skandalından birinin eski başkan için geçerli olacağını umuyor. Ancak bu durumda bile, Trump 2.0, Ron DeSantis, mantoyu almak için orada olacak.
Belki Pence, onun gibi daha geleneksel bir Cumhuriyetçinin devreye girmesini bekleyen, kendi gibi daha geleneksel bir Cumhuriyetçinin devreye girmesini bekleyen, giysinin eteğine dokunan ama deli gömleğini giymemiş, sessizce küstahça somurtan yeterince eski tarz, ana hat Cumhuriyetçisi olduğuna inanıyor. Trump değil ama Trump komşuydu.
Bu, elbette, kör hırsla şişirilmiş bir fantezidir.
Neredeyse hiç kimse bir Başkan Pence istemiyor. Bir kulvarı ya da pek şansı yok. Korkunç bir politikacı. Vali olduğu Indiana’daki Cumhuriyetçiler bile, Trump’ın onu başkan yardımcılığına aday göstermesi ve eyaletten almasından mutluydu, çünkü Pence’in görev süresi çok gergindi.
Trump, 2016’da başkan yardımcılığı için Pence’i düşünürken, CNN şunları bildirdi: “Pence’i valilik yarışından çıkarmak, birkaç üst düzey Indiana Cumhuriyetçi yetkilisi, yardımcısı ve operatörü, eyalet GOP’unun yıllarca süren sosyal kargaşadan kaçmasına izin vereceğini söyledi. eşcinsel evlilik ve din özgürlüğü üzerine savaşlar.”
Gerçek bir dini kimliğe sahip olmayan üç kez evli bir gösterişçi olan Trump, Cumhuriyetçilere güvence vermek için 2016’da Pence’e ihtiyaç duydu. Ne de olsa Trump, İncil’in en sevdiği kitap olduğunu söyleyen ama favori bir ayeti isimlendirmekte zorlanan adamdı. 2015’te bunu yapması istendiğinde, şu inanılmaz cevaptan kaçındı: “İncil hakkında konuştuğumda, bu çok kişisel, bu yüzden konuya girmek istemiyorum” dedi. “İncil benim için çok şey ifade ediyor ama ayrıntılara girmek istemiyorum.”
Saçma. Kişiye özel? En sevdiğiniz İncil ayetini paylaşmak, tıbbi geçmişinizi paylaşmak gibi değildir. Mukaddes Kitap, Hıristiyanları, İncil’i bir kart oyunundaki eliniz gibi korumaya değil, Müjde’yi paylaşmaya defalarca teşvik eder.
2 Timoteos 4:2’de şöyle diyor: “Sözü vaaz edin; sezonda ve sezon dışında hazır olun; tam bir sabır ve öğretimle azarlayın, azarlayın ve teşvik edin.”
Trump, Pence’i aday arkadaşı olarak seçtiğinde, ona üstesinden gelebileceği bir rol veriyordu. Pence, Trump’ın dini kalkanı olurdu: dik, basit ve itaatkar. Pence’in sadece aşık bir genç gibi herkesin önünde Trump’a fışkırtması gerekiyordu. İş bitmiş.
Dört yıl boyunca Pence, bir kucak köpeği kadar sadık patronu övdü ve alkışladı.
Sonra Pence, diğerlerinin zaten bildiğini fark etti: Trump ile tüm ilişkiler işlemseldir ve sadakat karşılıklı değildir.
Sözde dindar adam Pence, Trump’ın her türlü dürüst olmayan ve ahlaksız davranışını korudu ve mazur gösterdi, ancak yalnızca Trump’ın öfkesine maruz kaldı. Ama yine de Pence, kendisinin yaptığı yanlışı tam olarak itiraf edemez.
Trump yıllarında, Pence bir kolaylaştırıcı ve bir suç ortağıydı. Hepsinin zulmünü, suçunu, yozlaşmasını paylaştı. Bu, her zaman aktif bir katılımcı olduğu anlamına gelmez, ancak Trump’ı satmaya yardımcı oldu ve sürekli olarak onu savundu.
Evet, Pence 6 Ocak’ta doğru olanı yaptı ama bu, o zamana kadar kendini bir korkak gibi taşıdığı gerçeğini değiştirmiyor. Çarşamba konuşmasını yaptığında, FBI’ın Mar-a-Lago’yu aramasıyla ilgili bir soruya bile alaycı bir cevap verdi. FBI tabanını savundu, ancak yine de başsavcıyı “sorumlu” tutabileceğimizi söyledi. Onu ne için sorumlu tutalım?
Bu, her zaman her iki şekilde de olmasını isteyen daha fazla Pence çift konuşmasıydı.
Pence’i daha önce çok saymış olsaydım, onu hayal kırıklığına uğrattığımı söylerdim. Ama asla yapmadım.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook ve Twitter (@zeynep) , ve Instagram .
Daha geçen Çarşamba günü yaptığı bir konuşmada Pence, çağrılırsa 6 Ocak komitesi önünde ifade vermeyi “düşüneceğini” söyledi. Bu ne anlama geliyor? Onunla konuşmak istiyorlar ve o bunu biliyor.
Haftalardır, Pence’in avukatının ve heyetin, onun müfettişlerle konuşması konusunda gayri resmi bir şekilde konuştuğunu biliyoruz.
Zorlanmış gibi görünmesi için mahkeme celbi mi arıyor? Sadece suları mı bulandırıyor? Pence ile söylemek her zaman zordur. Belirsiz inançları olan insanlar belirsiz bir şekilde iletişim kurmaya mahkumdur.
Geçen Ocak ayında, bir kalabalık Capitol’e gitti ve Pence’in hayatını tehdit etti. İsyancılar, “Mike Pence’i asın!” diye bağırdı. Darağacı dikildi. İsyancılardan zar zor kurtuldu.
Ve yine de bu adam, Donald Trump’ın tarikatıyla dalga geçmek istememe siyasetine o kadar kaptırmış ki, eski başkan ve o korkunç gün hakkındaki yorumlarının çoğunda hafifçe basıyor.
Pence, Trump’a gerçekten karşı çıkmadan kendisi ve Trump arasına biraz mesafe koymaya çalışırken, halk dolambaçlı ifadeleri ayrıştırmaya bırakıldı.
Pence, başkan seçilme şansı olduğuna dair bir yanılgı içinde görünüyor. Hangi dünyada? Trump’ın tarikatı ondan hâlâ nefret ediyor ve hiçbir Demokrat ona oy vermek için geçemez.
Belki de Trump’ın birçok skandalından birinin eski başkan için geçerli olacağını umuyor. Ancak bu durumda bile, Trump 2.0, Ron DeSantis, mantoyu almak için orada olacak.
Belki Pence, onun gibi daha geleneksel bir Cumhuriyetçinin devreye girmesini bekleyen, kendi gibi daha geleneksel bir Cumhuriyetçinin devreye girmesini bekleyen, giysinin eteğine dokunan ama deli gömleğini giymemiş, sessizce küstahça somurtan yeterince eski tarz, ana hat Cumhuriyetçisi olduğuna inanıyor. Trump değil ama Trump komşuydu.
Bu, elbette, kör hırsla şişirilmiş bir fantezidir.
Neredeyse hiç kimse bir Başkan Pence istemiyor. Bir kulvarı ya da pek şansı yok. Korkunç bir politikacı. Vali olduğu Indiana’daki Cumhuriyetçiler bile, Trump’ın onu başkan yardımcılığına aday göstermesi ve eyaletten almasından mutluydu, çünkü Pence’in görev süresi çok gergindi.
Trump, 2016’da başkan yardımcılığı için Pence’i düşünürken, CNN şunları bildirdi: “Pence’i valilik yarışından çıkarmak, birkaç üst düzey Indiana Cumhuriyetçi yetkilisi, yardımcısı ve operatörü, eyalet GOP’unun yıllarca süren sosyal kargaşadan kaçmasına izin vereceğini söyledi. eşcinsel evlilik ve din özgürlüğü üzerine savaşlar.”
Gerçek bir dini kimliğe sahip olmayan üç kez evli bir gösterişçi olan Trump, Cumhuriyetçilere güvence vermek için 2016’da Pence’e ihtiyaç duydu. Ne de olsa Trump, İncil’in en sevdiği kitap olduğunu söyleyen ama favori bir ayeti isimlendirmekte zorlanan adamdı. 2015’te bunu yapması istendiğinde, şu inanılmaz cevaptan kaçındı: “İncil hakkında konuştuğumda, bu çok kişisel, bu yüzden konuya girmek istemiyorum” dedi. “İncil benim için çok şey ifade ediyor ama ayrıntılara girmek istemiyorum.”
Saçma. Kişiye özel? En sevdiğiniz İncil ayetini paylaşmak, tıbbi geçmişinizi paylaşmak gibi değildir. Mukaddes Kitap, Hıristiyanları, İncil’i bir kart oyunundaki eliniz gibi korumaya değil, Müjde’yi paylaşmaya defalarca teşvik eder.
2 Timoteos 4:2’de şöyle diyor: “Sözü vaaz edin; sezonda ve sezon dışında hazır olun; tam bir sabır ve öğretimle azarlayın, azarlayın ve teşvik edin.”
Trump, Pence’i aday arkadaşı olarak seçtiğinde, ona üstesinden gelebileceği bir rol veriyordu. Pence, Trump’ın dini kalkanı olurdu: dik, basit ve itaatkar. Pence’in sadece aşık bir genç gibi herkesin önünde Trump’a fışkırtması gerekiyordu. İş bitmiş.
Dört yıl boyunca Pence, bir kucak köpeği kadar sadık patronu övdü ve alkışladı.
Sonra Pence, diğerlerinin zaten bildiğini fark etti: Trump ile tüm ilişkiler işlemseldir ve sadakat karşılıklı değildir.
Sözde dindar adam Pence, Trump’ın her türlü dürüst olmayan ve ahlaksız davranışını korudu ve mazur gösterdi, ancak yalnızca Trump’ın öfkesine maruz kaldı. Ama yine de Pence, kendisinin yaptığı yanlışı tam olarak itiraf edemez.
Trump yıllarında, Pence bir kolaylaştırıcı ve bir suç ortağıydı. Hepsinin zulmünü, suçunu, yozlaşmasını paylaştı. Bu, her zaman aktif bir katılımcı olduğu anlamına gelmez, ancak Trump’ı satmaya yardımcı oldu ve sürekli olarak onu savundu.
Evet, Pence 6 Ocak’ta doğru olanı yaptı ama bu, o zamana kadar kendini bir korkak gibi taşıdığı gerçeğini değiştirmiyor. Çarşamba konuşmasını yaptığında, FBI’ın Mar-a-Lago’yu aramasıyla ilgili bir soruya bile alaycı bir cevap verdi. FBI tabanını savundu, ancak yine de başsavcıyı “sorumlu” tutabileceğimizi söyledi. Onu ne için sorumlu tutalım?
Bu, her zaman her iki şekilde de olmasını isteyen daha fazla Pence çift konuşmasıydı.
Pence’i daha önce çok saymış olsaydım, onu hayal kırıklığına uğrattığımı söylerdim. Ama asla yapmadım.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook ve Twitter (@zeynep) , ve Instagram .