Dahi kafalar
New member
Donald Trump, Herschel Walker’ı severdi.
Onu “Ünlü Çırak” tan “kovduğunda” ona bunu söyledi. Trump’ın dediği gibi: “Senden ne kadar hoşlandığımı biliyorsun. Seni seviyorum. Seni seviyorum. Ben eşcinsel bir erkek değilim ve seni seviyorum Herschel. Herschel, kovuldun.”
Walker’ın yıllar önce verdiği bir röportajda söylediği gibi, “Donald’ı ‘Donald’ olmadan önce tanıyordum. Donald Trump ile başladım. Herkese küçük Donald ve küçük Ivanka’nın yaz boyunca benimle yaşadıklarını söylüyorum.” Onları Disney World’e, Sea World’e, Bronx Hayvanat Bahçesi’ne, “herhangi bir yere” götürdü.
Walker’ın oğlu Christian, Trump’tan Don Amca olarak bahsetti.
Adamlar açıkça yakındı. Trump, Siyahların istisnailiğine inanıyordu – ancak yalnızca sporcular ve şovmenler için.
New York’un seçkinleri Trump’tan uzak durunca, pop kültüründe bir yuva buldu. İçindeki para birimini ve gücünü anlamaya başladı. Dışlamayla gelişen yüksek sosyetenin aksine, eğlence kapsayıcılık ve ekonomik yükseliş olasılığıyla besleniyordu.
Trump, kazançlı rüya satışı endüstrisini erken öğrendi. Bu hayallerin vücut bulmuş hali olarak şöhretin gücünü erken öğrendi.
Ona göre ünlüler, kendi başlarına bir sınıftı, ırk ve zenginliği aşabilen, kahramanın altın düzlemine geçebilen insanlardı. Bir Siyahi ünlüye hayran olabilir, onu neşelendirebilir, onun tarafından baştan sona eğlendirilebilir ve diğer Siyahlara yönelik düşmanlığınızdan veya onlara karşı önyargılarınızdan asla vazgeçmeyebilirsiniz.
Bu şovmenler – yetiştirilme tarzlarını tartışmak veya bir ebeveyni övmek dışında – herhangi bir ırktan bahsetmekten veya anmaktan kaçındıkları sürece, Siyahlara düşman olan insanlar bile onların hayranı olabilir.
Bu nedenle Trump, ırkçı olmadığını iddia edebilirdi – her zaman pek çok Siyah şovmenle tanıştığını ve onlarla arkadaş olduğunu söyleyebilirdi. Ama diğer Siyah ve Kahverengi insanlara düşman olduğu kadar onlarla dosttu. Walker, Trump’la olan sıcak ilişkisinin 1982’ye kadar uzandığını söyledi, ancak bundan sadece birkaç yıl sonra, 1989’da Trump, New York’ta ölüm cezasının yeniden getirilmesi çağrısında bulunan tam sayfa gazete ilanları yayınladı, böylece Merkez O zamanlar daha çocuk olan Park Beş “korkurdu”.
Saldırıya karışan çocuklar o zamandan beri temize çıkarıldı, ancak Trump kimliği için özür dilemeyi reddetti.
Trump, birçok insan gibi, nefret ettiği kitleleri putlaştırdığı birkaç kişiden ayırarak ırk konusunda bölümlere ayırabiliyor.
Ve böylece, bir Cumhuriyetçinin Georgia’daki Senato koltuğuna Raphael Warnock’a karşı aday olması gerektiğinde – diğerlerinin yanı sıra Siyah seçmenlerin de desteğiyle, ilk seçimini kazandığında o eyaletteki siyaset düzenini şok eden bir adam. Yaklaşık iki yıl önce Senato yarışı – Trump basit bir ırk hesabı yaptı: liberal Siyah entelektüele karşı yarışabilecek muhafazakar bir Siyah yardımcı tanıyordu.
Eski arkadaşı Walker’ı aradı. Walker’ın siyasi bir figür, hatta siyasi olarak meşgul bir kişi olmaması önemli değildi. Herhangi bir kamu görevi için tamamen uygun olmaması önemli değildi. Gürcistan’da yaşamaması bile önemli değildi.
Trump onu askere aldı ve kabul etti. Trump, ünlülerin tüm kusurları kapatacağını düşündü.
Sonunda olmadı. Trump’ın markası, ünlülere tapması ve duyurulması, Walker’ı uçurumun kenarına itmek için yeterli değildi. Ancak Walker başarısız olurken, Trump daha da başarısız oldu. Trump’ın bir adayı basitçe onayladığı bu döngüdeki bazı yarışların aksine, Walker kişisel olarak Trump’ın seçtiği biriydi.
Ve daha Salı gecesinden önce Georgia, Kasım ayında Trump’ın 2020 seçimlerini çalmak için yürüttüğü baskı kampanyasına karşı çıkan ve bu yüzden onun gazabına uğrayan bazı Cumhuriyetçileri seçerek Trumpçılığı reddetmişti.
Evet, Walker tarihsel olarak korkunç bir adaydı, ancak Trump markası Gürcistan’da da kötüye gitmeye başladı. Bu, Walker maskaralığına katılan Georgia Cumhuriyetçilerini, onun sadece bir senatör olmak için niteliksiz olmadığını, aynı zamanda muhtemelen görevleri yerine getirmekten aciz olduğunu yakından gördükten sonra bile hiçbir şekilde mazur görmez. Onun beceriksizliğini, entelektüel eksikliklerini ve apaçık kusurlarını yakından gördüler, ancak yine de ilkelerinden çok yandaşlıklarını yonttular.
Bunu yapmak için dolambaçlı bir ırkçılık kullanarak Walker’ı mazur görmek için kendilerini düğümlediler. Bazıları, istihbarat eksikliği olarak gördüğümüz şeyin aslında bölgesel bir yapmacıklık olduğunu söyledi: Walker, Gürcistan’daki birçok Siyah insanın konuştuğu gibi konuşuyor.
Onların inşasında, eksiklik Siyahlığa özgüydü ve Siyahlar arasında her yerde mevcuttu. Umulabilecek en iyi şey, partiyle aynı çizgiye gelip oy vermeye istekli bir Siyahiydi. Walker bunu yapacağını kanıtlamıştı. Onların vantrilokluğu için istekli bir kukla olurdu.
Ve kazanmaya tehlikeli bir şekilde yaklaştı.
Bu, Cumhuriyetçi Parti’nin üzerinde bir leke olarak kalacaktır. Ama Walker kazanmadı. Sinizm kazanmadı. Trump kazanmadı.
Yetkinlik ve sağduyu galip geldi.
The Times yayınlamaya kararlı çeşitli harfler editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Görüş bölümünü takip edin Facebook ve Twitter (@NYTopinion) , ve instagram .
Onu “Ünlü Çırak” tan “kovduğunda” ona bunu söyledi. Trump’ın dediği gibi: “Senden ne kadar hoşlandığımı biliyorsun. Seni seviyorum. Seni seviyorum. Ben eşcinsel bir erkek değilim ve seni seviyorum Herschel. Herschel, kovuldun.”
Walker’ın yıllar önce verdiği bir röportajda söylediği gibi, “Donald’ı ‘Donald’ olmadan önce tanıyordum. Donald Trump ile başladım. Herkese küçük Donald ve küçük Ivanka’nın yaz boyunca benimle yaşadıklarını söylüyorum.” Onları Disney World’e, Sea World’e, Bronx Hayvanat Bahçesi’ne, “herhangi bir yere” götürdü.
Walker’ın oğlu Christian, Trump’tan Don Amca olarak bahsetti.
Adamlar açıkça yakındı. Trump, Siyahların istisnailiğine inanıyordu – ancak yalnızca sporcular ve şovmenler için.
New York’un seçkinleri Trump’tan uzak durunca, pop kültüründe bir yuva buldu. İçindeki para birimini ve gücünü anlamaya başladı. Dışlamayla gelişen yüksek sosyetenin aksine, eğlence kapsayıcılık ve ekonomik yükseliş olasılığıyla besleniyordu.
Trump, kazançlı rüya satışı endüstrisini erken öğrendi. Bu hayallerin vücut bulmuş hali olarak şöhretin gücünü erken öğrendi.
Ona göre ünlüler, kendi başlarına bir sınıftı, ırk ve zenginliği aşabilen, kahramanın altın düzlemine geçebilen insanlardı. Bir Siyahi ünlüye hayran olabilir, onu neşelendirebilir, onun tarafından baştan sona eğlendirilebilir ve diğer Siyahlara yönelik düşmanlığınızdan veya onlara karşı önyargılarınızdan asla vazgeçmeyebilirsiniz.
Bu şovmenler – yetiştirilme tarzlarını tartışmak veya bir ebeveyni övmek dışında – herhangi bir ırktan bahsetmekten veya anmaktan kaçındıkları sürece, Siyahlara düşman olan insanlar bile onların hayranı olabilir.
Bu nedenle Trump, ırkçı olmadığını iddia edebilirdi – her zaman pek çok Siyah şovmenle tanıştığını ve onlarla arkadaş olduğunu söyleyebilirdi. Ama diğer Siyah ve Kahverengi insanlara düşman olduğu kadar onlarla dosttu. Walker, Trump’la olan sıcak ilişkisinin 1982’ye kadar uzandığını söyledi, ancak bundan sadece birkaç yıl sonra, 1989’da Trump, New York’ta ölüm cezasının yeniden getirilmesi çağrısında bulunan tam sayfa gazete ilanları yayınladı, böylece Merkez O zamanlar daha çocuk olan Park Beş “korkurdu”.
Saldırıya karışan çocuklar o zamandan beri temize çıkarıldı, ancak Trump kimliği için özür dilemeyi reddetti.
Trump, birçok insan gibi, nefret ettiği kitleleri putlaştırdığı birkaç kişiden ayırarak ırk konusunda bölümlere ayırabiliyor.
Ve böylece, bir Cumhuriyetçinin Georgia’daki Senato koltuğuna Raphael Warnock’a karşı aday olması gerektiğinde – diğerlerinin yanı sıra Siyah seçmenlerin de desteğiyle, ilk seçimini kazandığında o eyaletteki siyaset düzenini şok eden bir adam. Yaklaşık iki yıl önce Senato yarışı – Trump basit bir ırk hesabı yaptı: liberal Siyah entelektüele karşı yarışabilecek muhafazakar bir Siyah yardımcı tanıyordu.
Eski arkadaşı Walker’ı aradı. Walker’ın siyasi bir figür, hatta siyasi olarak meşgul bir kişi olmaması önemli değildi. Herhangi bir kamu görevi için tamamen uygun olmaması önemli değildi. Gürcistan’da yaşamaması bile önemli değildi.
Trump onu askere aldı ve kabul etti. Trump, ünlülerin tüm kusurları kapatacağını düşündü.
Sonunda olmadı. Trump’ın markası, ünlülere tapması ve duyurulması, Walker’ı uçurumun kenarına itmek için yeterli değildi. Ancak Walker başarısız olurken, Trump daha da başarısız oldu. Trump’ın bir adayı basitçe onayladığı bu döngüdeki bazı yarışların aksine, Walker kişisel olarak Trump’ın seçtiği biriydi.
Ve daha Salı gecesinden önce Georgia, Kasım ayında Trump’ın 2020 seçimlerini çalmak için yürüttüğü baskı kampanyasına karşı çıkan ve bu yüzden onun gazabına uğrayan bazı Cumhuriyetçileri seçerek Trumpçılığı reddetmişti.
Evet, Walker tarihsel olarak korkunç bir adaydı, ancak Trump markası Gürcistan’da da kötüye gitmeye başladı. Bu, Walker maskaralığına katılan Georgia Cumhuriyetçilerini, onun sadece bir senatör olmak için niteliksiz olmadığını, aynı zamanda muhtemelen görevleri yerine getirmekten aciz olduğunu yakından gördükten sonra bile hiçbir şekilde mazur görmez. Onun beceriksizliğini, entelektüel eksikliklerini ve apaçık kusurlarını yakından gördüler, ancak yine de ilkelerinden çok yandaşlıklarını yonttular.
Bunu yapmak için dolambaçlı bir ırkçılık kullanarak Walker’ı mazur görmek için kendilerini düğümlediler. Bazıları, istihbarat eksikliği olarak gördüğümüz şeyin aslında bölgesel bir yapmacıklık olduğunu söyledi: Walker, Gürcistan’daki birçok Siyah insanın konuştuğu gibi konuşuyor.
Onların inşasında, eksiklik Siyahlığa özgüydü ve Siyahlar arasında her yerde mevcuttu. Umulabilecek en iyi şey, partiyle aynı çizgiye gelip oy vermeye istekli bir Siyahiydi. Walker bunu yapacağını kanıtlamıştı. Onların vantrilokluğu için istekli bir kukla olurdu.
Ve kazanmaya tehlikeli bir şekilde yaklaştı.
Bu, Cumhuriyetçi Parti’nin üzerinde bir leke olarak kalacaktır. Ama Walker kazanmadı. Sinizm kazanmadı. Trump kazanmadı.
Yetkinlik ve sağduyu galip geldi.
The Times yayınlamaya kararlı çeşitli harfler editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Görüş bölümünü takip edin Facebook ve Twitter (@NYTopinion) , ve instagram .