Dahi kafalar
New member
2017’den beri Harvey Weinstein adı pratikte “cinsel yırtıcı” ile eş anlamlıdır. Eski film patronuna yönelik suçlama dalgasından bu yana geçen yıllarda, bir savunma olarak, diğer dizi istismarcılarının Bay Weinstein kadar kötü olmadığı bile iddia edildi.
Ama Bay Weinstein’ın suçlarının yargılandığı bir jüride görev yapmak üzere seçildiyseniz, kötü şöhretinin bir önemi olmamalı. Jüri üyelerine genellikle her davayı yalnızca kendi gerçeklerine göre karar vermeleri talimatı verilir. Ve Bay Weinstein gibi cinsel suçlarla itham edilen bir sanığın geçmişi hakkında savcıların jüriye ne kadar açıklama yapmasına izin verildiği hararetle tartışılan bir soru. Bay Weinstein’ın Pazartesi günü Los Angeles’ta tecavüz ve diğer suçlardan mahkum edilmesinin ve 2020’de New York’ta diğer suçlardan mahkum edilmesinin ardından, bu soru şimdi yakından incelenmeyi hak ediyor.
Jürinin bir sanık hakkında ne kadar bilgi sahibi olması gerektiği konusundaki anlaşmazlıklar yeni değil. Amerikan kanuni sistemi, savcıların sanıklar hakkında olumsuz tarih paylaşma isteklerini uzun süredir kontrol altında tutuyor. Savcılar suçların peşine düşer, insanların değil ve bizim insanları kötü itibarlarından değil, kötü davranışlarından sorumlu tutmamız gerekiyor. Bu nedenle mahkemeler, savcıların sanığın “önceki kötü eylemlerine” ilişkin kanıt sunmasına nadiren izin verir. İstisnalar vardır – örneğin, bu kanıtın bir saik oluşturmaya veya bir şeyin kazara olduğu iddiasını baltalamaya yardımcı olması. O zaman bile mahkemeler, bu kanıtın jüri üzerindeki herhangi bir önyargılı etkisinden daha ağır basacak kadar önemli olduğuna önceden karar vermelidir.
Ancak sınırlamaların sınırları vardır. Cinsel saldırı da dahil olmak üzere birçok ciddi suçun yer aldığı davalara bakan eski savcılar olarak, cinsel suç davalarının diğer davalardan farklı olduğunu ve bu farklılıkların delil kurallarına gerçekçi bir şekilde yansıtılması gerektiğini düşünüyoruz.
Federal hükümet ve Kaliforniya dahil en az 16 eyalet aynı fikirde. Bu yargı bölgeleri, bir jürinin bir seks suçunun işlenip işlenmediğini tespit etmesi gerektiğinde geleneksel yasakların bir anlam ifade etmediğine karar vermiştir. Bu gibi durumlarda, jürinin sanık hakkında daha fazla bilgi sahibi olması gerekir – özellikle diğer kurbanların onun hakkında yeminli olarak söyleyecekleri. New York’ta cinsel suç davaları için bu özel kanıt kuralı yoktur. Aynı adamın benzer suçlardan iki farklı kanuni rejim altında Kaliforniya ve New York’ta yargılandığı davaları yansıtmanın, burada New York’ta ve ülke genelindeki yasa koyuculara bir ders vermesini umuyoruz.
Kaliforniya’da jüri, Bay Weinstein’ı 2013 yılında Los Angeles’ta Jane Doe 1 olarak tanımlanan bir kadına karşı tecavüz ve diğer iki cinsel suçtan mahkum etti. Yaklaşık üç yıl önce, Bay Weinstein New York’ta tecavüz ve bir suçludan hüküm giydi. 2006 ve 2013’te Manhattan’da iki farklı kadına yönelik cinsel eylem. (New York ve California jürileri onu beraat ettirdi veya diğer ciddi suçlamalardan asıldı.)
Bay Weinstein’ın New York’taki mahkûmiyetine itiraz etmesinin gerekçelerinden biri, çalıştığımız New York’ta savcıların jüriye bir sanığın geçmişteki yırtıcı davranışları hakkında bilgi vermesinin genellikle yasak olduğu fikrine dayanıyor. 2020’de, Bay Weinstein’ın duruşma hakimi, New York yasasına dar bir istisna uyguladı (çoğu durumda mevcut olmayan bir istisna) ve üç kadının Bay Weinstein’ın geçmişte kendilerine saldırdığına dair ifade vermesine izin verdi, ancak yargıç, savcıların kendisinin onun olduğunu iddia etmesine izin vermedi. kadınlara cinsel olarak saldırmaya eğilimliydi. Bay Weinstein, ifadenin sözde nedeni ne olursa olsun, bunun haklarını ihlal ettiğini savunuyor.
Ancak California’da, bir cinsel saldırı davasını incelerken, savcıların jürilere sanığın diğer cinsel suçları hakkında bilgi vermesine izin veriliyor. Bay Weinstein’ın Los Angeles duruşmasında, savcılar bu özgürlüğü, şiddetli saldırıların bir modelini oluşturmak için dört tanık daha getirmek için kullandılar.
Bize göre bu mantıklı. Cinsel suçlar, hem nasıl meydana geldikleri, hem de onları kanıtlamak için gerekenler açısından diğer suçlardan farklıdır. Çoğu zaman, kapalı kapılar ardında ve bazen de yakın bir ilişki bağlamında işlenen bir suça tanık olmazsınız. Ancak sahip olabileceğiniz şey, bir kurbanın şiddet anlatısını yankılayabilen ve doğrulayabilen başka kurbanlar olabilir. Bu kritik çünkü bugün bile jüri üyeleri mahkemeye cinsiyetçi önyargılarla geliyor – örneğin, “gerçek” tecavüz kurbanları saldırganlarına karşı fiziksel olarak karşılık veriyor ve cinsel suçları hemen bildiriyor. Bu kültürel önyargılar, bireysel olarak suçlayan hakkında şüphe uyandırır. Bir grup suçlayıcıyı görevden almak daha zordur.
Bu davalarda sanıkların haklarından haklı olarak endişe duyanlar için, Kaliforniya yasalarında korkuluklar var. Yargıçlar, jüriye “önceki kötü eylemleri” sunmanın değerinin, jüriyi haksız yere etkileme potansiyeline ağır basıp basmadığına karar vermelidir. Jüri üyelerine önce iddia edilen benzer suçların gerçekten işlenip işlenmediğine karar vermeleri ve ancak o zaman bunun isnat edilen suçun işlenmiş olma olasılığını artırıp artırmadığını düşünmeleri talimatı verilir. Benzer suçların “diğer tüm kanıtlarla birlikte dikkate alınması gereken tek faktör” olduğu ve bunların, isnat edilen suçun suçluluğunun kanıtını ikame etmek yerine yalnızca destekleyebilecekleri konusunda uyarılırlar. California yasaları, jüri üyelerinin bu kurallara uymasına güvenmektedir.
Jüri üyelerinin bu kuralları uygulayabilecek ve sanığa karşı adalet ile kurbana karşı adalet arasında denge kurabileceklerine inanıyoruz. Jüriler, bir cinsel suç sanığının geçmişte benzer suçlar işlemekle itham edilip edilmediğini bilmeli ve bilmeyi kaldırabilmelidir, sadece saik veya hata yokluğu gibi belirli bir konuyu derinlemesine incelemeye yardımcı olmak için (New’deki yasada olduğu gibi) nadir durumlarda değil. York), ancak tüm cinsel suç vakalarında (Kaliforniya’daki yasada olduğu gibi). Tesadüf eseri, New York ve Kaliforniya’daki Weinstein jürileri bu tür kanıtları duydu ve ikisi de mevcut tüm suçlamalardan onu mahkum etmek için acele etmedi.
Savcılar, sağduyuyla takip edilen bir şeyi – geçmişteki yırtıcı eylemlerin sanığın bir davranış modelini gösterdiğini – tartışabilmelidir. Umarız diğer eyaletler aynı fikirde olur ve California’nın liderliğini takip eder. Bu yaz New York Eyaleti yasa koyucusu Amy Paulin tam olarak bunu yapacak bir yasa tasarısı çıkardı ve yasanın geniş çapta destek göreceğini umuyoruz.
#MeToo hareketinin temel içgörüsü, “sayıların zaman içindeki gücü” olarak tanımlandı – başka bir deyişle, bir kurbanın deneyimini diğerininkine bağlayan zincirin gücü. Bu, her cinsel suç iddiasının doğru olduğu veya her sanığın suçlu olduğu anlamına gelmez. Hayatta kalanların ifadeleri, diğer tüm kanıtlar gibi test edilmeli ve eleştirel bir şekilde değerlendirilmelidir. Ancak Bay Weinstein aleyhine ifade verenler gibi kadınlardan oluşan bir koro, özel yaşamda meydana gelen ve çoğu zaman inanılmayan şiddeti anlatmaya hazır olduğunda, bu koroya hem günlük yaşamda hem de hukukta kulak verilmelidir.
Tali Farhadian Weinstein, New York’ta eski bir federal ve eyalet savcısıdır. Kadınlara Eşit Adalet Projesi’nin direktörü Jane Manning, eski bir cinsel suçlar savcısıdır.
The Times yayınlamaya kararlı çeşitli harfler editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Görüş bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve instagram .
Ama Bay Weinstein’ın suçlarının yargılandığı bir jüride görev yapmak üzere seçildiyseniz, kötü şöhretinin bir önemi olmamalı. Jüri üyelerine genellikle her davayı yalnızca kendi gerçeklerine göre karar vermeleri talimatı verilir. Ve Bay Weinstein gibi cinsel suçlarla itham edilen bir sanığın geçmişi hakkında savcıların jüriye ne kadar açıklama yapmasına izin verildiği hararetle tartışılan bir soru. Bay Weinstein’ın Pazartesi günü Los Angeles’ta tecavüz ve diğer suçlardan mahkum edilmesinin ve 2020’de New York’ta diğer suçlardan mahkum edilmesinin ardından, bu soru şimdi yakından incelenmeyi hak ediyor.
Jürinin bir sanık hakkında ne kadar bilgi sahibi olması gerektiği konusundaki anlaşmazlıklar yeni değil. Amerikan kanuni sistemi, savcıların sanıklar hakkında olumsuz tarih paylaşma isteklerini uzun süredir kontrol altında tutuyor. Savcılar suçların peşine düşer, insanların değil ve bizim insanları kötü itibarlarından değil, kötü davranışlarından sorumlu tutmamız gerekiyor. Bu nedenle mahkemeler, savcıların sanığın “önceki kötü eylemlerine” ilişkin kanıt sunmasına nadiren izin verir. İstisnalar vardır – örneğin, bu kanıtın bir saik oluşturmaya veya bir şeyin kazara olduğu iddiasını baltalamaya yardımcı olması. O zaman bile mahkemeler, bu kanıtın jüri üzerindeki herhangi bir önyargılı etkisinden daha ağır basacak kadar önemli olduğuna önceden karar vermelidir.
Ancak sınırlamaların sınırları vardır. Cinsel saldırı da dahil olmak üzere birçok ciddi suçun yer aldığı davalara bakan eski savcılar olarak, cinsel suç davalarının diğer davalardan farklı olduğunu ve bu farklılıkların delil kurallarına gerçekçi bir şekilde yansıtılması gerektiğini düşünüyoruz.
Federal hükümet ve Kaliforniya dahil en az 16 eyalet aynı fikirde. Bu yargı bölgeleri, bir jürinin bir seks suçunun işlenip işlenmediğini tespit etmesi gerektiğinde geleneksel yasakların bir anlam ifade etmediğine karar vermiştir. Bu gibi durumlarda, jürinin sanık hakkında daha fazla bilgi sahibi olması gerekir – özellikle diğer kurbanların onun hakkında yeminli olarak söyleyecekleri. New York’ta cinsel suç davaları için bu özel kanıt kuralı yoktur. Aynı adamın benzer suçlardan iki farklı kanuni rejim altında Kaliforniya ve New York’ta yargılandığı davaları yansıtmanın, burada New York’ta ve ülke genelindeki yasa koyuculara bir ders vermesini umuyoruz.
Kaliforniya’da jüri, Bay Weinstein’ı 2013 yılında Los Angeles’ta Jane Doe 1 olarak tanımlanan bir kadına karşı tecavüz ve diğer iki cinsel suçtan mahkum etti. Yaklaşık üç yıl önce, Bay Weinstein New York’ta tecavüz ve bir suçludan hüküm giydi. 2006 ve 2013’te Manhattan’da iki farklı kadına yönelik cinsel eylem. (New York ve California jürileri onu beraat ettirdi veya diğer ciddi suçlamalardan asıldı.)
Bay Weinstein’ın New York’taki mahkûmiyetine itiraz etmesinin gerekçelerinden biri, çalıştığımız New York’ta savcıların jüriye bir sanığın geçmişteki yırtıcı davranışları hakkında bilgi vermesinin genellikle yasak olduğu fikrine dayanıyor. 2020’de, Bay Weinstein’ın duruşma hakimi, New York yasasına dar bir istisna uyguladı (çoğu durumda mevcut olmayan bir istisna) ve üç kadının Bay Weinstein’ın geçmişte kendilerine saldırdığına dair ifade vermesine izin verdi, ancak yargıç, savcıların kendisinin onun olduğunu iddia etmesine izin vermedi. kadınlara cinsel olarak saldırmaya eğilimliydi. Bay Weinstein, ifadenin sözde nedeni ne olursa olsun, bunun haklarını ihlal ettiğini savunuyor.
Ancak California’da, bir cinsel saldırı davasını incelerken, savcıların jürilere sanığın diğer cinsel suçları hakkında bilgi vermesine izin veriliyor. Bay Weinstein’ın Los Angeles duruşmasında, savcılar bu özgürlüğü, şiddetli saldırıların bir modelini oluşturmak için dört tanık daha getirmek için kullandılar.
Bize göre bu mantıklı. Cinsel suçlar, hem nasıl meydana geldikleri, hem de onları kanıtlamak için gerekenler açısından diğer suçlardan farklıdır. Çoğu zaman, kapalı kapılar ardında ve bazen de yakın bir ilişki bağlamında işlenen bir suça tanık olmazsınız. Ancak sahip olabileceğiniz şey, bir kurbanın şiddet anlatısını yankılayabilen ve doğrulayabilen başka kurbanlar olabilir. Bu kritik çünkü bugün bile jüri üyeleri mahkemeye cinsiyetçi önyargılarla geliyor – örneğin, “gerçek” tecavüz kurbanları saldırganlarına karşı fiziksel olarak karşılık veriyor ve cinsel suçları hemen bildiriyor. Bu kültürel önyargılar, bireysel olarak suçlayan hakkında şüphe uyandırır. Bir grup suçlayıcıyı görevden almak daha zordur.
Bu davalarda sanıkların haklarından haklı olarak endişe duyanlar için, Kaliforniya yasalarında korkuluklar var. Yargıçlar, jüriye “önceki kötü eylemleri” sunmanın değerinin, jüriyi haksız yere etkileme potansiyeline ağır basıp basmadığına karar vermelidir. Jüri üyelerine önce iddia edilen benzer suçların gerçekten işlenip işlenmediğine karar vermeleri ve ancak o zaman bunun isnat edilen suçun işlenmiş olma olasılığını artırıp artırmadığını düşünmeleri talimatı verilir. Benzer suçların “diğer tüm kanıtlarla birlikte dikkate alınması gereken tek faktör” olduğu ve bunların, isnat edilen suçun suçluluğunun kanıtını ikame etmek yerine yalnızca destekleyebilecekleri konusunda uyarılırlar. California yasaları, jüri üyelerinin bu kurallara uymasına güvenmektedir.
Jüri üyelerinin bu kuralları uygulayabilecek ve sanığa karşı adalet ile kurbana karşı adalet arasında denge kurabileceklerine inanıyoruz. Jüriler, bir cinsel suç sanığının geçmişte benzer suçlar işlemekle itham edilip edilmediğini bilmeli ve bilmeyi kaldırabilmelidir, sadece saik veya hata yokluğu gibi belirli bir konuyu derinlemesine incelemeye yardımcı olmak için (New’deki yasada olduğu gibi) nadir durumlarda değil. York), ancak tüm cinsel suç vakalarında (Kaliforniya’daki yasada olduğu gibi). Tesadüf eseri, New York ve Kaliforniya’daki Weinstein jürileri bu tür kanıtları duydu ve ikisi de mevcut tüm suçlamalardan onu mahkum etmek için acele etmedi.
Savcılar, sağduyuyla takip edilen bir şeyi – geçmişteki yırtıcı eylemlerin sanığın bir davranış modelini gösterdiğini – tartışabilmelidir. Umarız diğer eyaletler aynı fikirde olur ve California’nın liderliğini takip eder. Bu yaz New York Eyaleti yasa koyucusu Amy Paulin tam olarak bunu yapacak bir yasa tasarısı çıkardı ve yasanın geniş çapta destek göreceğini umuyoruz.
#MeToo hareketinin temel içgörüsü, “sayıların zaman içindeki gücü” olarak tanımlandı – başka bir deyişle, bir kurbanın deneyimini diğerininkine bağlayan zincirin gücü. Bu, her cinsel suç iddiasının doğru olduğu veya her sanığın suçlu olduğu anlamına gelmez. Hayatta kalanların ifadeleri, diğer tüm kanıtlar gibi test edilmeli ve eleştirel bir şekilde değerlendirilmelidir. Ancak Bay Weinstein aleyhine ifade verenler gibi kadınlardan oluşan bir koro, özel yaşamda meydana gelen ve çoğu zaman inanılmayan şiddeti anlatmaya hazır olduğunda, bu koroya hem günlük yaşamda hem de hukukta kulak verilmelidir.
Tali Farhadian Weinstein, New York’ta eski bir federal ve eyalet savcısıdır. Kadınlara Eşit Adalet Projesi’nin direktörü Jane Manning, eski bir cinsel suçlar savcısıdır.
The Times yayınlamaya kararlı çeşitli harfler editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Görüş bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve instagram .