Dahi kafalar
New member
Ölümcül bir virüs göz ardı edilemez, hapse atılamaz, sürgüne gönderilemez veya başka bir yere götürülemez – ayrıca büyük bir ekonomik maliyet olmadan kilit altına alınamaz. Bu, Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’i zor durumda bırakıyor. Belki de bugüne kadarki en sert düşmanı olan salgın, gücünün sınırlarını açıkça ortaya koydu.
Son birkaç hafta özellikle acı vericiydi. Ülkedeki günlük enfeksiyonlar 35.000 civarında seyrederken, muhtemelen eksik sayılan resmi rakamlar her gün binden fazla ölüm kaydediyor. (Ve bu, Rusya’da yeni bulunan Omicron varyantının geniş çapta dolaşıma girmesinden önceydi. ) Sefalet büyük ölçüde ülkedeki düşük aşılama oranından kaynaklanıyor: Neredeyse bir yıl süren bir kampanyadan sonra, ülke halkının sadece yüzde 41’i tam olarak aşılandı, daha düşük bir oran Laos veya Cape Verde’dekinden daha fazla.
Kremlin kendini suçluyor. Rusya’nın entelektüel, idari ve teknolojik kapasiteleri göz önüne alındığında, başarılı bir aşı sunumu mümkün olmalıydı. Bunun yerine yetkililer, muzafferlik ve korku tellallığı arasında gidip gelen çelişkili mesajlarla ve gelişigüzel uygulanan sınırlama önlemleriyle halkın güvenini ölümcül şekilde aşındırdı.
Sonuç, güvensiz, şüpheci bir halk – bağımsız bir anket şirketi olan Levada Center’ın en son anketi, aşı tereddütünü yüzde 36’ya koyuyor – ve daha önce rejim dostu rakamların başını çektiği büyüyen bir aşı karşıtı hareket ortalığı karıştırıyor. . Genellikle beğenisine göre olmayan duyguları bastırmakta usta olan Bay Putin’in bu konuda çok şey yapabileceği açık değil.
Aşı karşıtı hareket, önce yetkililer tarafından verilen hatları kullanır. Mart 2020’de önde gelen bir Rus doktor olan Leonid Roshal, yeni koronavirüsün sıradan gripten daha tehlikeli olmadığını iddia etti ve hatta aksini söyleyenler için kovuşturma talep etti. Salgının gerçek kapsamı ortaya çıktıkça ve Avrupa başkentleri karantinaya alınırken, devlet medyası ve yetkililer, Moskova’nın “açıklığını” överek çeşitli bölgelerdeki feci salgın raporlarını küçümsedi veya görmezden geldi. ”
Takip eden aylarda, devlet televizyonu Batılı aşılarla ilgili komplo teorilerini seve seve yayarak aşının etkinliği konusunda şüphe uyandırdı. Batılı izleyicilerini istikrarlı bir komplo diyetiyle besleyen Russia Today, evde aşı karşıtlarını aktif olarak desteklemiş gibi görünüyor. Hükümet ve medya, 2021 yazında zorunlu aşılamayı zorunlu kılarak ve aşı karşıtı komploları çökerterek tavrını değiştirdiğinde artık çok geçti.
Dünyanın ilk kayıtlı aşısını, sözde Batı’ya karşı bir zafer ilan etme telaşı, aşı şüphecilerine bir başka hediyeydi. Klinik deneylerin tam listesini tamamlamadan önce yayınlanan Sputnik V’i “denenmemiş” olarak adlandırıyorlar ve “yasadışı tıbbi deneylerde yer almayı reddediyorlar. Şüpheli bir şekilde tutarsız resmi istatistikler ve politika tersine çevrilmesi – örneğin Moskova’da aşılananlar için bir QR kod sistemi veya bölgesel maske zorunlulukları – halkın güvenini daha da sarstı.
Sürekli olarak, kökten bir aşı karşıtı hareket şekillendi. Şu anki odak noktası, 12 Kasım’da tanıtılan ve zorunlu olmayan herhangi bir kamu tesisine girmek isteyen Rusların aşı durumlarını doğrulayan bir QR kodu sunmalarını gerektiren bir yasa tasarısı. Parlamentodaki iki ana akım sol parti ya da Duma, yeni yasaya karşı çıkarak onu “kışkırtıcı” ve “faşist” olarak nitelendirdi. Eleştiriler karşısında Duma, daha fazla istişarelere izin vermek için tasarının bir ay daha erteleneceğini duyurdu.
Tasarıya karşı çıkanlar daha sonra yerel yetkililerin sosyal medyasını şikayetlerle doldurdu. Duma’nın sözcüsü, bir mesajlaşma servisi olan Telegram hakkında halkın geri bildirimini istediğinde, 725.000’den fazla kızgın yorumla boğuldu. Çevrimiçi, aktivistler cehennemi büyüttü. Protestolar internetle sınırlı kalmadı.
Rusya’da aşı karşıtı duyguları araştıran bir sosyal antropolog olan Alexandra Arkhipova, Rusya’nın bölgelerinde aşıyla ilgili toplumsal rahatsızlıklarda keskin bir artış olduğunu kaydetti – Ekim’de sadece bir düzineden Kasım’da yüzün üzerine çıktı. Birkaç düzine insanın kendilerini korumak için “iyi çar”a yapılan çağrıyı yüksek sesle okuduğu, çoğunlukla barışçıl toplantılar olarak başlayan bu protestolar, şimdi genellikle devlet dairelerini “işgal eden” ve güvenlik ve polis memurlarıyla fiziksel tartışmalara giren insan gruplarını içeriyor.
Geçen yıl Paris, Brüksel ve Berlin’de görülen kitlesel gösterilerden hala uzak. Ancak bu, halkın muhalefetinin son zamanlarda neredeyse tamamen yasa dışı olduğu ve siyasi muhalefet üyelerinin koronavirüs önlemlerini görünürde ihlal ettikleri için ev hapsine alındığı Rusya’da önemli bir gelişme.
Buna karşılık, Rus devletine ait ve sadık medya, genellikle Putin karşıtı muhalefet için ayrılan gaddarlıkla aşı şüphecilerine küfür etti. Russia Today’in genel yayın yönetmeni Margarita Simonyan – kendisi Ocak 2020’de koronavirüsün yalnızca “etnik Çinlileri” etkilediğini iddia etti – Telegram kanalında aşı karşıtı aktivistlerin temel “bilişsel yetenekleri hakkında şüpheleri olduğunu” yazdı. Ancak “sosyopatik” “aşı karşıtı yarım akıllıları” kınamak pek çok kişinin kalbini ve zihnini kazanmaya yetmiyor – ne de yerli aşı karşıtı hareketi Rusya’yı baltalamak için yabancı bir komplo olarak resmetmeye çalışmıyor.
Bunun nedeni, aşı şüphecilerinin, Kremlin karşıtı aktivistlerin olağan saflarından çıkmamasıdır. Aslında, hareketin başını yakın zamanda Anavatan için Liyakat Nişanı alan son derece süslü aktris Maria Shukshina ve sarı bir Davut Yıldızı taktığı için ünlenen popüler bir aktör olan Egor Beroev gibi ünlüler yönetiyor. Muhalefetle başa çıkmak için olağan oyun kitabı – yasal, fiziksel ve medya tacizi, keyfi tutuklamalar ve kanguru davaları – uygulanamaz.
Bay Putin ikilem konusunda hassas görünüyor. Bildirildiğine göre popülaritesini korumak için yeni kısıtlamalar ilan etme yükünü defalarca hükümet yetkililerine ve yerel valilere kaydırdı ve toplum içinde maske takmıyor. Beladan kurtulma yolunu seçemeyen ve insanları çok fazla kızdırmaktan çekinen Kremlin sıkıştı: Açıkçası, Bay Putin gibi otoriter bir hükümdarın nüfusuna zorlayabileceklerinin bir sınırı var. Bu arada Ruslar binlerce ölmeye devam ediyor.
Nisan ayında işler farklı görünüyordu. Diğer ülkeler, Bay Putin birliğin durumu konuşmasında övündü, “salgının zorluklarıyla Rusya’da yaptığımız kadar etkili bir şekilde baş edemediler. ” Görünüşe göre bu değerlendirme biraz erken oldu.
Alexey Kovalev (@Alexey__Kovalev), bağımsız bir Rus haber kaynağı olan Meduza’da soruşturma editörüdür.
The Times yayınlamaya kararlıdır harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: harfler@nytimes. com .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve Instagram .
Son birkaç hafta özellikle acı vericiydi. Ülkedeki günlük enfeksiyonlar 35.000 civarında seyrederken, muhtemelen eksik sayılan resmi rakamlar her gün binden fazla ölüm kaydediyor. (Ve bu, Rusya’da yeni bulunan Omicron varyantının geniş çapta dolaşıma girmesinden önceydi. ) Sefalet büyük ölçüde ülkedeki düşük aşılama oranından kaynaklanıyor: Neredeyse bir yıl süren bir kampanyadan sonra, ülke halkının sadece yüzde 41’i tam olarak aşılandı, daha düşük bir oran Laos veya Cape Verde’dekinden daha fazla.
Kremlin kendini suçluyor. Rusya’nın entelektüel, idari ve teknolojik kapasiteleri göz önüne alındığında, başarılı bir aşı sunumu mümkün olmalıydı. Bunun yerine yetkililer, muzafferlik ve korku tellallığı arasında gidip gelen çelişkili mesajlarla ve gelişigüzel uygulanan sınırlama önlemleriyle halkın güvenini ölümcül şekilde aşındırdı.
Sonuç, güvensiz, şüpheci bir halk – bağımsız bir anket şirketi olan Levada Center’ın en son anketi, aşı tereddütünü yüzde 36’ya koyuyor – ve daha önce rejim dostu rakamların başını çektiği büyüyen bir aşı karşıtı hareket ortalığı karıştırıyor. . Genellikle beğenisine göre olmayan duyguları bastırmakta usta olan Bay Putin’in bu konuda çok şey yapabileceği açık değil.
Aşı karşıtı hareket, önce yetkililer tarafından verilen hatları kullanır. Mart 2020’de önde gelen bir Rus doktor olan Leonid Roshal, yeni koronavirüsün sıradan gripten daha tehlikeli olmadığını iddia etti ve hatta aksini söyleyenler için kovuşturma talep etti. Salgının gerçek kapsamı ortaya çıktıkça ve Avrupa başkentleri karantinaya alınırken, devlet medyası ve yetkililer, Moskova’nın “açıklığını” överek çeşitli bölgelerdeki feci salgın raporlarını küçümsedi veya görmezden geldi. ”
Takip eden aylarda, devlet televizyonu Batılı aşılarla ilgili komplo teorilerini seve seve yayarak aşının etkinliği konusunda şüphe uyandırdı. Batılı izleyicilerini istikrarlı bir komplo diyetiyle besleyen Russia Today, evde aşı karşıtlarını aktif olarak desteklemiş gibi görünüyor. Hükümet ve medya, 2021 yazında zorunlu aşılamayı zorunlu kılarak ve aşı karşıtı komploları çökerterek tavrını değiştirdiğinde artık çok geçti.
Dünyanın ilk kayıtlı aşısını, sözde Batı’ya karşı bir zafer ilan etme telaşı, aşı şüphecilerine bir başka hediyeydi. Klinik deneylerin tam listesini tamamlamadan önce yayınlanan Sputnik V’i “denenmemiş” olarak adlandırıyorlar ve “yasadışı tıbbi deneylerde yer almayı reddediyorlar. Şüpheli bir şekilde tutarsız resmi istatistikler ve politika tersine çevrilmesi – örneğin Moskova’da aşılananlar için bir QR kod sistemi veya bölgesel maske zorunlulukları – halkın güvenini daha da sarstı.
Sürekli olarak, kökten bir aşı karşıtı hareket şekillendi. Şu anki odak noktası, 12 Kasım’da tanıtılan ve zorunlu olmayan herhangi bir kamu tesisine girmek isteyen Rusların aşı durumlarını doğrulayan bir QR kodu sunmalarını gerektiren bir yasa tasarısı. Parlamentodaki iki ana akım sol parti ya da Duma, yeni yasaya karşı çıkarak onu “kışkırtıcı” ve “faşist” olarak nitelendirdi. Eleştiriler karşısında Duma, daha fazla istişarelere izin vermek için tasarının bir ay daha erteleneceğini duyurdu.
Tasarıya karşı çıkanlar daha sonra yerel yetkililerin sosyal medyasını şikayetlerle doldurdu. Duma’nın sözcüsü, bir mesajlaşma servisi olan Telegram hakkında halkın geri bildirimini istediğinde, 725.000’den fazla kızgın yorumla boğuldu. Çevrimiçi, aktivistler cehennemi büyüttü. Protestolar internetle sınırlı kalmadı.
Rusya’da aşı karşıtı duyguları araştıran bir sosyal antropolog olan Alexandra Arkhipova, Rusya’nın bölgelerinde aşıyla ilgili toplumsal rahatsızlıklarda keskin bir artış olduğunu kaydetti – Ekim’de sadece bir düzineden Kasım’da yüzün üzerine çıktı. Birkaç düzine insanın kendilerini korumak için “iyi çar”a yapılan çağrıyı yüksek sesle okuduğu, çoğunlukla barışçıl toplantılar olarak başlayan bu protestolar, şimdi genellikle devlet dairelerini “işgal eden” ve güvenlik ve polis memurlarıyla fiziksel tartışmalara giren insan gruplarını içeriyor.
Geçen yıl Paris, Brüksel ve Berlin’de görülen kitlesel gösterilerden hala uzak. Ancak bu, halkın muhalefetinin son zamanlarda neredeyse tamamen yasa dışı olduğu ve siyasi muhalefet üyelerinin koronavirüs önlemlerini görünürde ihlal ettikleri için ev hapsine alındığı Rusya’da önemli bir gelişme.
Buna karşılık, Rus devletine ait ve sadık medya, genellikle Putin karşıtı muhalefet için ayrılan gaddarlıkla aşı şüphecilerine küfür etti. Russia Today’in genel yayın yönetmeni Margarita Simonyan – kendisi Ocak 2020’de koronavirüsün yalnızca “etnik Çinlileri” etkilediğini iddia etti – Telegram kanalında aşı karşıtı aktivistlerin temel “bilişsel yetenekleri hakkında şüpheleri olduğunu” yazdı. Ancak “sosyopatik” “aşı karşıtı yarım akıllıları” kınamak pek çok kişinin kalbini ve zihnini kazanmaya yetmiyor – ne de yerli aşı karşıtı hareketi Rusya’yı baltalamak için yabancı bir komplo olarak resmetmeye çalışmıyor.
Bunun nedeni, aşı şüphecilerinin, Kremlin karşıtı aktivistlerin olağan saflarından çıkmamasıdır. Aslında, hareketin başını yakın zamanda Anavatan için Liyakat Nişanı alan son derece süslü aktris Maria Shukshina ve sarı bir Davut Yıldızı taktığı için ünlenen popüler bir aktör olan Egor Beroev gibi ünlüler yönetiyor. Muhalefetle başa çıkmak için olağan oyun kitabı – yasal, fiziksel ve medya tacizi, keyfi tutuklamalar ve kanguru davaları – uygulanamaz.
Bay Putin ikilem konusunda hassas görünüyor. Bildirildiğine göre popülaritesini korumak için yeni kısıtlamalar ilan etme yükünü defalarca hükümet yetkililerine ve yerel valilere kaydırdı ve toplum içinde maske takmıyor. Beladan kurtulma yolunu seçemeyen ve insanları çok fazla kızdırmaktan çekinen Kremlin sıkıştı: Açıkçası, Bay Putin gibi otoriter bir hükümdarın nüfusuna zorlayabileceklerinin bir sınırı var. Bu arada Ruslar binlerce ölmeye devam ediyor.
Nisan ayında işler farklı görünüyordu. Diğer ülkeler, Bay Putin birliğin durumu konuşmasında övündü, “salgının zorluklarıyla Rusya’da yaptığımız kadar etkili bir şekilde baş edemediler. ” Görünüşe göre bu değerlendirme biraz erken oldu.
Alexey Kovalev (@Alexey__Kovalev), bağımsız bir Rus haber kaynağı olan Meduza’da soruşturma editörüdür.
The Times yayınlamaya kararlıdır harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: harfler@nytimes. com .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve Instagram .