arkamikontrolet
New member
Depresyondaki şahıslara neredeyse “ne kederler var, takma kafana yaa” üzere tavsiyelerde bulunup bu şahısları daha da çöküntüye sürükleyebilen bu “diplomasızlar”a rastlarsanız neler yapabileceğinizi anlatacağız.
Bu bireylerin kelam konusu aksiyonlarının hukukta nasıl karşılığı olduğunu bir avukata ve bir psikoloğa danıştık, sahte bir psikoloğa rastladığınızda bu bilgiler işinize epeyce yarayacak.
Sahte psikologlar yalnızca toplumsal medyada değil, ofislerinde bile kelamda terapilerini uyguluyorlar.
niçin bu kadar rahatlar? Zira müşterilerde diploma sorma farkındalığı bulunmuyor. Soran oluyorsa da muhtemelen mevzuyu bir biçimde geçiştiriyorlar.
Aslında bu bireyler kendilerine daha epeyce hayat koçu, alaka danışmanı, aile danışmanı üzere kulplar uyduruyor.
Fakat sıhhat lisansiyeri değiller ve psikoterapi yetkinlikleri bulunmuyor. halbuki fizikî sıhhat üzere ruhsal sıhhat da yanılgı kabul etmez, aksi takdirde hastaların sıhhatinde geri dönüşü sıkıntı sıkıntılar açığa çıkabilir.
Üstelik bu şahısların sayıları azımsanamayacak kadar fazla. Türk Psikologlar Derneğine binlerce şikayet yağıyor.
Son senelerda toplumun ruh sıhhatinin daha da bozulması, bu şahıslar için fırsat kapısına dönüşmüş durumda. Kimileri yalnızca kolay yoldan para kazandığı için bu işi yaparken kimileri da yalnızca bu mesleğe özendiği için bunu yapıyor.
Uzaktan, çevrim içi terapinin yaygınlaşmasını da fırsat bilerek bir fazlaca yerde uzunluk gösteriyorlar. Bilhassa de pandemi devrinde, kısa müddette geniş kitlelere ulaşarak birer toplumsal medya fenomenine dönüşenleri de var.
Aslında bu sorunun en değerli niçinlerinden biri, Türkiye’de hâlihazırda bir ruh sıhhati yasasının olmaması.
Bunun yoksunluğu maalesef fazlaca meseleye yol açıyor. Tam da bu noktada düzmece psikolog, ruhsal danışman ve bu unvanı kullanarak terapi ismi altında emniyetli olmayan, kanıta dayalı olmayan metotlarla (şifa terapisi, kozmik güç terapisi, koçluk, eğitim uzmanlığı, NLP, melek terapisi, daha sayamayacağımız bir sürü isimde) terapiler verilmeye çalışılıyor.
Terapi hizmeti verirken psikoloji ya da ruhsal danışmanlık mezunu olmayanlar ve bu unvanları kullananlar birinci etapta derneklere iletiliyor. Türk Psikologlar Derneği, Türk Ruhsal İstişare ve Rehberlik Derneği üzere derneklerin avukatları aracılığıyla da bu bireylere davalar açılıyor.
Tabii şikayet yalnızca derneklere olmuyor. Bu alanda kelamda terapi hizmeti verdiği tespit edilen bireyler hangi alanda merkez açtılarsa o üniteye de şikayet edilebilir.
Örneğin eğitim uzmanı olarak bir eğitim danışmanlık merkezi açtıysa fakat bu isim altında kendini psikolog üzere göstererek hastaları görüyorsa bu biçimde da Milli Eğitim Bakanlığına ve bir daha Türk Psikologlar Derneğine şikayet edilebilir.
Derneklere şikayet kaidesi aranmıyor, bunu bilen rastgele bir vatandaş da savcılığa cürüm duyurusunda bulunabilir.
Aile ve Toplumsal Siyasetler Bakanlığına bağlı olan aile danışmanlığı merkezleri de bu hizmeti veriyor. Ama bir daha hatırlatmak isteriz ki ruh sıhhati yasasının yoksunluğu bu unvanların ve bu unvanlara sahip insanların yaptıkları işlerin hoyratça kullanılmasına niye oluyor. Cezai yaptırımlar fakat yasanın bir an evvel çıkması ile netliğe kavuşacağı düşünülüyor.
Hukuktaki karşılığını daha uygun anlayabilmek ismine “unvan gaspı”ndan da bahsetmek gerekiyor.
Kişinin, kendisine ilişkin olmayan unvanı kendisine aitmiş üzere kullanımı durumunda unvan gaspı oluşuyor. Bilhassa toplumsal medya üzerinde, bireyler kendi mesleklerini yahut unvanlarını gerçeğe muhalif olarak gösterebiliyor.
Burada ülkemiz kanunlarında hata oluşup oluşturmadığı konusunda çeşitli soru işaretleri bulunuyor. Bunlardan birincisi, unvan gaspı ile bir kamu misyonuna haiz bir mesleğin üstlenilmesi durumu. Örneğin polislik, hakimlik, savcılık yahut doktorluk üzere.
Burada olay özeline göre değişmekle birlikte kamu nazaranvinin yöntemsiz olarak üstlenilmesi hatası gerçekleşebilir. Kamu vazifesinin yöntemsiz olarak üstlenilmesi cürmü, herhangi bir kamu bakılırsavinin kişi tarafınca yerine getirmeye teşebbüs edilmesi ile oluşuyor.
Suçun beden bulması için yalnızca bir kamu bakılırsavine ait sıfatın kullanılması kâfi değildir, kişinin kelam konusu kamu bakılırsavini yerine getirmeye teşebbüs etmesi de gerekir.
Örneğin, bir kişinin kendisini yalnızca polis, savcı yahut hakim olarak tanıtması suça beden vermez; failin beraberinde polis, hakim yahut savcı üzere hareket etme ve bundan menfaat elde etme uğraşı da gerekir. Bu cürmün cezası 3 aydan 2 yıla kadar mahpus cezasıdır.
Kamu misyonları haricindeki mesleklerin üstlenilmesi halinde ise bir daha olay özelinde cürüm gerçekleşebilir.
Bilindiği üzere Türk Ceza Kanunumuzda yalan söylemenin bir yaptırımı bulunmuyor. Bu sebeple kişinin gerek toplumsal medyada gerekse gerçek hayatta mesleği konusunda gerçeğe muhalif beyanda bulunması yalnızca kabahat olarak kabul edilmiyor.
Ancak kişi bu gerçeğe muhalif söylediğu mesleği kullanarak bu durumdan maddi menfaat elde edecek işler gerçekleştirirse burada dolandırıcılık cürmünün gerçekleşebileceği söylenir.
Örneğin kişi yazılım mühendisi olmamasına karşın yazılım mühendisi olduğunu ve bir bedel karşılığında bireylere yardım edebileceğini söylemiş olduğinde, yazılım mühendisi olmadığı için bu noktada dolandırıcılık suçunun sıradan hali gerçekleşmiş olacaktır.
Yani burada yalnızca unvan kullanması kabahat olmamakla beraber bu unvan kullanması kararında menfaat elde edilmiş olması durumunda cezai sorumluluk doğabilecektir.
Özetle; maddede eksiklikler bulunmakla bir arada çeşitli kaidelerde bu düzmece psikologlar ceza alabilmektedirler. bahsetmiş olduğumiz derneklere ya da savcılığa şikayette bulunabilirsiniz. Diploma sormaktan çekimeyin, hiç bir şey sağlığınızdan daha kıymetli değil.
Bu bireylerin kelam konusu aksiyonlarının hukukta nasıl karşılığı olduğunu bir avukata ve bir psikoloğa danıştık, sahte bir psikoloğa rastladığınızda bu bilgiler işinize epeyce yarayacak.
Sahte psikologlar yalnızca toplumsal medyada değil, ofislerinde bile kelamda terapilerini uyguluyorlar.
niçin bu kadar rahatlar? Zira müşterilerde diploma sorma farkındalığı bulunmuyor. Soran oluyorsa da muhtemelen mevzuyu bir biçimde geçiştiriyorlar.
Aslında bu bireyler kendilerine daha epeyce hayat koçu, alaka danışmanı, aile danışmanı üzere kulplar uyduruyor.
Fakat sıhhat lisansiyeri değiller ve psikoterapi yetkinlikleri bulunmuyor. halbuki fizikî sıhhat üzere ruhsal sıhhat da yanılgı kabul etmez, aksi takdirde hastaların sıhhatinde geri dönüşü sıkıntı sıkıntılar açığa çıkabilir.
Üstelik bu şahısların sayıları azımsanamayacak kadar fazla. Türk Psikologlar Derneğine binlerce şikayet yağıyor.
Son senelerda toplumun ruh sıhhatinin daha da bozulması, bu şahıslar için fırsat kapısına dönüşmüş durumda. Kimileri yalnızca kolay yoldan para kazandığı için bu işi yaparken kimileri da yalnızca bu mesleğe özendiği için bunu yapıyor.
Uzaktan, çevrim içi terapinin yaygınlaşmasını da fırsat bilerek bir fazlaca yerde uzunluk gösteriyorlar. Bilhassa de pandemi devrinde, kısa müddette geniş kitlelere ulaşarak birer toplumsal medya fenomenine dönüşenleri de var.
Aslında bu sorunun en değerli niçinlerinden biri, Türkiye’de hâlihazırda bir ruh sıhhati yasasının olmaması.
Bunun yoksunluğu maalesef fazlaca meseleye yol açıyor. Tam da bu noktada düzmece psikolog, ruhsal danışman ve bu unvanı kullanarak terapi ismi altında emniyetli olmayan, kanıta dayalı olmayan metotlarla (şifa terapisi, kozmik güç terapisi, koçluk, eğitim uzmanlığı, NLP, melek terapisi, daha sayamayacağımız bir sürü isimde) terapiler verilmeye çalışılıyor.
Terapi hizmeti verirken psikoloji ya da ruhsal danışmanlık mezunu olmayanlar ve bu unvanları kullananlar birinci etapta derneklere iletiliyor. Türk Psikologlar Derneği, Türk Ruhsal İstişare ve Rehberlik Derneği üzere derneklerin avukatları aracılığıyla da bu bireylere davalar açılıyor.
Tabii şikayet yalnızca derneklere olmuyor. Bu alanda kelamda terapi hizmeti verdiği tespit edilen bireyler hangi alanda merkez açtılarsa o üniteye de şikayet edilebilir.
Örneğin eğitim uzmanı olarak bir eğitim danışmanlık merkezi açtıysa fakat bu isim altında kendini psikolog üzere göstererek hastaları görüyorsa bu biçimde da Milli Eğitim Bakanlığına ve bir daha Türk Psikologlar Derneğine şikayet edilebilir.
Derneklere şikayet kaidesi aranmıyor, bunu bilen rastgele bir vatandaş da savcılığa cürüm duyurusunda bulunabilir.
Aile ve Toplumsal Siyasetler Bakanlığına bağlı olan aile danışmanlığı merkezleri de bu hizmeti veriyor. Ama bir daha hatırlatmak isteriz ki ruh sıhhati yasasının yoksunluğu bu unvanların ve bu unvanlara sahip insanların yaptıkları işlerin hoyratça kullanılmasına niye oluyor. Cezai yaptırımlar fakat yasanın bir an evvel çıkması ile netliğe kavuşacağı düşünülüyor.
Hukuktaki karşılığını daha uygun anlayabilmek ismine “unvan gaspı”ndan da bahsetmek gerekiyor.
Kişinin, kendisine ilişkin olmayan unvanı kendisine aitmiş üzere kullanımı durumunda unvan gaspı oluşuyor. Bilhassa toplumsal medya üzerinde, bireyler kendi mesleklerini yahut unvanlarını gerçeğe muhalif olarak gösterebiliyor.
Burada ülkemiz kanunlarında hata oluşup oluşturmadığı konusunda çeşitli soru işaretleri bulunuyor. Bunlardan birincisi, unvan gaspı ile bir kamu misyonuna haiz bir mesleğin üstlenilmesi durumu. Örneğin polislik, hakimlik, savcılık yahut doktorluk üzere.
Burada olay özeline göre değişmekle birlikte kamu nazaranvinin yöntemsiz olarak üstlenilmesi hatası gerçekleşebilir. Kamu vazifesinin yöntemsiz olarak üstlenilmesi cürmü, herhangi bir kamu bakılırsavinin kişi tarafınca yerine getirmeye teşebbüs edilmesi ile oluşuyor.
Suçun beden bulması için yalnızca bir kamu bakılırsavine ait sıfatın kullanılması kâfi değildir, kişinin kelam konusu kamu bakılırsavini yerine getirmeye teşebbüs etmesi de gerekir.
Örneğin, bir kişinin kendisini yalnızca polis, savcı yahut hakim olarak tanıtması suça beden vermez; failin beraberinde polis, hakim yahut savcı üzere hareket etme ve bundan menfaat elde etme uğraşı da gerekir. Bu cürmün cezası 3 aydan 2 yıla kadar mahpus cezasıdır.
Kamu misyonları haricindeki mesleklerin üstlenilmesi halinde ise bir daha olay özelinde cürüm gerçekleşebilir.
Bilindiği üzere Türk Ceza Kanunumuzda yalan söylemenin bir yaptırımı bulunmuyor. Bu sebeple kişinin gerek toplumsal medyada gerekse gerçek hayatta mesleği konusunda gerçeğe muhalif beyanda bulunması yalnızca kabahat olarak kabul edilmiyor.
Ancak kişi bu gerçeğe muhalif söylediğu mesleği kullanarak bu durumdan maddi menfaat elde edecek işler gerçekleştirirse burada dolandırıcılık cürmünün gerçekleşebileceği söylenir.
Örneğin kişi yazılım mühendisi olmamasına karşın yazılım mühendisi olduğunu ve bir bedel karşılığında bireylere yardım edebileceğini söylemiş olduğinde, yazılım mühendisi olmadığı için bu noktada dolandırıcılık suçunun sıradan hali gerçekleşmiş olacaktır.
Yani burada yalnızca unvan kullanması kabahat olmamakla beraber bu unvan kullanması kararında menfaat elde edilmiş olması durumunda cezai sorumluluk doğabilecektir.
Özetle; maddede eksiklikler bulunmakla bir arada çeşitli kaidelerde bu düzmece psikologlar ceza alabilmektedirler. bahsetmiş olduğumiz derneklere ya da savcılığa şikayette bulunabilirsiniz. Diploma sormaktan çekimeyin, hiç bir şey sağlığınızdan daha kıymetli değil.