Dahi kafalar
New member
Nesiller boyunca eşitsizlikler devam ediyor – yoksulluk içinde büyüyen çocukların, orta sınıf akranlarına göre yetişkin olduklarında yoksul ve sağlıksız hale gelme olasılığı daha yüksek. Ama demografi kader değildir.
Kaliteli erken eğitim, gıda pulları ve Medicaid dahil olmak üzere sosyal güvenlik ağı programları, çocukların yaşamlarının gidişatını değiştirebilir. Daha da önemlisi, son zamanlarda yapılan bir dizi araştırma, bu programlardan kaynaklanan faydaların bir sonraki nesle yansıdığını ve yoksulluk döngüsünü kırdığını gösteriyor.
Anaokulu öncesi eğitimin uzun vadeli etkisi iyi bilinmektedir ve yaygın olarak bilinmektedir. Bu yüzden ulusal siyasi gündemin üst sıralarında yer alıyor.
Yarım yüzyıl önce, hepsi Afro-Amerikalı ve hepsi de Mich, Ypsilanti’de rayların yanlış tarafında yaşayan düşük gelirli ailelerden gelen üç ve dört yaşındaki 123 çocuk bir deneye katıldı. Yaklaşık yarısı, Perry Anaokulu adlı öncü bir erken eğitim programına katılırken, kontrol grubu aynı fırsata sahip değildi. Dikkat çekici bir şekilde, araştırmacılar o zamandan beri bu çocukların çoğunun hayatlarını takip edebildiler. Daha yüksek akademik başarı, daha yüksek kazanç ve daha iyi sağlık dahil olmak üzere yaşam boyu faydaların iki yıllık yüksek kaliteli okul öncesi eğitimle başladığı gerçeği, yaygın ilgi gördü.
Nobel ödüllü ekonomist James Heckman ve meslektaşları tarafından bu yaz yayınlanan bir çalışma, Perry’nin çıkarımlarını dev bir adım öteye taşıyor. Bu araştırma, Perry okul öncesi çocuklarının çocuklarının da ebeveynlerinin deneyimi nedeniyle daha iyi durumda olduğunu gösteriyor.
Perry okul öncesi çocukları büyüdükçe, daha iyi eğitim aldılar ve kontrol grubuna göre daha fazla sosyo-duygusal beceriler geliştirdiler. Daha iyi ebeveynler oldular – çocukları daha istikrarlı iki ebeveynli ailelerde büyüdü ve yılda ortalama 10.000 dolar daha fazla kazandılar – birçoğunu yoksulluktan kurtaracak kadar.
Bu sağlıklı yetiştirme, Perry okul öncesi çocuklarının çocukları üzerinde uzun süreli bir etki yarattı. Kontrol grubunun çocukları ile karşılaştırıldığında, özel eğitimden uzaklaştırılma veya özel eğitime atanma olasılıkları önemli ölçüde daha düşüktü ve liseden mezun olma olasılıkları daha yüksekti. Şimdi 20’li yaşlarında, iş sahibi olma ve sağlıklı olma olasılıkları daha yüksek ve boşanma olasılıkları daha düşük.
Sonuç olarak: İyi bir erken eğitim, nesiller boyunca yukarı doğru sosyal hareketliliği hızlandırır.
Bir dizi çalışma, diğer güvenlik ağı programlarının yansımalarının gelecek nesilde de yankılandığını gösteriyor.
Konuyla ilgili örnek: düşük gelirli aileler için Medicaid uygunluğunun genişletilmesi. Yakın tarihli bir Amerikan Ekonomik İnceleme makalesinde, Federal Rezerv Bankası’nda bir ekonomist olan Andrew Goodman-Bacon, yarım yüzyıl kadar sonra, erken çocukluk Medicaid uygunluğunun ölüm ve sakatlığı azalttığı, istihdamı artırdığı ve sağlığı iyileştirdiği sonucuna varıyor. 1960’lardaki başlangıcından bu yana, “Medicaid, hükümeti orijinal maliyetinden daha fazla kurtardı ve kaliteye göre ayarlanmış 10 milyondan fazla yaşam yılı kurtardı. ”
Başka bir araştırma, Medicaid’e uygun hanelerde büyüyen çocukların 20’li yaşlarındayken, benzer ekonomik koşullara rağmen aileleri aynı ülkede yaşama talihsizliğine sahip olan çocuklara göre üniversiteye gitme olasılıklarının daha yüksek olduğunu buldu. ailelerinin Medicaid için uygun olmadığı bir eyalet. Şimdi daha fazla kazanıyorlar ve daha fazla vergi ödüyorlar.
İşte başka bir örnek — Norveç’te yapılan bir araştırma, ilk yıllarında, annelerinin ücretsiz anne ve çocuk sağlığı merkezlerine kaydolma fırsatına sahip olmalarından yararlanan bebekler üzerindeki onlarca yıllık etkiyi gösterdi. Sonraki yıllarda bu gençlerin boyu uzadı ve anneleri aynı desteği almayanlara göre daha uzun süre okulda kaldılar. 40 yaşında, daha sağlıklılar.
Kazanılan gelir vergisi kredisi de çocuklar için bir nimet olmuştur. Jacob Bastian ve Katherine Michelmore’un bulduğuna göre, bir genç 13-18 yaşlarındayken bir ailenin kazanılan gelir vergisi kredisine 1000 dolar ekleyin ve onların liseden mezun olma, üniversiteyi bitirme ve iyi bir kariyere sahip olma olasılıkları artıyor. ödeme işi.
Eleştirmenler, Ek Beslenme Yardımı Programını (SNAP) bir kum torbası olarak kullandılar, 1964’te Gıda Damgası Yasası’nın yürürlüğe girmesinden bu yana dadılık durumu buna örnektir. Bu eleştiri kesinlikle yanlıştır. Bütçe ve Politika Öncelikleri Merkezi tarafından hazırlanan 2018 tarihli bir rapor, SNAP’nin çocuk yoksulluğunu önemli ölçüde azaltmaya yardımcı olduğu ve program olmadan iki kat daha fazla çocuğun derin yoksulluk içinde yaşayacağı sonucuna varmıştır.
Yakın zamanda yapılan araştırmalar, gıda damgası programının, bu ailelerde reşit olan çocukların sağlığı, ekonomik açıdan kendi kendine yeterliliği ve genel refahı üzerinde on yıllardır süren bir etkiye sahip olduğunu göstermektedir. Bu çocukların liseden mezun olma ve üniversiteye kaydolma, daha fazla kazanma ve hapisten çıkma olasılıkları daha yüksektir.
Berkeley’deki California Üniversitesi’nde kamu politikası ve ekonomi profesörü olan Hilary Hoynes ve meslektaşları, programın maliyeti olan her dolar için, çocuğa uzun vadede faydalarının – artan gelir ve daha uzun yaşam beklentisi – 56 $ olduğunu hesaplıyor. . Bu yıl gıda pulları için sağlanan faydalar ortalama yüzde 27 artacak. Bu ekstra dolarlar, milyonlarca aile için yiyecekleri sadece sofrada tutmakla kalmayacak; çocukları ömür boyu destek alacak.
İstatistikler iç karartıcı olabilse de, sonuç manşetlerin ilgisini çekmeyi hak ediyor – uzun vadede, küçük çocuklu ailelere yönelik sosyal güvenlik ağı programları, iki nesil boyunca devlet desteğine olan ihtiyacı azaltıyor.
Bu çalışmalar akademik bilinmezliğe gömüldü, ancak daha geniş bir kitleyi hak ediyorlar. Araştırma, çocuklar için güvenlik ağı girişimlerine yatırılan her doların – yüksek kaliteli erken eğitim, Medicaid veya gıda pulları için – hayatlarının yönünü değiştirebileceğini ikna edici bir şekilde ortaya koyuyor. Yoksulluk döngüsünü kırmanın en kesin yolu budur.
David Kirp, Berkeley’deki California Üniversitesi’ndeki Goldman Kamu Politikası Okulu’nda profesördür.
The Times yayınlamaya kararlıdır harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: harfler@nytimes. com .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve Instagram .
Kaliteli erken eğitim, gıda pulları ve Medicaid dahil olmak üzere sosyal güvenlik ağı programları, çocukların yaşamlarının gidişatını değiştirebilir. Daha da önemlisi, son zamanlarda yapılan bir dizi araştırma, bu programlardan kaynaklanan faydaların bir sonraki nesle yansıdığını ve yoksulluk döngüsünü kırdığını gösteriyor.
Anaokulu öncesi eğitimin uzun vadeli etkisi iyi bilinmektedir ve yaygın olarak bilinmektedir. Bu yüzden ulusal siyasi gündemin üst sıralarında yer alıyor.
Yarım yüzyıl önce, hepsi Afro-Amerikalı ve hepsi de Mich, Ypsilanti’de rayların yanlış tarafında yaşayan düşük gelirli ailelerden gelen üç ve dört yaşındaki 123 çocuk bir deneye katıldı. Yaklaşık yarısı, Perry Anaokulu adlı öncü bir erken eğitim programına katılırken, kontrol grubu aynı fırsata sahip değildi. Dikkat çekici bir şekilde, araştırmacılar o zamandan beri bu çocukların çoğunun hayatlarını takip edebildiler. Daha yüksek akademik başarı, daha yüksek kazanç ve daha iyi sağlık dahil olmak üzere yaşam boyu faydaların iki yıllık yüksek kaliteli okul öncesi eğitimle başladığı gerçeği, yaygın ilgi gördü.
Nobel ödüllü ekonomist James Heckman ve meslektaşları tarafından bu yaz yayınlanan bir çalışma, Perry’nin çıkarımlarını dev bir adım öteye taşıyor. Bu araştırma, Perry okul öncesi çocuklarının çocuklarının da ebeveynlerinin deneyimi nedeniyle daha iyi durumda olduğunu gösteriyor.
Perry okul öncesi çocukları büyüdükçe, daha iyi eğitim aldılar ve kontrol grubuna göre daha fazla sosyo-duygusal beceriler geliştirdiler. Daha iyi ebeveynler oldular – çocukları daha istikrarlı iki ebeveynli ailelerde büyüdü ve yılda ortalama 10.000 dolar daha fazla kazandılar – birçoğunu yoksulluktan kurtaracak kadar.
Bu sağlıklı yetiştirme, Perry okul öncesi çocuklarının çocukları üzerinde uzun süreli bir etki yarattı. Kontrol grubunun çocukları ile karşılaştırıldığında, özel eğitimden uzaklaştırılma veya özel eğitime atanma olasılıkları önemli ölçüde daha düşüktü ve liseden mezun olma olasılıkları daha yüksekti. Şimdi 20’li yaşlarında, iş sahibi olma ve sağlıklı olma olasılıkları daha yüksek ve boşanma olasılıkları daha düşük.
Sonuç olarak: İyi bir erken eğitim, nesiller boyunca yukarı doğru sosyal hareketliliği hızlandırır.
Bir dizi çalışma, diğer güvenlik ağı programlarının yansımalarının gelecek nesilde de yankılandığını gösteriyor.
Konuyla ilgili örnek: düşük gelirli aileler için Medicaid uygunluğunun genişletilmesi. Yakın tarihli bir Amerikan Ekonomik İnceleme makalesinde, Federal Rezerv Bankası’nda bir ekonomist olan Andrew Goodman-Bacon, yarım yüzyıl kadar sonra, erken çocukluk Medicaid uygunluğunun ölüm ve sakatlığı azalttığı, istihdamı artırdığı ve sağlığı iyileştirdiği sonucuna varıyor. 1960’lardaki başlangıcından bu yana, “Medicaid, hükümeti orijinal maliyetinden daha fazla kurtardı ve kaliteye göre ayarlanmış 10 milyondan fazla yaşam yılı kurtardı. ”
Başka bir araştırma, Medicaid’e uygun hanelerde büyüyen çocukların 20’li yaşlarındayken, benzer ekonomik koşullara rağmen aileleri aynı ülkede yaşama talihsizliğine sahip olan çocuklara göre üniversiteye gitme olasılıklarının daha yüksek olduğunu buldu. ailelerinin Medicaid için uygun olmadığı bir eyalet. Şimdi daha fazla kazanıyorlar ve daha fazla vergi ödüyorlar.
İşte başka bir örnek — Norveç’te yapılan bir araştırma, ilk yıllarında, annelerinin ücretsiz anne ve çocuk sağlığı merkezlerine kaydolma fırsatına sahip olmalarından yararlanan bebekler üzerindeki onlarca yıllık etkiyi gösterdi. Sonraki yıllarda bu gençlerin boyu uzadı ve anneleri aynı desteği almayanlara göre daha uzun süre okulda kaldılar. 40 yaşında, daha sağlıklılar.
Kazanılan gelir vergisi kredisi de çocuklar için bir nimet olmuştur. Jacob Bastian ve Katherine Michelmore’un bulduğuna göre, bir genç 13-18 yaşlarındayken bir ailenin kazanılan gelir vergisi kredisine 1000 dolar ekleyin ve onların liseden mezun olma, üniversiteyi bitirme ve iyi bir kariyere sahip olma olasılıkları artıyor. ödeme işi.
Eleştirmenler, Ek Beslenme Yardımı Programını (SNAP) bir kum torbası olarak kullandılar, 1964’te Gıda Damgası Yasası’nın yürürlüğe girmesinden bu yana dadılık durumu buna örnektir. Bu eleştiri kesinlikle yanlıştır. Bütçe ve Politika Öncelikleri Merkezi tarafından hazırlanan 2018 tarihli bir rapor, SNAP’nin çocuk yoksulluğunu önemli ölçüde azaltmaya yardımcı olduğu ve program olmadan iki kat daha fazla çocuğun derin yoksulluk içinde yaşayacağı sonucuna varmıştır.
Yakın zamanda yapılan araştırmalar, gıda damgası programının, bu ailelerde reşit olan çocukların sağlığı, ekonomik açıdan kendi kendine yeterliliği ve genel refahı üzerinde on yıllardır süren bir etkiye sahip olduğunu göstermektedir. Bu çocukların liseden mezun olma ve üniversiteye kaydolma, daha fazla kazanma ve hapisten çıkma olasılıkları daha yüksektir.
Berkeley’deki California Üniversitesi’nde kamu politikası ve ekonomi profesörü olan Hilary Hoynes ve meslektaşları, programın maliyeti olan her dolar için, çocuğa uzun vadede faydalarının – artan gelir ve daha uzun yaşam beklentisi – 56 $ olduğunu hesaplıyor. . Bu yıl gıda pulları için sağlanan faydalar ortalama yüzde 27 artacak. Bu ekstra dolarlar, milyonlarca aile için yiyecekleri sadece sofrada tutmakla kalmayacak; çocukları ömür boyu destek alacak.
İstatistikler iç karartıcı olabilse de, sonuç manşetlerin ilgisini çekmeyi hak ediyor – uzun vadede, küçük çocuklu ailelere yönelik sosyal güvenlik ağı programları, iki nesil boyunca devlet desteğine olan ihtiyacı azaltıyor.
Bu çalışmalar akademik bilinmezliğe gömüldü, ancak daha geniş bir kitleyi hak ediyorlar. Araştırma, çocuklar için güvenlik ağı girişimlerine yatırılan her doların – yüksek kaliteli erken eğitim, Medicaid veya gıda pulları için – hayatlarının yönünü değiştirebileceğini ikna edici bir şekilde ortaya koyuyor. Yoksulluk döngüsünü kırmanın en kesin yolu budur.
David Kirp, Berkeley’deki California Üniversitesi’ndeki Goldman Kamu Politikası Okulu’nda profesördür.
The Times yayınlamaya kararlıdır harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: harfler@nytimes. com .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve Instagram .