Dahi kafalar
New member
Savaşın ilk zayiatı doğruysa, o zaman Ukrayna’daki doğal sonuç, bilginin ilk savaş alanı olduğudur.
2022’nin başlarında, Vladimir Putin’in Ukrayna’ya ilk roketleri, zırhlı araçları ve birlikleri göndermesinden haftalar önce, savaşın başladığı yer burasıydı. . Ve Amerika Birleşik Devletleri ve müttefikleri, işgali öngören kamu istihbaratını ve Bay Putin’in bunun için kullanacağı bahaneyi yaptıklarında, ilk zaferlerini kazandıkları yerdi.
Ardından, Şubat ayında işgal başladığında, Ukrayna cumhurbaşkanı Volodymyr Zelensky ikinci bir bilgi cephesi açtı. Bir askerin zeytin yeşili tişörtünü giydi ve harap olmuş köylerden çoğu Rus izleyicileri hedef alan meydan okuyan tweetler, konuşmalar ve görüntüler seli yayınladı. Nispeten sevilmeyen bir cumhurbaşkanından Goliath’a meydan okuyan bir David’e dönüşümü, Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa’da Ukrayna’ya popüler, askeri ve ekonomik desteği sağlamlaştırmada etkili oldu.
Bu ilk bilgi savaşlarında, Amerikalılar ve Ukraynalılar, Rusya’nın Kırım’a ve doğu Ukrayna’ya saldırarak, Rusya’nın ricalarına yanıt verdiklerini iddia ederek propagandada üstün olduğu 2014’ten ders aldıklarını gösterdiler. sakinleri konuşuyor. Amerika Birleşik Devletleri ve Ukrayna’ya da bu sefer, işgalin kanıtlarının ve acımasız sonuçlarının çok iyi belgelenmiş olması büyük ölçüde yardımcı oldu.
Ancak fiziksel savaş gibi bilgi savaşı da karar vermekten çok uzak. Savaşa haftalar kala birçok Rus, Bay Putin’in anlatısını kabul ediyor gibi görünüyor. Dünya çapında birçok ülke kenarda kalıyor ya da Çin gibi Rusya’nın yanında. Washington’un kamuoyuna açık yorumları Ukraynalıları desteklemeye ve müttefiklerini toplamaya hizmet ederken, bu yorumlardan bazıları, Başkan Biden’ın Bay Putin için söylediği gibi, Bay Putin’in Rusya’yı etkisiz hale getirmeye kararlı habis bir Amerika iddialarına doğrudan etki etti: “Bu adam yapamaz. iktidarda kal” dedi ve Savunma Bakanı Lloyd Austin, Amerika’nın hedefinin “zayıflamış” bir Rusya olduğunu açıkladı.
Rusya, belki de liderleri Kiev’in hızla düşeceğine ikna olduklarından, nüfusunu veya dünyayı tam ölçekli bir istilaya hazırlamakta şaşırtıcı derecede yavaştı. Ancak bu yavaş başlangıçtan sonra Kremlin vitesi yükseltti. Yurtiçinde bağımsız medya kuruluşlarını kapattı, gösterileri durdurdu ve hükümet hattına meydan okuyan herkesi işgal hakkında “yanlış bilgi” ile 15 yıla kadar hapisle tehdit etti.
Rusya da mesajlarını değişen savaş alanına uyarlamakta hızlı davrandı. Moskova, odağını Kiev’den güneydoğu Ukrayna’ya kaydırdıktan sonra, Nazileri Kiev’de iktidardan uzaklaştırma hedefi, Kutsal Rusya için bir Amerikan hegemonuna ve onun NATO yardımcılarına karşı varoluşsal bir mücadele olarak Ukrayna’ya odaklanmaya kaydı. “Özel bir askeri operasyon” olarak başlayan şey, Rusya’nın en son kendisini Nazilere ve faşistlere karşı savunmak zorunda kaldığı II. Dünya Savaşı’na, “Büyük Vatanseverlik Savaşı”na benzer bir savunma savaşına dönüştü.
Rus Ortodoks Kilisesi’nin başı ve Ukrayna’ya karşı savaşın sadık bir destekçisi olan Patrik Kirill, 3 Nisan’da kışkırtılmamış bir işgali soyluya dönüştüren bir vaazda “Faşizmin belini kırdık” dedi. haçlı seferi. 3 Mayıs’ta, Kremlin’deki bir vaazda, “Kimseyle savaşmak istemiyoruz” dedi. “Rusya şimdiye kadar kimseye saldırmadı. Büyük ve güçlü bir ülkenin hiç kimseye saldırmamış olması şaşırtıcıdır; sadece sınırlarını savundu.”
Kaç Rus, aynı fikirde olmama tehlikesi göz önüne alındığında, bunun gerçekten ölçülmesinin zor olduğuna inanıyor. Düşman bir NATO ve hain Ukraynalılar kavramlarının yaygın olarak tutulduğuna dair kayda değer anekdotsal kanıtlar var, ancak savaştan dehşete düşen ancak acil baskı olmadan artık konuşamayan Ruslara dair birçok rapor da var.
Bilgi savaşı Asya, Afrika ve Güney Amerika’ya da sıçradı, burada Rusya diplomatları ve küresel RT ağı gibi devlet kontrolündeki medyayı kendi davasına bakmak için seferber etti. . Amaç mutlaka destek kazanmak değil, bağlantısız ülkeleri kenarda tutmaktır. Başta Çin olmak üzere bazı ülkeler Rusya’nın yanında yer alırken, Hindistan gibi diğerleri, Rus askeri veya enerji sözleşmelerini kaybetmemek için Rusya’yı kızdırmaktan kaçındı.
Pek çok kişi, Ukrayna hakkında çok az şey bildikleri ve çok az şey öğrendikleri için bunu yaptı. Rusya’nın onlara yaklaşımı, ABD’nin çıkarlarını destekleyecek kimsenin olmadığı, ülkelerini yutacak tek kutuplu bir dünya yaratmasını engellemek için savaşmasıdır. Strateji, Sovyetler Birliği’nin Vietnam, Angola ve diğer sömürge sonrası bağımsızlık hareketlerine yaptığı yardımın hatıralarını uyandırdı.
Amerika Birleşik Devletleri, Hindistan ve Güney Afrika gibi ülkelerden daha fazla destek almak için kendi diplomatik çabalarını başlattı. Ve Ukrayna kısa süre önce Twitter’da bir görüntü yayınladı ve burada Ukrayna silahlı kuvvetleri komutanı, tweet’e göre “bu zor zamanlarda yardım ve sarsılmaz destek” gösteren 37 ülkeye teşekkür etti. Liste tamamen adil değil – listede eksik olan bazı Asya ülkeleri ölümcül olmayan yardım sağladı – ancak yine de Afrika veya Güney Amerika’dan hiçbir giriş olmaması dikkat çekici.
Savaş şiddetlenirken, Amerika Birleşik Devletleri’nde ve başka yerlerde dikkatler azalmaya başladı ve savaşın dünya çapında enerji ve gıda fiyatları üzerindeki etkisine ilişkin soruların yoğunlaşması kaçınılmaz. Bay Biden’ın Salı günü Ukrayna’yı destekleme ihtiyacı üzerine yaptığı konuşma, Yüksek Mahkeme karar taslağının sızdırılmasıyla ilgili brouhaha’da kayboldu. Ve Ukrayna için askeri yardım ve diğer yardımlar olarak aradığı 33 milyar doların, özellikle savaşın ne zaman ve nasıl sona ereceği konusunda hiçbir fikri olmadığı için direnişle karşılaşacağı kesin.
Batıya olan bağlılığın azalması Bay Putin’in hesabının bir parçası. Batı’nın öfkesini ve işgaline tepkisini yanlış değerlendirmiş gibi görünse de, 22 yıllık artan otokratik yönetimi ona tutkuların her zaman azaldığını ve yüksek maliyetlerin bağlılığı aşındırdığını öğretti.
Eski bir KGB ajanı olan Putin, dünyayı komplo manevralarının bir savaş alanı olarak görüyor. Konuşmalarında Ukrayna ve diğer eski Sovyet cumhuriyetlerindeki renkli devrimler ile Arap Baharı ve diğer küresel yükselişler Amerikan egemenliğini güçlendirmeye yönelik entrikalardır. Sovyet dünya görüşünün bir varisi olarak, hem rejimine bir meşruiyet cilası vermek hem de liberal demokrasiye meydan okumak için bilgi savaşının önemine birçok Batılı liderden daha fazla inanıyor. Bu savaş alanında, yalanlar, Bay Putin’in iktidarda kalmak için uzun ve giderek artan kişisel mücadelesinin mühimmatıdır.
Savaş yeni bir aşamaya girerken, görüntüler ve dehşetler tanıdıkça ve maliyetler arttıkça, Biden yönetimi ve Bay Zelensky için bilgi savaşındaki ilk liderliğini sürdürmesi daha da zorlaşacak. . Bu, Batı’nın, bunun Ukrayna’nın seçtiği bir savaş olmadığı ve Bay Putin’in Ukrayna’da kendi yolunu bulmasına izin vermenin maliyetinin, onu engellemek için gereken fedakarlıklardan çok daha yüksek olacağı mesajını basmasını daha da zorunlu kılıyor.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .
2022’nin başlarında, Vladimir Putin’in Ukrayna’ya ilk roketleri, zırhlı araçları ve birlikleri göndermesinden haftalar önce, savaşın başladığı yer burasıydı. . Ve Amerika Birleşik Devletleri ve müttefikleri, işgali öngören kamu istihbaratını ve Bay Putin’in bunun için kullanacağı bahaneyi yaptıklarında, ilk zaferlerini kazandıkları yerdi.
Ardından, Şubat ayında işgal başladığında, Ukrayna cumhurbaşkanı Volodymyr Zelensky ikinci bir bilgi cephesi açtı. Bir askerin zeytin yeşili tişörtünü giydi ve harap olmuş köylerden çoğu Rus izleyicileri hedef alan meydan okuyan tweetler, konuşmalar ve görüntüler seli yayınladı. Nispeten sevilmeyen bir cumhurbaşkanından Goliath’a meydan okuyan bir David’e dönüşümü, Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa’da Ukrayna’ya popüler, askeri ve ekonomik desteği sağlamlaştırmada etkili oldu.
Bu ilk bilgi savaşlarında, Amerikalılar ve Ukraynalılar, Rusya’nın Kırım’a ve doğu Ukrayna’ya saldırarak, Rusya’nın ricalarına yanıt verdiklerini iddia ederek propagandada üstün olduğu 2014’ten ders aldıklarını gösterdiler. sakinleri konuşuyor. Amerika Birleşik Devletleri ve Ukrayna’ya da bu sefer, işgalin kanıtlarının ve acımasız sonuçlarının çok iyi belgelenmiş olması büyük ölçüde yardımcı oldu.
Ancak fiziksel savaş gibi bilgi savaşı da karar vermekten çok uzak. Savaşa haftalar kala birçok Rus, Bay Putin’in anlatısını kabul ediyor gibi görünüyor. Dünya çapında birçok ülke kenarda kalıyor ya da Çin gibi Rusya’nın yanında. Washington’un kamuoyuna açık yorumları Ukraynalıları desteklemeye ve müttefiklerini toplamaya hizmet ederken, bu yorumlardan bazıları, Başkan Biden’ın Bay Putin için söylediği gibi, Bay Putin’in Rusya’yı etkisiz hale getirmeye kararlı habis bir Amerika iddialarına doğrudan etki etti: “Bu adam yapamaz. iktidarda kal” dedi ve Savunma Bakanı Lloyd Austin, Amerika’nın hedefinin “zayıflamış” bir Rusya olduğunu açıkladı.
Rusya, belki de liderleri Kiev’in hızla düşeceğine ikna olduklarından, nüfusunu veya dünyayı tam ölçekli bir istilaya hazırlamakta şaşırtıcı derecede yavaştı. Ancak bu yavaş başlangıçtan sonra Kremlin vitesi yükseltti. Yurtiçinde bağımsız medya kuruluşlarını kapattı, gösterileri durdurdu ve hükümet hattına meydan okuyan herkesi işgal hakkında “yanlış bilgi” ile 15 yıla kadar hapisle tehdit etti.
Rusya da mesajlarını değişen savaş alanına uyarlamakta hızlı davrandı. Moskova, odağını Kiev’den güneydoğu Ukrayna’ya kaydırdıktan sonra, Nazileri Kiev’de iktidardan uzaklaştırma hedefi, Kutsal Rusya için bir Amerikan hegemonuna ve onun NATO yardımcılarına karşı varoluşsal bir mücadele olarak Ukrayna’ya odaklanmaya kaydı. “Özel bir askeri operasyon” olarak başlayan şey, Rusya’nın en son kendisini Nazilere ve faşistlere karşı savunmak zorunda kaldığı II. Dünya Savaşı’na, “Büyük Vatanseverlik Savaşı”na benzer bir savunma savaşına dönüştü.
Rus Ortodoks Kilisesi’nin başı ve Ukrayna’ya karşı savaşın sadık bir destekçisi olan Patrik Kirill, 3 Nisan’da kışkırtılmamış bir işgali soyluya dönüştüren bir vaazda “Faşizmin belini kırdık” dedi. haçlı seferi. 3 Mayıs’ta, Kremlin’deki bir vaazda, “Kimseyle savaşmak istemiyoruz” dedi. “Rusya şimdiye kadar kimseye saldırmadı. Büyük ve güçlü bir ülkenin hiç kimseye saldırmamış olması şaşırtıcıdır; sadece sınırlarını savundu.”
Kaç Rus, aynı fikirde olmama tehlikesi göz önüne alındığında, bunun gerçekten ölçülmesinin zor olduğuna inanıyor. Düşman bir NATO ve hain Ukraynalılar kavramlarının yaygın olarak tutulduğuna dair kayda değer anekdotsal kanıtlar var, ancak savaştan dehşete düşen ancak acil baskı olmadan artık konuşamayan Ruslara dair birçok rapor da var.
Bilgi savaşı Asya, Afrika ve Güney Amerika’ya da sıçradı, burada Rusya diplomatları ve küresel RT ağı gibi devlet kontrolündeki medyayı kendi davasına bakmak için seferber etti. . Amaç mutlaka destek kazanmak değil, bağlantısız ülkeleri kenarda tutmaktır. Başta Çin olmak üzere bazı ülkeler Rusya’nın yanında yer alırken, Hindistan gibi diğerleri, Rus askeri veya enerji sözleşmelerini kaybetmemek için Rusya’yı kızdırmaktan kaçındı.
Pek çok kişi, Ukrayna hakkında çok az şey bildikleri ve çok az şey öğrendikleri için bunu yaptı. Rusya’nın onlara yaklaşımı, ABD’nin çıkarlarını destekleyecek kimsenin olmadığı, ülkelerini yutacak tek kutuplu bir dünya yaratmasını engellemek için savaşmasıdır. Strateji, Sovyetler Birliği’nin Vietnam, Angola ve diğer sömürge sonrası bağımsızlık hareketlerine yaptığı yardımın hatıralarını uyandırdı.
Amerika Birleşik Devletleri, Hindistan ve Güney Afrika gibi ülkelerden daha fazla destek almak için kendi diplomatik çabalarını başlattı. Ve Ukrayna kısa süre önce Twitter’da bir görüntü yayınladı ve burada Ukrayna silahlı kuvvetleri komutanı, tweet’e göre “bu zor zamanlarda yardım ve sarsılmaz destek” gösteren 37 ülkeye teşekkür etti. Liste tamamen adil değil – listede eksik olan bazı Asya ülkeleri ölümcül olmayan yardım sağladı – ancak yine de Afrika veya Güney Amerika’dan hiçbir giriş olmaması dikkat çekici.
Savaş şiddetlenirken, Amerika Birleşik Devletleri’nde ve başka yerlerde dikkatler azalmaya başladı ve savaşın dünya çapında enerji ve gıda fiyatları üzerindeki etkisine ilişkin soruların yoğunlaşması kaçınılmaz. Bay Biden’ın Salı günü Ukrayna’yı destekleme ihtiyacı üzerine yaptığı konuşma, Yüksek Mahkeme karar taslağının sızdırılmasıyla ilgili brouhaha’da kayboldu. Ve Ukrayna için askeri yardım ve diğer yardımlar olarak aradığı 33 milyar doların, özellikle savaşın ne zaman ve nasıl sona ereceği konusunda hiçbir fikri olmadığı için direnişle karşılaşacağı kesin.
Batıya olan bağlılığın azalması Bay Putin’in hesabının bir parçası. Batı’nın öfkesini ve işgaline tepkisini yanlış değerlendirmiş gibi görünse de, 22 yıllık artan otokratik yönetimi ona tutkuların her zaman azaldığını ve yüksek maliyetlerin bağlılığı aşındırdığını öğretti.
Eski bir KGB ajanı olan Putin, dünyayı komplo manevralarının bir savaş alanı olarak görüyor. Konuşmalarında Ukrayna ve diğer eski Sovyet cumhuriyetlerindeki renkli devrimler ile Arap Baharı ve diğer küresel yükselişler Amerikan egemenliğini güçlendirmeye yönelik entrikalardır. Sovyet dünya görüşünün bir varisi olarak, hem rejimine bir meşruiyet cilası vermek hem de liberal demokrasiye meydan okumak için bilgi savaşının önemine birçok Batılı liderden daha fazla inanıyor. Bu savaş alanında, yalanlar, Bay Putin’in iktidarda kalmak için uzun ve giderek artan kişisel mücadelesinin mühimmatıdır.
Savaş yeni bir aşamaya girerken, görüntüler ve dehşetler tanıdıkça ve maliyetler arttıkça, Biden yönetimi ve Bay Zelensky için bilgi savaşındaki ilk liderliğini sürdürmesi daha da zorlaşacak. . Bu, Batı’nın, bunun Ukrayna’nın seçtiği bir savaş olmadığı ve Bay Putin’in Ukrayna’da kendi yolunu bulmasına izin vermenin maliyetinin, onu engellemek için gereken fedakarlıklardan çok daha yüksek olacağı mesajını basmasını daha da zorunlu kılıyor.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .