Türk Şairlerin Kaleminden Çıkmış En Âlâ Aşk Şiirleri

arkamikontrolet

New member
Her toplumun bir edebiyatı ve o edebiyata özel birtakım tipleri vardır. Türk müelliflerin kaleminden çıkmış romanlar ve kıssalar, hepimizi eşsiz seyahatlere sürükler. Bir de Türk şairlerin kaleminden çıkmış şiirler vardır. Bu şiirler uzun seyahatler sunmazlar. Bu şiirler işten, okuldan meskene dönerken başımızı otobüs camına yasladığımız ve sonu gelmez hayallere daldığımız o kısa lakin derin seyahatlerdir.

Türk şairlerden bahsetmek olağan olarak sıkıntı bir mevzu zira artık saymaya başlasak sadece isimleri bile ciltlerce kitap olur. Şiirlerin bahsetmek ise koca bir kütüphaneyi doldurur. Sizin için Türk şairlerin kaleminden çıkmış en güzel şiirlerden kimilerini listeledik. Bu şiirleri okuyun lakin sadece bu şiirleri okumakla kalmayın; üstüne düşünün, şairlerini araştırın, başka şiirlerini keşfedin ve kim bilir, sonunda kendi şiirinizi yazın.

Türk şairlerin en uygun aşk şiirleri:

Unutamadığım – Ahmed Arif
Galata Kantosu – Ece Ayhan
Sevgi Duvarı – Can Yücel
Seni Saklayacağım – Özdemir Asaf
Asansör – Sunay Akın
bu biçimde Bir Sevmek – Atilla İlhan
Kuş Vefatları – Ahmet Telli
Üşür Vefat Bile – Dava Tamer
Üvercinka – Cemal Süreya
Yad – Turgut Uyar
Seni Düşünmek – Nazım Hikmet Ran


Kaçınılmazı anlamak: Unutamadığım – Ahmed Arif


Açardın,
Yalnızlığımda
Mavi ve yeşil,
Açardın.
Tavşan kanı, kınalı – berrak.
Yenerdim acıları, kahpelikleri…
Gitmek,
Gözlerinde gitmek sürgüne.
Yatmak,
Gözlerinde yatmak zindanı
Gözlerin hani?
“To be or not to be” değil.
“Cogito ergo sum” hiç değil…
Asıl iş, anlamak kaçınılmaz’ı,
Durdurulmaz çığı
Sonsuz akımı.
İçmek,
Gözlerinde içmek ayışığını.
Varmak,
Gözlerinde varmak can tılsımına.
Gözlerin hani?
Canımın kapalısında bir can idin ki
Kan değil sevdamız akardı geceye,
Sıktıkça cellad,
Kemendi…
Duymak,
Gözlerinde duymak üç – ağaçları
Susmak,
Gözlerinde susmak,
Ustura üzere…
Gözlerin hani?

sıra dışı bir aşk hikayesi: Galata Kantosu – Ece Ayhan


Benim hiç Çin’de bir ablam olmadı
Hiç çiçekçi dükkânım İvan Milinski
Üç Galata gecesi Ceneviz kerhânesinde
Boyalı kunduralarıma büyük erkekliğime baktı kaldı
Dişleri kâmilen altın dövülmüş bir bayanın yüzü
Pekala bu Hoş Avratotu da kim yahu?
Oldum muhtemel ayakta bira içiyor
Galiba bir daha yüz kişi ütülemiş kayıkta kızcağızı
Biliyorsun işte bira içerken vergi vermek gücüme gidiyor arkadaş
Hem ne demeye o Güllü Agop ukalâsı otobüs paramı çekecekmiş
Meskene gitmek istemiyorum pazarlık ederiz hamamda yatarız
Ulan git artık ulusal gelirden kelam açma bana defol bas git yıkıl
Mübeccel Mübeccel ben ben olayım da seni hiç anlamayayım ha
N’olur uzat bacaklarını Galata’dan denizlere uzat uzat da
Zırlamadan anlat on ikisi de mecnun olan kardeşlerini Mübeccel
Anlat kimlerin yüreğinde Kız Kulesi üzere grev çivileri var
Kimler boş sarnıçlara iğilmiş ha bağırır ha bağırır
Sen kahırlanma bana gözlerim Çin’de benim çiçek bahçelerine kaçmış
Benim hiç Çin’de bir ablam olmamış hiç çiçekçi dükkânımolmamış
Geceleri Galata’da gülerken bacaklarımız uzamış alıştık artık mevte
Diyeceğim şu İvan Milinski: vefat için ayırdık geceleri gülerken
Galata’da

Yalnızlığa şair dokunuşu: Sevgi Duvarı – Can Yücel


sen miydin o yalnızlığım mıydı yoksa
kör karanlıkta açardık paslı gözlerimizi
lisanımızda akşamdan kalma bir küfür
salonlar piyasalar sanat sevicileri
derdim günüm insan içine çıkarmaktı seni
yakanda bir amonyak çiçeği
yalnızlığım benim sidikli kontesim
ne kadar rezil olursak o kadar güzel
kumkapı meyhanelerine dadandık
önümüzde altınbaş altın zincir fasulye pilakisi
ortamızda bakılırsavliler gruplar hızır paşalar
sabahları açıklarda bulurlardı leşimi
o denli sıcaktı ki çöpçülerin elleri
çöpçülerin elleriyle okşardın beni
yalnızlığım benim süpürge saçlım
ne kadar berbat kokarsak o kadar yeterli
baktım gökte bir kırmızı bir uçak
bol çelik bol yıldız bol insan
bir gece sevgi duvarını aştık
düştüğüm yer o denli açık seçik ki
başucumda bir sen varsın bir de cihan
saymıyorum ölüp ölüp dirilttiklerimi
yalnızlığım benim çoğul türkülerim
ne kadar palavrasız yaşarsak o kadar âlâ

En pahalı olan, bâtın kalandır: Seni Saklayacağım – Özdemir Asaf


Seni saklayacağım inan
Yazdıklarımda, çizdiklerimde,
Müziklerimde, sözlerimde.
Sen kalacaksın kimse bilmeyecek
Ve kimseler görmeyecek seni,
Yaşayacaksın gözlerimde.
Sen nazaranceksin, duyacaksın
Parıldayan bir sevi sıcaklığı,
Uyuyacak, uyanacaksın.
Bakacaksın, benzemiyor
Gelen günler geçenlere,
Dalacaksın.
Bir seviyi anlamak
Bir hayat harcamaktır,
Harcayacaksın.
Seni yaşayacağım, anlatılmaz,
Yaşayacağım gözlerimde;
Gözlerimde saklayacağım.
Bir gün, tam anlatmaya..
Bakacaksın,
Gözlerimi kapayacağım..
Anlayacaksın.

Bir sıkışma halidir aşk: Asansör – Sunay Akın


Telefon santralleri
beni sana bağlar sevgilim
nükleer santraller mevte
gökyüzünün nerede olduğunu soran
bir vapur dumanına
karşılık veremiyor hiç kimse
Çocuğunu asma köprüde sallayan
bir annedir İstanbul
ki onun
içi süt dolu
biberonudur Kız Kulesi
soğusun diye suya tutulan
Ne kalem kılıçtan
ne kılıç kalemden üstün olsun
öğrensinler birlikte yaşamayı
mesela kalem
aşk şiirleri yazsın
ve köreldikçe kılıç yontsun
Yalnız kaldığımız an da bile
alırız insan kokusunu
ıssız adasında
üstünden atamamıştır Robinson
yaptığı birinci mastürbasyonda
yakalanma korkusunu
Kendi boşluğuna asılı
birer asansörüz aslında
ve ben elimde
taze bir karanfil
sıkışıp kaldım
iki katın içinde

Geçmiş, her vakit geçmemiştir: bu biçimde Bir Sevmek – Atilla İlhan


ne bayanlar sevdim aslına bakarsanız yoktular
yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
azıcık okşasam güya çocuktular
bıraksam kaygıdan gözleri sislenir
ne bayanlar sevdim aslına bakarsan yoktular
bu biçimde bir sevmek görülmemiştir
hayır sanmayın ki beni unuttular
hâlâ arasıra mektupları gelir
gerçek değildiler birer umuttular
eski bir müzik tahminen bir şiir
ne bayanlar sevdim aslına bakarsan yoktular
bu biçimde bir sevmek görülmemiştir
yalnızlıklarımda elimden tuttular
uzak fısıltıları içimi ürpertir
güya gökyüzünde bir buluttular
nereye kayboldular artık kimbilir
ne bayanlar sevdim esasen yoktular
bu biçimde bir sevmek görülmemiştir

Silikleşmiş anılar: Kuş Vefatları – Ahmet Telli


Gitgide yalnızlaşıyorum bir sen varsın
karşılığı olmayan sorular düşüyor aklıma
ve kuşların intihar tasarısından kelam ediliyor kentte
soğuyan ellerinde kalıyorum bir kırlangıç üzere
Ellerin bir mecnun yurdu, upuzun bir sessizlik
birlikte okuduğumuz kitaplar kadar sımsıcak
Biz bu kitapları ne vakit okuduk ve neden
her satırını çizip notlar düştük kıyılarına
Dünya upuzun bir çöl güya, bir buzul kütlesi
karşılık bulamıyorsun aklıma düşen sorulara
ve düşüşüp duruyor kırlangıçlar, üşüyorum
bir yolcu hüznüyle geçip gidiyor ömrümüz
Sesine bir esmerlik düşüyor parçalanıyor yüzün
kayıp gidiyor parmaklarımın içinden
bir aşkı anlatmak için seçtiğim sözcükler
Daima yanlış numaralar düşüyor telefonlarda
kaçırıyor kaygılı bakışlarını eski tanıdıklar
Bir sen varsın kurtulursam bu aşkla kurtulurum
Gülüşü süt mavisi beşerler vardı/ neredeler artık
birçoklarının ismini unuttum birçoklarının kimliğinde kazınmış adresler
Nevin canına kıydı geçen gün, şiir üzere bir kızdı bilirsin
Öner enfarktüs geçirmiş içerde, kesik kesik öksürürdü evvelden
Ayşe ise acemi bir sokak yosması artık
Üşüyorum, lakin sen anılarla sarma beni ve anlat yalnızlığımızı
Bu kent kuşların intiharını umursamıyor artık
ve göğsüm buz kesmiş bu üşüten yalnızlıkta
bir arada çay içtiğimiz sokaklarda yürüdüğümüz
o süt mavisi gülüşler güz solgunluğunda artık
unuttum birçoklarının ismini birden fazla voltalarda yıllardır
nasıl da sessiz yaşanıyor gürültüler ortasında
tekrar hiç öpüşmeyecek Gülçin
o fazlaca sevdiği porselen fincanla çay içemeyecek
uzatamayacak saçlarını sevgilisinin istediği üzere
gitgide yalnızlaşıyorum, üşüyorum, unuttum sanıyordum
yazılsa destan olacak bir aşkın serüveni
şiirimde bir dipnot olacak şimdilik

kimi vakit bir öteki: Üşür Vefat Bile – Dava Tamer


Bir ormanda tutup onu
Bağladılar ağaca
Yumdu güya uyur üzere
Gözlerini yavaşça
Bir soğuk yel eser
Üşür vefat bile
Anlatır akan kanı
Beyaz sesiyle
Diz çöktüler karşısında
daha sonra ateş ettiler
Parçalanan yüreğine
Yuva kurdu mermiler
Bir soğuk yel eser
Üşür mevt bile
Anlatır akan kanı
Beyaz sesiyle
Gelip kondu bir güvercin
Ellerine o gece
Kırmızı bir çelenk oldu
Bileğinde kelepçe
Bir soğuk yel eser
Üşür mevt bile
Anlatır akan kanı
Beyaz sesiyle

Hudutların olmadığı bir aşk: Üvercinka – Cemal Süreya


bu biçimdece bir sefer daha boynunlayız sayılı yerlerinden
En uzun boynun bu senin dayanmaya ya da umudu kesmemeye
Laleli’den dünyaya yanlışsız giden bir tramvaydayız
Birden nasıl oluyor sen yüreğimi elliyorsun
Lakin nasıl oluyor sen yüreğimi eller ellemez
Sevişmek bir kez daha yürürlüğe giriyor
Bütün kara kesimlerinde
Afrika dahil
Aydınca düşünmeyi yeterli biliyorsun eksik olma
Yatakta yatmayı bildiğin kadar
Sayın Yaradana kalsa seninle yatmak günah daha neler
Boşunaymış üzere bu kadar uzaması saçlarının
Ben bu biçimde canlı saç görmedim ömrümde
Her telinin ortasında farklı bir kalp çarpıyor
Bütün kara modülleri için
Afrika dahil
Senin bir havan var beni asıl saran o
Onunla daha bir pahaya biniyor soluk almak
Sabahları acıktığı için haklı
Gününü kazanıp kurtardı diye hoş
Biroldukça çiçek isimleri üzere hoş
En tanınmış kırmızılarla açan
Bütün kara kesimlerinde
Afrika dahil
birlikte mısralar düşünüyoruz fakat yeterli lakin berbat
Boynun diyorum boynunu benim kadar kimse değerlendiremez
Bir mısra daha söylesek güya her şey düzelecek
İki adım daha atmıyoruz bizi tutuyorlar
bu biçimdece bizi bir kez daha tutup kurşuna diziyorlar
esasen bizi her gün sabahtan akşama kadar kurşuna diziyorlar
Bütün kara modüllerinde
Afrika dahil
Burda senin hamasetinden laf açmanın tam da sırası
Kalabalık caddelerde hürlüğün müziğine katılırkenki
Padişah üzere hamasetti o alımlı değme bayanda yok
Aklıma kadeh tutuşların geliyor
Çiçek Pasajı’nda akşam üstleri
Asıl yoksulluk daha sonrasında başlıyor
Bütün kara modüllerinde
Afrika hariç değil

Çocukluktan esen bir rüzgar: Yad – Turgut Uyar


Hoş günlerim vardı yağmurlarla ıslanan,
Ve hoş gecelerim masallarla dopdolu.
Her şey, her şey hoştu, gözyaşı, dünya, vakit,
Böğürtlen topladığım ıssız, tozlu köy yolu,
Hoş günlerim vardı yağmurlarla ıslanan.
Ufacık korumuzda dolaşırdım kaygıyla,
Ve Allahı arardım serçe yuvalarında,
Bulamayınca dua yollardım akan suyla,
Göğü bulutlar saran bahar havalarında,
Dolaşırdım ufacık korumuzda dehşetle.
Seyrederdim göklerde her gün büyüyen ayı.
Ve kale duvarından yıkık mezarlıkları,
Bana müthiş bir devi hatırlatan kayayı.
Ve annemin taktığı mavi nazarlıkları,
Seyrederdim göklerde her gün büyüyen ayı.
Odanın ortasında yanan petrol lâmbası,
Ve bazan şimşeklerle aydınlanan geceler.
Bacamızın üstünde duran leylek yuvası,
Ne hoştu ne hoş masallar, bilmeceler.
Odanın ortasında yanan petrol lâmbası.
Neş’elerim geride kaldı eski günlerde,
Hoş günlerim vardı yağmurlarla ıslanan,
O doğduğum diyarda, o kuru ıssız yerde,
Petrol değil masaldı lâmbalarında yanan
Neş’elerim geride kaldı eski günlerde…

Bonus: Seni Düşünmek – Nazım Hikmet Ran


Seni düşünmek hoş şey,
ümitli şey,
Dünyanın en hoş sesinden
en hoş şarkıyı dinlemek üzere bir şey…
Ama artık ümit yetmiyor bana,
ben artık müzik dinlemek değil,
müzik söylemek istiyorum…

Türk şairlerinden kaleminden çıkmış en düzgün aşk şiirlerden kimilerini listeledik. şüphesiz listemiz epey daha uzun olabilir. Listemizde olmasını istediğiniz şiirleri ve şairleri yorumlarda paylaşabilirsiniz.
 
Üst