Dahi kafalar
New member
Bret Stephens:Gail, umarım güzel bir Şükran Günü geçirmişsindir. Perşembe günü iki büyük keşif yaptık. İlki kremalı kurutulmuş tatlı mısırdı. İkincisi, ilk olarak Güney Afrika’daki bilim adamları tarafından tanımlanan Covid’in Omicron varyantıydı. Sanırım mısırın cron’dan daha iyi düştüğünü söyleyebilirsin.
Vakalarda, hastaneye yatışlarda ve ölümlerde yeni bir büyük artış yaşarsak, karantinaya geri dönmeli miyiz? Ya da farklı şeyler yapmak?
Gail Collins: Harika zaman geçirdik Bret. Şükran günü en sevdiğim tatillerden biridir. Her yıl gelen aynı eski çetemiz vardı. Pandemi olmayan her yıl. Onlardan biri ertesi sabah bana hayatın ne kadar güzel olduğunu “normale dönmüş” gibi hissettirdiğini yazdı. ”
Tam olarak böyle hissettim, ama haklısın – birdenbire yeni bir virüs çeşidiyle karşı karşıyayız. Acil planım, tüm güvenlik protokollerini takip etmek, aksi takdirde olmuyormuş gibi davranmak.
Tüm çekimlerim var, alışverişe veya seyahate çıktığımda maske takıyorum. Ama evde kalmıyorum. Hala restoranlara, oyunlara, konserlere gidiyor ve tatil gezileri planlıyor. Bunun sorumsuz olduğunu mu düşünüyorsun?
Bret: Bence mantıklı, gerekli ve cesur.
Gail: Bir caz kulübüne gitmek için rozet beklemiyorum ama teşekkürler. Devam et.
Bret:Birdland Tarikatı’nı sadece senin için yaratacağız, Gail.
Covid’e geri dönelim: Toplulukları kilitleyerek ve sınırları kapatarak veya yeni ilaçlar sunarak onu ortadan kaldırabileceğimizi varsaymayı bırakmalıyız. Riski ortadan kaldıramayız, ancak özellikle daha yüksek risk faktörlerine sahip insanlar için çeşitli konaklama türleri yaratarak onu azaltabiliriz. Umarız aşılar ve terapötikler, ortaya çıktıkça ve geliştikçe yeni varyantları yakalamaya devam eder. Ama sonuç olarak, hala mümkün olduğunca normale yakın yaşamaya devam etmeliyiz: çocukları okula göndermek, arkadaşlarını görmelerine izin vermek, işlerimize gitmek, sosyalleşmek, en sevdiğimiz restoranlarda yemek yemek, kültürü tüketmek ve diğer her şey.
Bütün bunlar, Biden yönetiminin Afrika’daki bazı ülkelerden seyahatleri kapatmasının bir hata olduğunu söylemek. Kapatmaları kapatmalıyız, nokta.
Gail:Hmm. Bilim adamları en yeni varyant hakkında daha fazla bilgi alana kadar Afrika’dan seyahate biraz ara vermemeli miyiz bilmiyorum.
Bret: Tahminim, muhtemelen zaten burada, söylediğim için üzgünüm. Daha iyi haber Gail, Gürcistan’da Ahmaud Arbery’nin korkunç cinayetinden suçlu bulundu. Senin düşüncelerin …
Gail: Neredeyse tamamı beyazlardan oluşan bir jürinin korkunç bir ırkçı cinayeti bu kadar çabuk bozduğu bir davayı görmek beni rahatlattı. Kanıtlar o kadar açıktı ki, farklı bir sonuç hayal etmek zor olurdu. Ancak fark etmiş olabileceğiniz gibi, sıkıntılı zamanlarda yaşıyoruz.
Bret: Tüm sorunlarımıza rağmen, bu ülkede gerçekten de anlamlı bir ırksal ilerleme olduğunu hatırlatmak isteriz. 50 yıl önce aynı kararı vereceğinizden şüpheliyim ve sadece katillerden biri onları suçu işlerken filme alacak kadar aptal olduğu için değil.
Gail:Korkunç suçlardan bahsetmişken, savcılara göre Darrell Brooks adında bir sürücünün yürüyüşçülere çarptığı ve altı kişiyi öldürdüğü Wisconsin’deki geçit töreni trajedisine ne dersiniz?
Bret: Yürek parçalayıcı. Ve çirkin. Brooks’un bir fil hortumu kadar uzun bir sabıka kaydı vardı ve bildirildiğine göre, yakın zamanda öfkesinde kullandığı Ford Escape ile bir kadını ezmeye çalışmış. Yine de 1000 dolarlık kefaletle serbest kaldı. Bu bana çılgınca geliyor, kefalet reformu için bastırmaya devam eden Demokratlar için politik olarak intihardan bahsetmiyorum bile.
Gail: Ben kefalet taraftarı değilim, nokta. Şiddet içeren suçlamalar söz konusu olduğunda bile, yargıç, sanığın serbest bırakılması halinde tekrar grev yapabileceğini gösteren bir geçmişi olup olmadığına karar vermelidir.
Kötü bir sicil varsa, mahkum hapiste kalır ve kovuşturma hızlı bir yargılamaya geçmek zorundadır. Brooks gibi bir adam 1000 $ veya 50.000 $ kefaletle serbest olduğu için kendini tutmayacaktır. Daha önce şiddet veya ciddi bir kaçma tehdidi geçmişi yoksa, sanık yargılanana kadar serbest bırakılmalıdır.
Ancak sorun şu ki, sistemde reform yapmak pahalı olacaktır.
Yani, ahem, daha fazla devlet harcaması…
Bret:Tamam, merak ettim. Lütfen fikrinizin işe yaraması için paranın nereye harcanması gerektiği hakkında biraz daha bilgi verin.
Gail: Sistemi çok daha hızlı hareket ettirmek için çok daha fazla yargıç, mahkeme memuru, kamu savunucusu ve yedek personel. Duruşmalarına kadar çok daha fazla insanı kapalı tutmamız gereken hapishane tesislerinden bahsetmiyorum bile.
Bret: Belki biri kahveme ayahuasca koymuştur. Sana katılıyorum Gail.
Kefalet reformunu savunanların haklı bir yanı var, o da masumiyet karinesine borçlu olan insanları kefalet ödeyemedikleri için aylarca veya yıllarca hapiste tutmanın çok çirkin olması. Önerdiğiniz gibi, cevap onlara Altıncı Değişikliği hızlı bir yargılama hakkını vermektir, bu da yıllar değil haftalar veya aylar sürmesi gerekir. Bu, milyarlarca daha fazla harcama gerektiriyorsa, onu desteklerim.
Gail:Mutlu bayramlar!
Bret:Donald Trump’tan Nancy Pelosi’ye kadar herkesin geride kalabileceği daha iyi bir ceza adaleti sistemine giden iki taraflı bir yol var, buna Rikers Adası gibi yerlerde rezalet haline gelen daha iyi hapishane koşulları ve hapishane duvarları içindeki daha büyük rehabilitasyon çabaları da dahil. hapiste uyuşturucu rehabilitasyonu dahil. Reform yanlılarının entrikayı kaybettiğini düşündüğüm yerde, şiddete meyilli olduğu kanıtlanan insanların özgür olduğunu iddia etmek var. Yapacağı tek şey, Waukesha’daki gibi öfkeye yol açarken, herhangi bir reform biçimine karşı halkın tepkisini garanti altına almaktır.
Sana suçla ilgili başka bir soru, Gail: Kamuya açık uyuşturucu kullanımı veya hırsızlık gibi yaşam kalitesi suçlarını şiddetle polislik yapmak ve kovuşturmak hakkında ne düşünüyorsun?
Gail:Yasa – ve onu destekleyen sistem – sınıf, ırk veya gelirden bağımsız olarak insanlara aynı cezayı veriyorsa, muhtemelen onunla iyiyim. Hırsızlık yaparken yakalanan evsiz bir kadına verilen ceza, bir banliyö gencine hırsızlık yaparken verilen ceza ile aynıysa, aşırı olmayacak.
Bret:Orta nokta. Ama yine de insanların güpegündüz Macy’s’in yanında meth pipo içmekten çekinmedikleri, evsiz kamplarının otoyol üst geçitlerinin altından çıkmadığı ve eczanelerin diş macunu ve diğer sıradan şeyleri koymak zorunda olmadığı şehirlerde yaşamak isterim. İnsanların onları çalmasını önlemek için kilitli dolapların arkasındaki eşyalar. Başka bir deyişle, San Francisco değil. Özellikle liberaller, özellikle orta sınıf sakinleri için şehirleri yaşanabilir kılmak için olmalıdır.
Gail:Yaşam kalitesinden bahsetmişken, meslektaşlarımız yaşamak için en uygun yeri belirlemek için girebileceğiniz çok ilginç bir test hazırladılar. Benimki New York City ile zirveye çıktı ve şimdiden hedef kasabamda olduğum için çok mutluyum. Çeşitliliği, canlı müziği, restoranları ve araçsız bir kültürü seven hemen hemen herkes burada mutlu olur. Zaten rahat ve uygun fiyatlı bir yaşam alanına sahip olduklarını varsayarsak. Sadece o detay…
Her neyse, sınava girip girmediğini ve nereden çıktığını merak ediyorum.
Bret:Sınav bana ülkeyi terk etme seçeneği sunmuş gibi görünmüyordu, ailemiz Trump 2016’da seçildikten sonra Hamburg’a taşındığımızda bunu yaptı ve üç yıl içinde göreve dönerse tekrar ne yapacağız? yıllar. Bir dahaki sefere Taormina veya Tel Aviv’i düşünüyorum.
Gail:İyi bir planlama, ama ben pozitifliği seçiyorum.
Bret:Her neyse, algoritmaya göre San Diego benim için mükemmel bir Amerikan şehri. Güzel hava; çok sayıda aile; muhafazakar eğilir. Ancak yakın zamanda eski çiftlik evimden taşınmak istemiyorum ve başka bir Trumpocalypse hariç, Times Meydanı’na 60 milden daha uzak bir yerde yaşamakta zorlanırım.
Gail:“New York’un hemen dışındaki çiftlik evi” bir seçenek olsaydı, sınava girenlerin çoğunluğunu almış olabileceğinizden oldukça emindiniz.
Bret:Maalesef eski çiftlik evi sorunlarıyla birlikte geliyor. Tavan arasında bir poltergeistimiz ve “Kuzuların Sessizliği” devam oyununa layık bir bodrum katımız var.
Times Meydanı’ndan bahsetmişken, Stephen Sondheim’ın geçen hafta vefat etmesi üzücü bir haberdi. Dahi hakkında konuşun! Melodi kulağı olan ve dil yeteneği olan bir arkadaşım bana haftalık sohbetlerimiz için uygun olduğunu düşündüğü “Merrily We Roll Together”dan bir şarkı gönderdi:
Gail:Düşünme şeklinizi sevin. Şarkı söylemek. Ya da aslında, ikisi de. Bu bizim Sondheim sezonumuz olabilir.
The Times yayınlamaya kararlıdır harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: harfler@nytimes. com .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve Instagram .
Vakalarda, hastaneye yatışlarda ve ölümlerde yeni bir büyük artış yaşarsak, karantinaya geri dönmeli miyiz? Ya da farklı şeyler yapmak?
Gail Collins: Harika zaman geçirdik Bret. Şükran günü en sevdiğim tatillerden biridir. Her yıl gelen aynı eski çetemiz vardı. Pandemi olmayan her yıl. Onlardan biri ertesi sabah bana hayatın ne kadar güzel olduğunu “normale dönmüş” gibi hissettirdiğini yazdı. ”
Tam olarak böyle hissettim, ama haklısın – birdenbire yeni bir virüs çeşidiyle karşı karşıyayız. Acil planım, tüm güvenlik protokollerini takip etmek, aksi takdirde olmuyormuş gibi davranmak.
Tüm çekimlerim var, alışverişe veya seyahate çıktığımda maske takıyorum. Ama evde kalmıyorum. Hala restoranlara, oyunlara, konserlere gidiyor ve tatil gezileri planlıyor. Bunun sorumsuz olduğunu mu düşünüyorsun?
Bret: Bence mantıklı, gerekli ve cesur.
Gail: Bir caz kulübüne gitmek için rozet beklemiyorum ama teşekkürler. Devam et.
Bret:Birdland Tarikatı’nı sadece senin için yaratacağız, Gail.
Covid’e geri dönelim: Toplulukları kilitleyerek ve sınırları kapatarak veya yeni ilaçlar sunarak onu ortadan kaldırabileceğimizi varsaymayı bırakmalıyız. Riski ortadan kaldıramayız, ancak özellikle daha yüksek risk faktörlerine sahip insanlar için çeşitli konaklama türleri yaratarak onu azaltabiliriz. Umarız aşılar ve terapötikler, ortaya çıktıkça ve geliştikçe yeni varyantları yakalamaya devam eder. Ama sonuç olarak, hala mümkün olduğunca normale yakın yaşamaya devam etmeliyiz: çocukları okula göndermek, arkadaşlarını görmelerine izin vermek, işlerimize gitmek, sosyalleşmek, en sevdiğimiz restoranlarda yemek yemek, kültürü tüketmek ve diğer her şey.
Bütün bunlar, Biden yönetiminin Afrika’daki bazı ülkelerden seyahatleri kapatmasının bir hata olduğunu söylemek. Kapatmaları kapatmalıyız, nokta.
Gail:Hmm. Bilim adamları en yeni varyant hakkında daha fazla bilgi alana kadar Afrika’dan seyahate biraz ara vermemeli miyiz bilmiyorum.
Bret: Tahminim, muhtemelen zaten burada, söylediğim için üzgünüm. Daha iyi haber Gail, Gürcistan’da Ahmaud Arbery’nin korkunç cinayetinden suçlu bulundu. Senin düşüncelerin …
Gail: Neredeyse tamamı beyazlardan oluşan bir jürinin korkunç bir ırkçı cinayeti bu kadar çabuk bozduğu bir davayı görmek beni rahatlattı. Kanıtlar o kadar açıktı ki, farklı bir sonuç hayal etmek zor olurdu. Ancak fark etmiş olabileceğiniz gibi, sıkıntılı zamanlarda yaşıyoruz.
Bret: Tüm sorunlarımıza rağmen, bu ülkede gerçekten de anlamlı bir ırksal ilerleme olduğunu hatırlatmak isteriz. 50 yıl önce aynı kararı vereceğinizden şüpheliyim ve sadece katillerden biri onları suçu işlerken filme alacak kadar aptal olduğu için değil.
Gail:Korkunç suçlardan bahsetmişken, savcılara göre Darrell Brooks adında bir sürücünün yürüyüşçülere çarptığı ve altı kişiyi öldürdüğü Wisconsin’deki geçit töreni trajedisine ne dersiniz?
Bret: Yürek parçalayıcı. Ve çirkin. Brooks’un bir fil hortumu kadar uzun bir sabıka kaydı vardı ve bildirildiğine göre, yakın zamanda öfkesinde kullandığı Ford Escape ile bir kadını ezmeye çalışmış. Yine de 1000 dolarlık kefaletle serbest kaldı. Bu bana çılgınca geliyor, kefalet reformu için bastırmaya devam eden Demokratlar için politik olarak intihardan bahsetmiyorum bile.
Gail: Ben kefalet taraftarı değilim, nokta. Şiddet içeren suçlamalar söz konusu olduğunda bile, yargıç, sanığın serbest bırakılması halinde tekrar grev yapabileceğini gösteren bir geçmişi olup olmadığına karar vermelidir.
Kötü bir sicil varsa, mahkum hapiste kalır ve kovuşturma hızlı bir yargılamaya geçmek zorundadır. Brooks gibi bir adam 1000 $ veya 50.000 $ kefaletle serbest olduğu için kendini tutmayacaktır. Daha önce şiddet veya ciddi bir kaçma tehdidi geçmişi yoksa, sanık yargılanana kadar serbest bırakılmalıdır.
Ancak sorun şu ki, sistemde reform yapmak pahalı olacaktır.
Yani, ahem, daha fazla devlet harcaması…
Bret:Tamam, merak ettim. Lütfen fikrinizin işe yaraması için paranın nereye harcanması gerektiği hakkında biraz daha bilgi verin.
Gail: Sistemi çok daha hızlı hareket ettirmek için çok daha fazla yargıç, mahkeme memuru, kamu savunucusu ve yedek personel. Duruşmalarına kadar çok daha fazla insanı kapalı tutmamız gereken hapishane tesislerinden bahsetmiyorum bile.
Bret: Belki biri kahveme ayahuasca koymuştur. Sana katılıyorum Gail.
Kefalet reformunu savunanların haklı bir yanı var, o da masumiyet karinesine borçlu olan insanları kefalet ödeyemedikleri için aylarca veya yıllarca hapiste tutmanın çok çirkin olması. Önerdiğiniz gibi, cevap onlara Altıncı Değişikliği hızlı bir yargılama hakkını vermektir, bu da yıllar değil haftalar veya aylar sürmesi gerekir. Bu, milyarlarca daha fazla harcama gerektiriyorsa, onu desteklerim.
Gail:Mutlu bayramlar!
Bret:Donald Trump’tan Nancy Pelosi’ye kadar herkesin geride kalabileceği daha iyi bir ceza adaleti sistemine giden iki taraflı bir yol var, buna Rikers Adası gibi yerlerde rezalet haline gelen daha iyi hapishane koşulları ve hapishane duvarları içindeki daha büyük rehabilitasyon çabaları da dahil. hapiste uyuşturucu rehabilitasyonu dahil. Reform yanlılarının entrikayı kaybettiğini düşündüğüm yerde, şiddete meyilli olduğu kanıtlanan insanların özgür olduğunu iddia etmek var. Yapacağı tek şey, Waukesha’daki gibi öfkeye yol açarken, herhangi bir reform biçimine karşı halkın tepkisini garanti altına almaktır.
Sana suçla ilgili başka bir soru, Gail: Kamuya açık uyuşturucu kullanımı veya hırsızlık gibi yaşam kalitesi suçlarını şiddetle polislik yapmak ve kovuşturmak hakkında ne düşünüyorsun?
Gail:Yasa – ve onu destekleyen sistem – sınıf, ırk veya gelirden bağımsız olarak insanlara aynı cezayı veriyorsa, muhtemelen onunla iyiyim. Hırsızlık yaparken yakalanan evsiz bir kadına verilen ceza, bir banliyö gencine hırsızlık yaparken verilen ceza ile aynıysa, aşırı olmayacak.
Bret:Orta nokta. Ama yine de insanların güpegündüz Macy’s’in yanında meth pipo içmekten çekinmedikleri, evsiz kamplarının otoyol üst geçitlerinin altından çıkmadığı ve eczanelerin diş macunu ve diğer sıradan şeyleri koymak zorunda olmadığı şehirlerde yaşamak isterim. İnsanların onları çalmasını önlemek için kilitli dolapların arkasındaki eşyalar. Başka bir deyişle, San Francisco değil. Özellikle liberaller, özellikle orta sınıf sakinleri için şehirleri yaşanabilir kılmak için olmalıdır.
Gail:Yaşam kalitesinden bahsetmişken, meslektaşlarımız yaşamak için en uygun yeri belirlemek için girebileceğiniz çok ilginç bir test hazırladılar. Benimki New York City ile zirveye çıktı ve şimdiden hedef kasabamda olduğum için çok mutluyum. Çeşitliliği, canlı müziği, restoranları ve araçsız bir kültürü seven hemen hemen herkes burada mutlu olur. Zaten rahat ve uygun fiyatlı bir yaşam alanına sahip olduklarını varsayarsak. Sadece o detay…
Her neyse, sınava girip girmediğini ve nereden çıktığını merak ediyorum.
Bret:Sınav bana ülkeyi terk etme seçeneği sunmuş gibi görünmüyordu, ailemiz Trump 2016’da seçildikten sonra Hamburg’a taşındığımızda bunu yaptı ve üç yıl içinde göreve dönerse tekrar ne yapacağız? yıllar. Bir dahaki sefere Taormina veya Tel Aviv’i düşünüyorum.
Gail:İyi bir planlama, ama ben pozitifliği seçiyorum.
Bret:Her neyse, algoritmaya göre San Diego benim için mükemmel bir Amerikan şehri. Güzel hava; çok sayıda aile; muhafazakar eğilir. Ancak yakın zamanda eski çiftlik evimden taşınmak istemiyorum ve başka bir Trumpocalypse hariç, Times Meydanı’na 60 milden daha uzak bir yerde yaşamakta zorlanırım.
Gail:“New York’un hemen dışındaki çiftlik evi” bir seçenek olsaydı, sınava girenlerin çoğunluğunu almış olabileceğinizden oldukça emindiniz.
Bret:Maalesef eski çiftlik evi sorunlarıyla birlikte geliyor. Tavan arasında bir poltergeistimiz ve “Kuzuların Sessizliği” devam oyununa layık bir bodrum katımız var.
Times Meydanı’ndan bahsetmişken, Stephen Sondheim’ın geçen hafta vefat etmesi üzücü bir haberdi. Dahi hakkında konuşun! Melodi kulağı olan ve dil yeteneği olan bir arkadaşım bana haftalık sohbetlerimiz için uygun olduğunu düşündüğü “Merrily We Roll Together”dan bir şarkı gönderdi:
Gail:Düşünme şeklinizi sevin. Şarkı söylemek. Ya da aslında, ikisi de. Bu bizim Sondheim sezonumuz olabilir.
The Times yayınlamaya kararlıdır harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: harfler@nytimes. com .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve Instagram .