Uyku apnesi uykuda teneffüsün süreksiz olarak durması demektir. Bunun sebebi gırtlak bölgesinde yer alan lisan kökünün ve yumuşak damağın yatış durumuna bağlı olarak hava yolunu tıkaması ve göğüs ve karın kasları teneffüs hareketi yaptığı biçimde havanın akciğerlere geçememesidir. Bilhassa sırt üstü (yüz üst bakacak biçimde) yatışlarda lisan kökü daha da geriye kaçarak tıkanıklığı artırır ve apneler daha da sıklaşır ve ağırlaşır. Bu hastalar yan taraflarına yatarlarsa hem horlamaları birebir vakitte apneleri besbelli oranda azalır.
Burun açıklığı yahut tıkanıklığının uyku apnesi üzerine direk tesiri yoktur zira apne üst hava yollarından değil alt hava yollarının başlangıcından kaynaklanan bir durumdur. Lakin burnu tıkalı olan şahısların ağız açık uyumak zorunda kalması niçiniyle çene bir ölçü geri masraf, bu durum da lisan kökünün nefes yolunu daha da tıkamasına yol açar ve apneyi biraz artırır, yani sorun ağzın açılmasıdır. Ağzın açılmaması için burun açıklığının sağlanması hudutta yer alan yavaşça hastalarda pek fayda sağlayacaktır.
Uyku apnesinin tanısı ve yükünün saptanması için hastanın gündüz semptomlarının uygun sorgulanması ve bir gece uyku laboratuvarında yatırılarak uykunun ve teneffüsün detaylı kıymetlendirilmesi gerekir. Polisomnografi ismi verilen bu değerlendirmenin kararına göre hastanın tedavisi yalnızca pozisyonel tedaviler, uyku hijyeni, KBB muayenesi ve gerekli görülürse burun açıklığının sağlanması üzere evvela sıradan adımlarla başlatılır. Orta ve ağır dereceli olgularda burun açıklığı sağlandıktan daha sonra hasta tekrar uyku laboratuvarına yatırılır. Daima hava üfleyerek apneyi ortadan kaldıran aygıt (CPAP-Contnous Positive Airway Pressure) kullanılarak uygun basınç ayarları yapılır. Basınç ayarlanması fazlaca değerlidir, şayet havayolu basıncı düşük kalırsa apneler ortadan kalkmaz ve aygıt işe yaramamış olur, şayet basınç gerekenden çok olursa hasta rahatsız olur ve uyanır, bu da uykunun bozulmasına yol açar. Sonuç olarak iki çeşitte de hasta aletinden uygun biçimde yararlanamaz ve tedavisiz kalmaya devam eder.
Tedavi edilmemiş uyku apnesi tehlikeli bir hastalıktır. Bu durumda şahısta var ise tansiyon yüksekliği yahut şeker yüksekliği ilaçlarla ayarlanamaz ve daima dalgalanma gösterir, kalp krizlerine yatkınlık artar, daima kilo almaya meyil oluşur ve tüm eforlara karşın kilo verilemez. Bu durum öbür tüm hastalıkları daha da kötüleştirir ve tam bir kısır döngü ortaya çıkar. Bu kısır döngüden fakat uyku apnesi tedavi edilerek çıkılabilir.
Aygıt kullanmaya başlayan hastaların en büyük korkusu aygıt ile bir arada uyuyamayacaklarını düşünmektir. halbuki aygıt olmadan uyumak bu hastalar için asıl eziyetli olan durumdur. Aygıta bir sefer alıştıktan ve fazlaca daha enerjik ve dinç gündüzler yaşamaya başladıktan daha sonra aygıt bir yük olmaktan çıkar, hatta ömrün en pahalı kesimlerinden biri haline gelir. Hasta vakit içinde kilo vermeye başlar, kilo verdikçe apne hafifçeler ve gündüz hareketlilik ve güç artar, kilo verme hızlanır, uygun kiloya düşüldükten daha sonra aygıt büsbütün gereksiz hale gelebilir.
Burun açıklığı yahut tıkanıklığının uyku apnesi üzerine direk tesiri yoktur zira apne üst hava yollarından değil alt hava yollarının başlangıcından kaynaklanan bir durumdur. Lakin burnu tıkalı olan şahısların ağız açık uyumak zorunda kalması niçiniyle çene bir ölçü geri masraf, bu durum da lisan kökünün nefes yolunu daha da tıkamasına yol açar ve apneyi biraz artırır, yani sorun ağzın açılmasıdır. Ağzın açılmaması için burun açıklığının sağlanması hudutta yer alan yavaşça hastalarda pek fayda sağlayacaktır.
Uyku apnesinin tanısı ve yükünün saptanması için hastanın gündüz semptomlarının uygun sorgulanması ve bir gece uyku laboratuvarında yatırılarak uykunun ve teneffüsün detaylı kıymetlendirilmesi gerekir. Polisomnografi ismi verilen bu değerlendirmenin kararına göre hastanın tedavisi yalnızca pozisyonel tedaviler, uyku hijyeni, KBB muayenesi ve gerekli görülürse burun açıklığının sağlanması üzere evvela sıradan adımlarla başlatılır. Orta ve ağır dereceli olgularda burun açıklığı sağlandıktan daha sonra hasta tekrar uyku laboratuvarına yatırılır. Daima hava üfleyerek apneyi ortadan kaldıran aygıt (CPAP-Contnous Positive Airway Pressure) kullanılarak uygun basınç ayarları yapılır. Basınç ayarlanması fazlaca değerlidir, şayet havayolu basıncı düşük kalırsa apneler ortadan kalkmaz ve aygıt işe yaramamış olur, şayet basınç gerekenden çok olursa hasta rahatsız olur ve uyanır, bu da uykunun bozulmasına yol açar. Sonuç olarak iki çeşitte de hasta aletinden uygun biçimde yararlanamaz ve tedavisiz kalmaya devam eder.
Tedavi edilmemiş uyku apnesi tehlikeli bir hastalıktır. Bu durumda şahısta var ise tansiyon yüksekliği yahut şeker yüksekliği ilaçlarla ayarlanamaz ve daima dalgalanma gösterir, kalp krizlerine yatkınlık artar, daima kilo almaya meyil oluşur ve tüm eforlara karşın kilo verilemez. Bu durum öbür tüm hastalıkları daha da kötüleştirir ve tam bir kısır döngü ortaya çıkar. Bu kısır döngüden fakat uyku apnesi tedavi edilerek çıkılabilir.
Aygıt kullanmaya başlayan hastaların en büyük korkusu aygıt ile bir arada uyuyamayacaklarını düşünmektir. halbuki aygıt olmadan uyumak bu hastalar için asıl eziyetli olan durumdur. Aygıta bir sefer alıştıktan ve fazlaca daha enerjik ve dinç gündüzler yaşamaya başladıktan daha sonra aygıt bir yük olmaktan çıkar, hatta ömrün en pahalı kesimlerinden biri haline gelir. Hasta vakit içinde kilo vermeye başlar, kilo verdikçe apne hafifçeler ve gündüz hareketlilik ve güç artar, kilo verme hızlanır, uygun kiloya düşüldükten daha sonra aygıt büsbütün gereksiz hale gelebilir.